Υπό αυτή τη συνθήκη και εν αναμονή του αποτελέσματος της συνόδου, ο Πρωθυπουργός πάει στις Βρυξέλλες για να θέσει όχι μόνο το ενεργειακό, αλλά και το μεγάλο θέμα της τουρκικής προκλητικότητας. 

Άγνωστο ποιες είναι οι ρεαλιστικές προσδοκίες για τη στάση της ΕΕ και ως προς αυτό, αλλά πάντως ένα αρχίζει να μοιάζει σίγουρο. 

 Ότι οι ευρωπαϊκές εκκρεμότητες και η διαφαινόμενη κρίση διαρκείας με την Τουρκία, θα επηρεάσουν το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό στο δρόμο προς τις εκλογές. 

Το αν αυτός ο δρόμος θα είναι μακρύς ή συντομότερος, θα καθοριστεί και από αυτά και πάντως η αλληλεπίδραση όλων των παραμέτρων, σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τα μειωμένα πλέον δημοσιονομικά περιθώρια, θα κρίνουν πολλά. 

Και για το χρόνο των αποφάσεων του Πρωθυπουργού αλλά και για το περιεχόμενο τους…