Αν η παραπάνω διατύπωση είναι περίπλοκη και επομένως καθόλου σαφής, αυτό οφείλεται στη γενική θολούρα, τόσο της ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας, όσο και του προϋπολογισμού. Ειδικά του προϋπολογισμού που σχεδιάζει να καταθέσει ως τις 20 Νοεμβρίου η κυβέρνηση, όπου τα πάντα είναι στον αέρα. Εδώ είναι ακόμη στον αέρα η τιτλοποίηση, αλλά και γενικότερα τα έσοδα, του τρέχοντος προϋπολογισμού, δεν θα είναι όλα όσα ευελπιστεί να καταφέρει η κυβέρνηση του χρόνου; Γιατί πέρα από την αρνητική στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απέναντι στις τιτλοποιήσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και τα ελλείμματα, φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα και με τις τράπεζες που προθυμοποιήθηκαν αρχικά να τις αναλάβουν. Πληροφορίες αναφέρουν ότι τώρα είναι διστακτικές γιατί ναι μεν οι ίδιες δεν παίρνουν ρίσκο αφού τους τίτλους θα τους μεταπωλήσουν σε πελάτες, αλλά για να διαφυλάξουν το καλό όνομά τους θέλουν εγγυήσεις ότι οι πελάτες τους δεν θα βλαστημήσουν την ώρα και την στιγμή που επένδυσαν. Ωστόσο, δεν είναι σίγουρες ότι το κράτος θα μπορέσει να εισπράξει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές για να πληρώσει τους τίτλους όταν ωριμάσουν, ενώ από την άλλη πλευρά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί να πάρουν κάποιο ρίσκο οι πελάτες για να δώσει την έγκρισή της και να μην δώσει εγγυήσει το κράτος. Αρα, φαύλος κύκλος… Για να ξαναγυρίσουμε όμως στην πολιτική διάσταση του προϋπολογισμού, η άποψη που τείνει να επικρατήσει ανάμεσα στους ειδικούς είναι ότι οι αριθμοί δεν έχουν πια καμία σημασία. Θεωρούν ότι το αδιέξοδο είναι δεδομένο και αυτό θα το αντιληφθεί μέσα στο 2006 η κυβέρνηση. ΄Εχει μικρή σημασία να αποδοθούν τώρα ευθύνες για το αδιέξοδο, γιατί πολλοί πιστεύουν ότι το κοινωνικό-οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας δεν έχει πλέον περιθώρια. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη γραμμή σκέψης, δεν θα αποτελεί έκπληξη αν η κυβέρνηση αναγκασθεί να καταφύγει σε εκλογές. Βεβαίως, μία τέτοια εξέλιξη γεννά άλλες σκέψεις, γκρίζες έως και μαύρες. Αν αυτή η πρόβλεψη επαληθευτεί, είναι πολύ πιθανόν η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές να έχει μικρή πλειοψηφία και να είναι αδύναμη και να μην μπορεί να λειτουργήσει με αποφασιστικότητα. Αν μάλιστα η κυβέρνηση είναι του ΠΑΣΟΚ, τίθεται το ερώτημα κατά πόσον είναι έτοιμο το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να κυβερνήσει με δεδομένα τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας. Πρόκειται φυσικά για σενάρια, που όμως δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα. Τα ήδη στενά περιθώρια στενεύουν ακόμη περισσότερο και με ταχύτητα. Ο προϋπολογισμός μάλλον δεν μπορεί να δώσει λύση. Οι πολιτικοί μπορούν; Οι απαισιόδοξοι λένε «η νεκροψία θα δείξει». Οι αισιόδοξοι περιορίζονται στο να μη χάνουν την πίστη τους. Αγγελος Στάγκος