Η ενέργεια τους προκάλεσε την οργή των επιβατών, οι οποίοι κάποια στιγμή αντέδρασαν, τους επιτέθηκαν και τελικά απομάκρυναν τους λιγοστούς συνδικαλιστές από την «κατάληψη». 

Προφανώς και τα φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού δεν είναι κάτι ευχάριστο, μπορεί και να είναι κάτι εξόχως επικίνδυνο. 

Ωστόσο, το επεισόδιο δείχνει πολλά. 

Ένα από αυτά είναι ότι οι αντιδράσεις στο εργασιακό είναι ξέπνοες και σπασμωδικές. Ένα άλλο, ότι η απήχηση των συνδικαλιστικών αντιδράσεων είναι περιορισμένη. Ένα τρίτο, ότι οι πολίτες δεν ανέχονται πλέον να ταλαιπωρούνται από μικρές μειοψηφίες, οι οποίες απλώς θέλουν να δικαιολογήσουν ρόλους και να φέρουν σε πέρας κομματικές αποστολές. 

Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι έως ότου ψηφιστεί το επίμαχο νομοσχέδιο θα δούμε πολλά και ότι η Αριστερά θα παίξει τα ρέστα της - όσα της έχουν απομείνει. 

Μπορεί όμως και να βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα αρχή ή μάλλον στο τέλος των αντιλήψεων και πρακτικών του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού, που κρατά τη χώρα πίσω εδώ και μερικές δεκαετίες…