Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει πλέον γυρισμός στα απαγορευτικά. Όμως είναι και προφανές ότι όσο λείπει η ατομική ευθύνη, αφενός ως προς την προσοχή του καθενός όσο η πανδημία διαρκεί, αφετέρου, ως προς τους εμβολιασμούς, ο κίνδυνος είναι μεγάλος. 

Από τα όσα δραματικά συμβαίνουν στην περιφέρεια (βλ. Μεσολόγγι) καταλαβαίνουμε ότι το Πάσχα δεν πήγε και πολύ καλά, παρά την απαγόρευση μετακινήσεων. 

Τώρα έχει ήδη ανοίξει η εστίαση και σε μία εβδομάδα ανοίγουν όλα και Θεός βοηθός. Υπάρχει μία κρίσιμη μάζα που δεν έχει εμβολιαστεί, μία εξίσου κρίσιμη που έχει μεν εμβολιαστεί, αλλά όχι πλήρως και θεωρεί ότι ξεμπέρδεψε και δεν τρέχει τίποτα και πολλοί από αυτούς θα συνευρεθούν, θέλοντας και μη, αφού δεν υπάρχουν πλέον μέτρα. 

Όλα αυτά καθιστούν σαφές ότι θα πρέπει κανείς να είναι εξαιρετικά επιφυλακτικός. Και ότι απαιτείται να μην ξαναγίνει το λάθος που έγινε πέρυσι: Η συνεχής καμπάνια και η εμφατική επισήμανση ότι τώρα περισσότερο από ποτέ απαιτείται προσοχή από τον καθένα, είναι απαραίτητη, περισσότερο από ποτέ…