Γενική η αφασία λοιπόν στην Ελλάδα, έστω και αν οι δείκτες είναι αμείλικτοι. Τελευταία απόδειξη οι χθεσινές στατιστικές. Οι έξη στις δέκα πιο επιβαρυμένες από αιωρούμενα σωματίδια πόλεις στην Ευρώπη είναι ελληνικές, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος. Το 25% -το μεγαλύτερο ποσοστό στο πλαίσιο της Ευρώπης- των 15χρονων ελληνοπαίδων δυσκολεύεται να διαβάσει, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ. Κατά άλλα, γελάμε επειδή 6 στους δέκα αμερικανούς δεν ξέρουν κατά που πέφτει το Ιράκ. Δεν βλέπουμε τη δική μας τύφλα… Ειδικά ο δείκτης που αποκαλύπτει σε όλη του την μεγαλοπρέπεια το έλλειμμα της ελληνική παιδείας, θα έπρεπε να κτυπήσει τις σειρήνες του συναγερμού σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα. Αν και αν επρόκειτο για σοβαρή χώρα ποτέ δεν θα επέτρεπε να φθάσει στο 25% το ποσοστό των δεκαπεντάχρονων με δυσκολία στο διάβασμα. Γιατί βέβαια το διάβασμα συνδέεται με ένα σωρό άλλες δεξιότητες. Δεξιότητες επαγγελματικές, επιστημονικές, γενικού επιπέδου παιδείας, χρήση υπολογιστών και Internet, ακόμη και υγείας, αν πιστέψουμε την θεωρία που λέει ότι με το διάβασμα, με το τρέξιμο και το sex ανανεώνονται τα κύτταρα του εγκεφάλου. Εκείνο που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι ότι κανείς στην Ελλάδα δεν έχει επισημάνει το πρόβλημα. Που για να το ανακαλύπτει ο ΟΟΣΑ είναι βέβαιο ότι υπάρχει. Ούτε οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας ασχολήθηκαν δημόσια με αυτό, ούτε οι ειδικοί περί την παιδεία, ουτε οι απερίγραπτοι συνδικαλισταράδες της ΟΛΜΕ, αλλά ούτε και η βιομηχανία του τύπου που πλήττεται άμεσα από το γεγονός έχουν ασχοληθεί. Μιλάνε για την άθλια κατάσταση των πανεπιστημίων και σφυράνε κλέφτικα για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία και τα λύκεια. Κανείς από όλους αυτούς δεν έχει καταλάβει επιτέλους ότι η ελληνική είναι μία κοινωνία του καναπέ, της εικόνας (τηλεόραση), της ανούσιας και συνεχούς σαχλαμαροκουβέντας; Οι περίφημοι βαρόνοι του τύπου δεν έχουν αντιληφθεί ότι ένας από τους λόγους που οι κυκλοφορίες των εφημερίδων κατρακυλάνε είναι και το γεγονός ότι το διάβασμα απαιτεί κόπο από τους νεοέλληνες, γιατί δεν εντάσσεται στις συνήθειές τους; Κανείς δεν κατάλαβε ως τώρα ότι η κατάσταση αυτή ξεκινάει από τα σχολεία, όπως καταδεικνύει ο σχετικός πίνακας του ΟΟΣΑ, που δημοσίευσε χθες «ΤΟ ΒΗΜΑ»; Οι άθλιοι συνδικαλισταράδες που κόπτονται μόνο για τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς δεν έχουν κόκο τσίπας για να ενδιαφερθούν και για το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρουν τα μέλη τους; Τα κόμματα που ασχολούνται με ένα σωρό μ…ς δεν αγωνιούν για το μέλλον αυτής της χώρας που εξαρτάται πλήρως από τέτοιες καταστάσεις; Φυσικά, η αναπηρία των παιδιών μας στο διάβασμα συνδέεται και με την χαμηλή χρήση του Internet, όπου και εκεί είμαστε πάτοι. Συνδέεται ακόμη και με τη δυσκολία των καταναλωτών να διαβάσουν τα λεγόμενα «ψιλά γράμματα». Εδώ δεν μπορούν να διαβάσουν τα χοντρά, στα ψιλά θα κολλήσουμε; Εδώ ανακαλύπτουμε ότι πάσχουμε από παραδοσιακό αναλφαβητισμό και μιλάμε για τον ψηφιακό αναλφαβητισμό; Αγγελος Στάγκος