Η αλήθεια είναι ότι φταίμε κι εμείς. Κάναμε και κάνουμε τα πάντα για να προκαλέσουμε και τους θεούς και την τύχη μας. Και αυτό δεν είναι καινούργιο, κρατάει πολλά χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες. Μας βρήκαν ένα ονειρεμένο μέρος και κάναμε τα πάντα για να το ξεχαρβαλώσουμε. Μας έδωσαν έναν εθνικό μεταφορέα και αγωνιστήκαμε σκληρά για να τον καρφώσουμε στη γη με την μύτη. Μας πρόσφεραν την Ολυμπιάδα και αφού ζοριστήκαμε για να βγούμε ασπροπρόσωποι, αφήσαμε να σαπίσουν κτίρια, στάδια και εξοπλισμός. Μας έστειλαν Τζώρτζεβιτς, Ριβάλντο, Τουρέ, Μπαμπαγκίτα και άλλα παλληκάρια και στην πρώτη μάχη το βάλαμε στα πόδια σαν τους Αχαιούς μπροστά στον ΄Εκτορα. Στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν ταπεινώθηκε μόνον ο Ολυμπιακός, ταπεινώθηκε ολόκληρο το Δωδεκάθεο του Ολύμπου από την Βαλχάλα Αλλά τι άλλο να κάνουν κι αυτοί; Πώς να αλλάξουν τους νεοέλληνες; Θαύματα κάνουν , αλλά έχουν και όρια. Δεν είναι παντοδύναμοι. Πώς να αντιμετωπίσουν το ομόθυμο και ομόψυχο εθνικό σύνθημα «ερήμωση, δήωση, καταστροφή» που μας έχει συνεπάρει και μας οδηγεί σε νέα κατορθώματα; Τι να κάνουν όταν ο νεοελληνικός πολιτισμός αποτελεί μετεξέλιξη του αλβανικού πολιτισμού; Από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους, όχι τώρα λόγω μεταναστών. Τα πράγματα δεν είναι αστεία. Είναι πολύ σοβαρά. Γι αυτό δεν υπάρχει ανοχή από τους Ολύμπιους θεούς. Την προειδοποίηση την έστειλαν με την Ολυμπιακή, το Ολυμπιακά έργα και τον Ολυμπιακό. Ρωτήστε όποιον μάντη θέλετε, ακόμη και πέμπτης κατηγορίας. Δείτε τα σπλάχνα των ζώων. Βάλτε την Πυθία να μασήσει χόρτο και να βγάλει χρησμό. Ολοι τα ίδια θα πουν. Το πολύ-πολύ να συμβουλεύσουν «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Το ερώτημα είναι ποιος καταλαβαίνει τι σημαίνει «συν Αθηνά και χείρα κίνει»…Από την άλλη πλευρά, υπάρχει πάντα ο «Θεός της Ελλάδας»! Αγγελος Στάγκος