Μέχρι που θα μπορούσε να ταιριάζει και ό άλλος, εκείνος που αναφέρεται στην ισορροπία του τρόμου, αν αντιμετωπίζαμε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Από το τι τρομάζει περισσότερο τους πολίτες δηλαδή. Να παραμείνει η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, ή να έλθει το ΠΑΣΟΚ;
Γιατί πρόκειται για τρομακτικό δίλημμα, όπως αποδεικνύεται περίτρανα από την πραγματικότητα.
Ετσι, περίπου την ίδια ώρα ο κ. Κεφαλογιάννης μιλούσε για "κυβέρνηση καραγκιόζηδων" συνοδεύοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - για κάποιο περίεργο λόγο οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης βρίσκονται σε οίστρο όταν συνοδεύουν τον κ. Παπούλια - ο κ. Πάγκαλος αποκαλούσε "ψώνια και αριβίστες" αορίστως κάποιους στο ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος το έπαιρνε προσωπικά και του ανταπάντησε με ένα "άντε ρε κ... γερε", ή κάπως έτσι.
Μερικές μέρες πιο πριν το ΚΚΕ, φορώντας τη μάσκα του ΠΑΜΕ, καλούσε τον λαό σε επαναστατικό σημειωτόν κατά της Κας Ραϊς και ο κ. Γλέζος έδινε για τον ίδιο λόγο στη δημοσιότητα πύρινη ανοιχτή επιστολή, νομίζοντας προφανώς ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στην Ελλάδα στην ηρωϊκή δεκαετία του ΄40.
Το επιστέγασμα ήλθε με τον ίδιο τον κ. Καραμανλή να υποστηρίζει μπροστά στους ξενοδόχους και τους υπόλοιπους επιχειρηματίες του τουρισμού ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει η πρώτη τουριστική δύναμη στην Ευρώπη. Μπέρδεψε το Παρίσι με το Μελίσσι, αλλά τι σημασία έχει. Μια κουβέντα παραπάνω είπε ο άνθρωπος, να μην την πάρουμε τοις μετρητοίς , Πρωθυπουργός είναι άλλωστε!
Με αυτά τα διασκεδαστικά περνάμε τον καιρό μας τούτες τις μέρες, καθώς μάλιστα εφημερίδες και τηλεοράσεις δεν χάνουν την ευκαιρία να τα κάνουν πρωτοσέλιδα, να τα φουσκώσουν και τέλος πάντων να τα φέρουν στα μέτρα μας. Στο κάτω-κάτω της γραφής γιατί να στενοχωριόμαστε μήπως και γίνει καμιά έκρηξη στο Ιράν; Η μήπως είναι καλό για την υγεία μας να αγωνιούμε μπας και ανέβει στο Θεό η τιμή του πετρελαίου; Καλύτερα δεν είναι να λέμε και καμιά μ.. παραπάνω και να είμαστε στα ίσα μας;
Το κακό είναι ότι έχουν ήδη αρχίσει οι διορθωτικές πιέσεις.
Από την κυβέρνηση συνιστούν και περιμένουν από τον κ. Κεφαλογιάννη να βρει τρόπο να τα μπαλώσει και δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι αφαιρούν από τον άνθρωπο ένα μέρος από την γνησιότητά του. Η μήπως νομίζουν ότι έτσι θα καταλάβει ότι όλα εκείνα τα ηθικοπλαστικά της προεκλογικής περιόδου, ή τα άλλα περί "Μπαϊρακτάρηδων" μιας χρήσης (για την ανάληψη της εξουσίας) και ενός στόχου (και την εδραίωση σ΄ αυτήν) ;
Στην άλλη πλευρά, ποιος μπορεί να πείσει τον κ. Πάγκαλο ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να ειπωθούν πράγματα, ότι δεν είναι δυνατόν όποτε μας καπνίσει να θυμόμαστε τον Σίμο τον υπαρξιστή και να ορμάμε σαν ταύροι σε υαλοπωλείο , ή να αναποδογυρίζουμε κάθε τόσο την καρδάρα γιατί η καρδιά μας δεν έφυγε ποτέ από τον υπαρξισμό; Ποιος;
Και ποιος μπορεί να πείσει τον κ. Βενιζέλο ότι δεν πρέπει να αντιδρά κατ΄ αυτόν τον τρόπο γιατί δείχνει ότι έχει τη μύγα και μυγιάζεται; Η ότι όλοι θέλουμε να γίνουμε αρχηγοί αλλά δεν κάνουμε έτσι; Εκτός αν το σχέδιο είναι με αυτά και μ΄ εκείνα να παραμείνει η σημερινή στασιμότητα , ώστε μετά να ζητηθούν τα ρέστα από τον κ. Παπανδρέου Είναι και αυτό μία άποψη, αλλά μάλλον τραβηγμένη, αφού και η Αριστερά δεν πρόκειται να ξεκολλήσει από το ΄40. Γιατί η "ισορροπία της μ " είναι μέσα στο ελληνικό πολιτικό DNA και έτσι περνάμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα.
Αγγελος Στάγκος