Αναπολώ όλα αυτά τα ωραία μετά από μια συζήτηση που είχα με έναν ειδικό του χώρου ο οποίος προσπαθούσε να μου δώσει να καταλάβω γιατί έχει καταρρεύσει η ελληνική οικονομία, γιατί δεν γίνεται τίποτα, γατί έχουμε αυτά τα ελλείμματα, τη στιγμή που ούτε ηπαγκόσμια κρίση δεν μας έχει πολυαγγίξει αλλά ούτε και έγιναν μεγάλα δημόσια έργα και επενδύσεις τα τελευταία χρόνια,τα οποία να δικαιολογούν εν μέρει και κάποιες υπέρογκεςδαπάνες.

Η απάντηση είναι απλή,χωλαίνει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός της χώρας. Ο ρυθμός αύξησης των δημοσίων εξόδων το πρώτο τρίμηνο του έτους ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτικός. Η αύξηση των εσόδων είναι κάτω του 3% και οι δαπάνες τρέχουν περίπου με 30%. Το ταμειακό έλλειμμα ως τα μέσα του Απριλίου έχει ξεπεράσει τα 8 δισ. ευρώ- αυτά σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας.

Ο φοροεισπραχτικός μηχανισμός δεν είναι κάτι απρόσωπο. Αποτελείται από υπαλλήλους, δημόσιους λειτουργούς, στελέχη. Το θανάσιμο λάθος του κυβερνώντος κόμματος είναι ότι ξήλωσε αυτό τον μηχανισμό, απομάκρυνε τα μεσαία και ανώτερα στελέχη, τα οποία επί της ουσίας κάνανε τη δουλειά, την οποία, κυρίως λόγω εμπειρίας, γνωρίζανε καλά.

Αυτό το φαινόμενο το είδαμε σε όλους τους νευραλγικούς τομείς της λειτουργίας του κράτους, στην αστυνομία, την υγεία, την παιδεία- εξ ου και τα παρατράγουδα που έχουμε βιώσει.

Τα «γαλάζια» ή τα «πράσινα» παιδιά μπορεί να αγωνιούν να έρθει το κόμμα τους στην εξουσία για να αποκατασταθούν, αλλά έτσι δεν δημιουργείται κρατικός μηχανισμός.

Δεν θα μιλήσουμε για θεσμούς, βλέπε το παράδειγμα της Βρετανίας και της κ. Θάτσερ- γιατί αυτά είναι ψιλά γράμματα για εδώ,αλλά απλά να υπάρχει ένας μηχανισμός, ο οποίος να λειτουργεί ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία.

Και ξέρετε καλά ένας μηχανισμός δεν φτιάχνεται από τη μια μέρα στην άλλη.Πειράματα, λοιπόν, στου κασίδη το κεφάλι... είναι η απάντηση εν μέρει του χάους που επικρατεί.

Κάκια Παπαδοπούλου
[email protected]