Ο πολυμήχανος υπουργός Επικρατείας διοχέτευσε την είδηση, ως αναμενόμενη εξαγγελία του κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ, ώστε να αποδείξει ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Για να μπουν όμως τα πράγματα στη θέση τους χρειάζονται ορισμένες διευκρινίσεις που ο κ. Ρουσσόπουλος δεν τις έδωσε και οι δημοσιογράφοι δεν τις ζήτησαν. Η πρώτη διευκρίνιση, που η στήλη την έχει επισημάνει επανειλημμένα, είναι ότι στις ΔΕΚΟ δεν ισχύει και τώρα τυπικά καθεστώς μονιμότητας. Οι υπάλληλοι προσλαμβάνονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αλλά ουσιαστικά απολαμβάνουν καθεστώς μονιμότητας χάρις στον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού που έχει ή κάθε ΔΕΚΟ και χάρις στους όρους που έχουν μπει στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τις οποίες υπέγραψαν κατά καιρούς συνδικάτα και διοικήσεις. Σύμφωνα με τον ισχύοντα σήμερα νόμο περί ΔΕΚΟ, ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού σε κάθε οργανισμό που χαρακτηρίζεται ΔΕΚΟ, μπορεί να αλλάξει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του συνδικάτου των εργαζομένων και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Αλογοσκούφης δεν προτίθεται να το αγγίξει αυτό στο νέο νόμο που ετοιμάζει. Η τουλάχιστον δεν είχε τέτοια διάθεση μέχρι πολύ πρόσφατα…Επιπλέον, η κάθε συλλογική σύμβαση που έχει υπογραφεί περιλαμβάνει όρο που λέει ρητά ότι συνεχίζουν να ισχύουν όλα όσα περιελάμβαναν οι προηγούμενες σε ένα ενιαίο σύνολο. Η δεύτερη διευκρίνιση που απαιτείται είναι αν στους «νεοπροσληφθησόμενους» περιλαμβάνονται και όσοι υπάλληλοι με συμβάσεις έργου θα μονιμοποιηθούν κατ΄ επιταγή του γνωστού Προεδρικού Διατάγματος του κ. Παυλόπουλου, το οποίον υλοποιεί την προεκλογική δέσμευση του κ. Καραμανλή και ικανοποιεί οδηγία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αν και η οδηγία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης αναφέρεται σε συμβάσεις εργασίας και όχι έργου, αλλά τέλος πάντων… Διότι το δικαίωμα της διοίκησης να απολύει 2% τον μήνα επί των νεοπροσληφθησομένων, όχι επί του συνόλου, όπως προβλέπει η συμφωνία στον ΟΤΕ, έχει σημασία αν πρόκειται να γίνουν νέες μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν κενά και μετά νέες απολύσεις, όταν οι καιροί το απαιτήσουν. Και μαζικές προσλήψεις μπορούν να θεωρηθούν προς το παρόν, μόνον οι συμβασιούχοι που πρόκειται να μονιμοποιηθούν, εφόσον αυτό γίνει μετά την άρση της λεγόμενης μονιμότητας, αν λάβουμε στα σοβαρά την βούληση της κυβέρνησης περί συμμαζέματος των δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αν πάλι, στο 2% περιλαμβάνονται και αυτοί που θέλει να απολύσει η διοίκηση, επειδή είναι ανίκανοι ή υποπίπτουν σε πειθαρχικά παραπτώματα, ή απουσιάζουν από την εργασία τους, αυτό προβλέπεται και σήμερα από τους νόμους και τις γραφές, αρκεί να λειτουργήσουν τα πειθαρχικά συμβούλια. Η όχι; Αν πρόκειται λοιπόν αν μιλήσουμε για ουσιαστική μεταρρύθμιση, θα πρέπει πρώτα να αλλάξει ο νόμος περί ΔΕΚΟ και στις αλλαγές να περιλαμβάνεται και το δικαίωμα των διοικήσεων να αλλάξουν τους Γενικούς Κανονισμούς Προσωπικού, αφού το συζητήσουν με τα συνδικάτα. Ειδ΄ άλλως θα πρόκειται μάλλον για επικοινωνιακή μεταρρύθμιση που θα αναφέρεται στο μακρινό μέλλον, ενώ «καίει» το παρόν. Αν δεν υπάρξουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, τότε μόνον αν το θελήσουν τα συνδικάτα θα μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός στο καθεστώς εργασίας μεταξύ παλιών και νέων –και αυτό είναι νομικά αμφίβολο, αν κάποια στιγμή θελήσουν να το προσβάλουν νέοι υπάλληλοι- υπαλλήλων. Η ΟΜΕ-ΟΤΕ το δέχτηκε , αλλά πήρε ανταλλάγματα, πήρε όμως και το «ανάθεμα» της ΓΣΕΕ. Τα άλλα συνδικάτα γιατί θα το δεχθούν, όταν μάλιστα αργότερα θα πρέπει να εκπροσωπούν δύο κατηγορίες υπαλλήλων με αντικρουόμενα συμφέροντα, ή να διασπαστούν; Υ.Γ. Φίλος και αναγνώστης της στήλης επισημαίνει ότι ο νόμος σήμερα προβλέπει ότι για μία διετία οι μόνιμοι υπάλληλοι του δημοσίου και των ΔΕΚΟ είναι "δόκιμοι" και άρα μπορούν αν απολυθούν για πειθαρχικά παραπτώματα, ή και για ανεπάρκεια. Αγγελος Στάγκος