Το ζήτημα είναι αν η κατάσταση συμμαζεύεται και τι θα γίνει από εδώ και στο εξής. 

Ήδη προαναγγέλεται ότι σύντομα θα επιβληθούν διάφορα τοπικά lockdown. Μάλλον όμως είναι αργά. Όλοι οι αρμόδιοι όφειλαν να έχουν αντιπροσωπευτική εικόνα από το τι συνέβαινε στη χώρα και στα νησιά τις προηγούμενες εβδομάδες και τα τοπικά απαγορευτικά να έχουν επιβληθεί προληπτικά και εγκαίρως και όχι κατόπιν εορτής. 

Αποτέλεσμα είναι να διασπείρεται πλέον ο ιός παντού, ακόμη και σε γηροκομεία, ενώ συζητείται πλέον και το αν θα ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβριο, όχι τόσο το πώς. 

Κάποια στιγμή θα γίνει ο απολογισμός όλης αυτής της διαδικασίας. Είναι κατανοητό στους περισσότερους ότι δεν γινόταν να παραμείνουν όλα κλειστά και αποστειρωμένα για πάντα. Αυτό όμως διαφέρει πολύ από το να ανοίγουν και να επιτρέπονται όλα αδιακρίτως ή να γίνεται διαγωνισμός κυβερνητικών αξιωματούχων για το τι θα ανοίξει συντομότερα και περισσότερο. 

Από τις καταγραφές των εστιών υπερ-μετάδοσης (γάμοι και δεξιώσεις, κλαμπ με μαζικό συνωστισμό κλπ.) μπορεί καποιος εύκολα να διαπιστώσει τι περιορισμοί θα μπορούσαν να έχουν διατηρηθεί. 

Το γιατί δεν συνέβη αυτό είναι αντικείμενο μίας άλλης συζήτησης…