Η ΥΠΑ δεν είναι μία οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία στην οποία μπορούν να «χωρέσουν» τα τρία κακά της μοίρας του δημόσιου τομέα, η ασχετοσύνη, η ανευθυνότητα και ωχαδερφισμός. Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας χειρίζεται σε μεγάλο βαθμό την ασφάλεια και την ζωή χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά και σε επίσης μεγάλο βαθμό υπερασπίζεται, υποτίθεται, τα εθνικά συμφέροντα λειτουργώντας τα αεροδρόμια και το FIR Αθηνών, του οποίου ένα μέρος του χώρου ευθύνης πάνω από το Αιγαίο διεκδικεί μετά μανίας εδώ και χρόνια το FIR Κωνσταντινούπολης. Για να μην αναφερθούμε στις διαμάχες με τους τούρκους για τις επιχειρήσεις διάσωσης και κυρίως για την επί χρόνια απαίτησή μας να υποβάλουν σχέδια πτήσεων τα μαχητικά τους όταν πετούν πάνω από το Αιγαίο. Πρόκειται δηλαδή μία υπηρεσία, με πάρα πολύ ευαίσθητη αποστολή, σημασίας ανάλογης και ίσως και μεγαλύτερης από αυτήν των Ενόπλων Δυνάμεων. Με λίγα λόγια, οι υπάλληλοι της ΥΠΑ πρέπει να είναι συνεχώς σε εγρήγορση, να έχουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης και να μην κάνουν λάθη στη δουλειά τους. Δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγω να επιλέγονται με κομματικά κριτήρια –ούτε βέβαια και η διοίκηση της ΥΠΑ-, δεν πρέπει επ΄ ουδενί λόγω να καταφεύγουν σε φτηνές δικαιολογίες όταν κάνουν λάθη –γιατί μπορεί να είναι μοιραία- και δεν μπορούν να καλύπτονται από τον συνδικαλισμό στην άσκηση της εργασίας τους. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πληρώνονται καλά, αφού έχουν τέτοιες και τόσες ευθύνες και να έχουν στη διάθεσή τους τον καλύτερο δυνατό τεχνολογικό εξοπλισμό. Δεν ξέρω τι επιτυχίες έχει να επιδείξει η ΥΠΑ. Γνωρίζω όμως δύο τουλάχιστον τραγικά δυστυχήματα στα οποία η επίδοσή της βαθμολογείται με βαθμό κάτω από τη βάση. Στο ένα μάλιστα, εκείνο του ουκρανικού «Γιάκοβλεφ» πριν μερικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, πιθανότατα έχει και ευθύνες που συνέβη. Στο άλλο, της 14ης Αυγούστου, έχει μεγάλες ευθύνες γιατί άφησε ένα αεροπλάνο να υπερίπταται του Αιγαίου χωρίς κυριολεκτικά «να πάρει μυρωδιά» ότι είχε πρόβλημα και ότι δεν επικοινωνούσε. Και μάλιστα σε καιρούς όπου οι πάντες υποτίθεται ότι έχουν αυξημένα αντανακλαστικά για να αντιμετωπίσουν τρομοκρατικές ενέργειες! Επισημαίνεται ότι το μέν δυστύχημα του «Γιάκοβλεφ» έγινε σε μέρα που οι υπάλληλοι της ΥΠΑ απεργούσαν και μόνον ένας βρισκόταν στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης, η δε 14η Αυγούστου είναι παραμονή Δεκαπενταύγουστου, που όλη η χώρα βρίσκεται σε λήθαργο και πάλι ήταν ελλιπής η στελέχωση στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου της Αθήνας. ΄Αλλωστε αυτή ήταν και η δικαιολογία του συνδικαλιστή στα ραδιόφωνα… Πέρα από την ανεπάρκεια της ΥΠΑ, το δυστύχημα του «Μπόϊνγκ» της «Ηλιος» καλύπτεται από μυστήριο και δύσκολα μπορούν να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις, τουλάχιστον τώρα. Φυσικά τα ΜΜΕ και διάφοροι δημοσιογράφοι και «μαϊντανοί» έκαναν ό,τι μπορούσαν για να λαϊκίσουν και να μπερδέψουν τον κόσμο. Μερικοί έφθασαν και ξεπέρασαν τα όρια της τυμβωρυχίας, της γελοιότητας –παρά τις τραγικές διαστάσεις του γεγονότος- και της αθλιότητας. Αλλά τι να πούμε και για τον κ. Μπούς που στο συλλυπητήριο τηλεγράφημά του φρόντισε να προσθέσει ότι «εκτιμά την αντίδραση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που προσπάθησε να αποτρέψει την καταστροφή», συντηρώντας έτσι τα ανυπόστατα σενάρια ότι τελικά το «Μπόϊνγκ» κατερρίφθη για να μην πέσει σε κατοικημένη περιοχή. Αγγελος Στάγκος