Οι λόγοι γι’ αυτό είναι πολλοί. Υπάρχει η κόπωση του κόσμου, η σύγχυση και οι περιορισμένες αντοχές. 

Υπάρχει η οικονομία, πολλοί κλάδοι της οποίας δεν αντέχουν και σιγά σιγά θα εξαντληθούν οι πόροι για την παροχή στήριξης. 

Υπάρχει η αδιαφορία των νέων, η οποία θα ενταθεί όσο θα προχωρούν οι εμβολιασμοί των ηλικιωμένων. 

Υπάρχουν και οι υπουργοί, που σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε και ενώ σε αυτή τουλάχιστον τη συγκυρία αναμένεται ότι θα υπάρξει μία έκρηξη στον αριθμό των ημερήσιων κρουσμάτων, ανακοινώνουν ημερομηνίες για το άνοιγμα της οικονομίας, με ορίζοντα το τέλος Μαρτίου. 

Βάσει λογικής, μοναδική ελπίδα για οτιδήποτε θετικό είναι η πρόοδος των εμβολιασμών. 

Οτιδήποτε άλλο φαίνεται πλέον ότι θα είναι ένα στοίχημα με πολύ άνισες πιθανότητες για όσους ποντάρουν…