Τούτων λεχθέντων, αυτές τις ημέρες διεξάγεται μία μάχη, κατά την οποίαν οι αντίπαλοι της κυβέρνησης και κυρίως το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να προκαλέσουν την εμφάνιση ρυτίδων στο επικοινωνιακό πρόσωπο της κυβέρνησης και αντίθετα η κυβέρνηση μάχεται αφ΄ ενός να διατηρήσει την επικοινωνιακή πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα να αναδείξει θέματα που θα συντηρήσουν , ή και θα δημιουργήσουν προβλήματα στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ώστε να μην μπορεί να ανακάμψει. Στο ίδιο πλαίσιο και ταυτόχρονα, οι ηγεσίες των δύο κομμάτων φαίνονται αποφασισμένα να επιβάλλουν πειθαρχία σε βουλευτές -προς το παρόν, ίσως αύριο και σε στελέχη-, ώστε να μην υπάρχει ούτε σκέψη δυνατότητας παρέκκλισης. Ωστόσο, η εμπειρία δείχνει ότι αλλιώς αντιμετωπίζονται μεγαλοστελέχη, όπως ο κ. Εβερτ, η κα Μπακογιάννη, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Βερελής, ο κ. Παπαντωνίου και αλλιώς μικρομεσαία στελέχη. Αλλά αυτό θα το δούμε και στη συνέχεια… Όλα αυτά προκύπτουν από διάφορα γεγονότα. Πρώτο γεγονός ήταν η διαρροή των προτάσεων που έχουν κάνει οι θεσμοποιημένες επιτροπές για το ύψος των αντικειμενικών αξιών. Προκάλεσε μεγάλο εκνευρισμό στον κ. Αλογοσκούφη γιατί προφανώς χαλούσε το κλίμα εν όψει της ομιλίας του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ, παρ΄ όλο που στην πραγματικότητα βοηθούσε τον εισπρακτικό στόχο της κυβέρνησης. Με τον φόβο της υπέρμετρης ανόδου των αντικειμενικών αξιών, πλήθη πολιτών θα έσπευδαν τώρα για να ρυθμίσουν αγορές, γονικές παροχές και κληρονομιές. Ωστόσο, η διαρροή ανάγκασε τον κ. Αλογοσκούφη να δηλώσει ότι οι αντικειμενικές αξίες θα αυξηθούν με την μέθοδο του άλματος τριπλούν, αλλά την ίδια στιγμή εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, προφανώς ύστερα από συνεννόηση με αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, να εξαπολύσει πολύ σκληρή επίθεση κατά του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά κατά του κ. Γ. Παπανδρέου, κάτι που δεν είναι του χαρακτήρος του. Η επιδίωξη είναι να διατηρηθεί η εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ φταίει για όλα, όχι μόνο εξαιτίας της θητείας του στο παρελθόν, αλλά και γιατί και τώρα διαθέτει μηχανισμούς που υπονομεύουν το κυβερνητικό έργο και επομένως πρέπει να ξηλωθούν. Το δεύτερο συμβάν προέκυψε από όλη αυτή την ιστορία με τις αιχμές περί διαφθοράς κυβερνητικών στελεχών που άφησε ή δεν άφησε ο αγροτοσυνδικαλιστής της Ν.Δ. κ. Κοκκινούλης και που κατέληξε στη διαγραφή του ανύποπτου βουλευτή κ. Πολύζου, ο οποίος είπε το αυτονόητο, δίχως προφανώς και να αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις. Είπε ο κ. Πολύζος ότι έντιμοι και διεφθαρμένοι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις και στη Ν.Δ και βεβαίως έτσι ακριβώς είναι. ΄Όταν αυτό ισχύει για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για κάθε κοινωνία, γιατί δεν θα ισχύει για τα μέλη και τα στελέχη ενός κόμματος; Ο αγαθός βουλευτής Πιερίας δεν σκέφτηκε όμως, πριν ξεστομίσει την αυτονόητη αλήθεια, ότι η ΝΔ στήριξε όλη την αντιπολιτευτική επικοινωνιακή πολιτική της στην ηθική. Ότι δηλαδή είναι το κόμμα της ηθικής και της διαφάνειας, ενώ το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα της διαπλοκής και της αδιαφάνειας, δηλαδή της διαφθοράς. ΄Αλλωστε, αυτό συνεχίζει και τώρα να είναι βασικότατο συστατικό της επικοινωνιακής πολιτικής της. Πως λοιπόν θα άφηνε ο κ. Καραμανλής έναν κ. Πολύζο να θαμπώσει το κρύσταλλο; Εξ ου και τον απέπεμψε με συνοπτικές διαδικασίες, κάνοντας ταυτόχρονα επίδειξη αρχηγικής αποφασιστικότητας που δεν σηκώνει και πολλά-πολλά. Παράλληλα κινήθηκε και ο κ. Παπανδρέου, αλλά σε χαμηλότερο τόνο. Ο βουλευτής κ. Σγουρίδης βρήκε θετικές κάποιες διατάξεις του νομοσχεδίου για την σύμπραξη Δημοσίου και ιδιωτών και τις υπερψήφισε. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τις θεωρίες που περιβάλλουν το δημοκρατικό πολίτευμα, οι βουλευτές δεν είναι στρατιωτάκια. Κρίνουν και ψηφίζουν για το καλό της χώρας και εδώ που τα λέμε, οι κυβερνήσεις είχαν επιτρέψει συμπράξεις του Δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο, ο κ. Παπανδρέου βρήκε την ευκαιρία να δείξει δυναμισμό και αποφασιστικότητα, καθώς μάλιστα βάλλεται γιατί δεν έχει το αρχηγικό στυλ που απαιτεί η ελληνική πραγματικότητα. ΄Ετσι, ο κ. Σγουρίδης κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για τη στάση του, άρα σε απολογία. Τα δύο περιστατικά δεν είναι άσχετα με την τακτική που έχει αποφασίσει να ακολουθεί κάθε μία από