Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ πέφτει, πέφτει, πέφτει στις δημοσκοπήσεις και προσπαθεί να ορθοποδίσει με άλματα στο παρελθόν, όπως με εκδηλώσεις για τα δέκα χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ή με ανούσιο ανακάτεμα της σούπας των συντονιστών και του Πολιτικού Συμβουλίου, η κυβέρνηση προχωράει σε κινήσεις οι οποίες θυμίζουν "ανοίγματα"προς το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. ΄Αλλωστε τις εντυπώσεις στην εκδήλωση για τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ζάππειο τις κέρδισε ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής με την παρουσία του.
Αναμφισβήτητα, η παρουσία του κ. Καραμανλή στη συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν μία έξυπνη κίνηση. Δεν αποκλείεται να εντάσσεται στις προσπάθειες τις κυβέρνησης να διεισδύσει στο παλαιό ΠΑΣΟΚ, όπως έχει αναφερθεί παλαιότερα, αλλά το πιθανότερο είναι ότι διαφορετικά είναι τα σχέδια του πρωθυπουργού, αν υποτεθεί ότι δεν επρόκειτο απλά για απότιση τιμής σε ένα πολιτικό που αποτελεί εν μέρει πρότυπο για τον πρωθυπουργό. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Καραμανλής έχει αντιγράψει τον Ανδρέα Παπανδρέου στην επικοινωνία του με το εκλογικό σώμα και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην επικοινωνία του με τους υπουργούς της κυβέρνησης και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Αν λοιπόν δεχθούμε ότι υπάρχει σχέδιο, οι κινήσεις και τα "ανοίγματα' προς το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά της κυβέρνησης δεν είναι τυχαία. Η Νέα Δημοκρατία, αφού φρόντισε να ακυρώσει ως αντιπολίτευση και ως νέα διακυβέρνηση σε πρώτη φάση όλο το έργο της κυβέρνησης Σημίτη, κρίνει τώρα ότι έχει τηνπολυτέλεια να προχωρήσει σε "ανοίγματα" για μερικούςβασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι διαπιστωτικός, αφού αντιλαμβάνεται ότι εκ των πραγμάτων διολισθαίνει στην πολιτική Σημίτη σχεδόν σε όλους τους τομείς και ο δεύτερος είναι προληπτικός, αφού στην όποια προσπάθειά της να προχωρήσει ακόμη και στις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις, βρίσκει συνεχώς αδιέξοδα και χρειάζεται συναίνεση. Η κυβέρνηση δεν θα ήθελε μάλιστα να μπλέξει με προσφυγές στη Δικαιοσύνη σε κάθε της απόφαση, όπως είχε πάθει το ΠΑΣΟΚ. Επιτέλους κατάλαβε ότι η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί από τους εισαγγελείς.
Ενας τρίτος λόγος είναι ότι ειδικά στα ελληνοτουρκικά και με την διάσταση απόψεων μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας να βαθαίνει, η κυβέρνηση χρειάζεται οπωσδήποτε την συμπαράσταση του ΠΑΣΟΚ για να ξεφύγει από την ακινησία που είχε επιβάλλει στην εξωτερική πολιτική ο μετριότατος κ. Μολυβιάτης. Ο τέταρτος λόγος είναι ότι ο κ. Καραμανλής δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να μην μπορέσει να πιάσει το κόμμα του το 42% και να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές. Ενδεχόμενο ακραίο όπως πάει το ΠΑΣΟΚ και όπως είναι οι προοπτικές του, αλλά όχι και αδύνατο, αφού ο νέος εκλογικός νόμος έχει δυσκολέψει τα πράγματα. ΄Ισως να υπάρχει και πέμπτος λόγος που αφορά τα εσωκομματικά της Ν.Δ. , καθώς ο πρωθυπουργός αφουγκράζεται τα βήματα που κάνει η κα Μπακογιάννη στον μεσαίο χώρο. Η κα Μπακογιάννη που απέφυγε συστηματικά να συμβάλει στις προσπάθειες της πλήρους ακύρωσης του έργου της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως και ο κ. Σουφλιάς, αλλά και ο κ. Λιάπης.
Αντίθετα, εκείνος που πρωτοστάτησε ήταν ο κ. Αλογοσκούφης, ο οποίος τώγρα εμφανίζεται να επιζητεί τη συζήτηση με τον κ. Παπαντωνίου, τον κ. Χριστοδουλάκη, ακόμη και με τον κ. Σημίτη. Πρωτοστάτησαν και οι κ.κ. Παυλόπουλος και Ρουσσόπουλος, αν και ο τελευταίος εξυπηρετούσε κυρίως επικοινωνιακά την πολιτική της κυβέρνησης ανά πάσα στιγμή.
Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή ασφαλείς ενδείξεις ότι ο κ. Καραμανλής έχει στην άκρη του μυαλού του την πιθανότητα ενός Μεγάλου Συνασπισμού αλά Γερμανία. Κυβέρνηση δηλαδή Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, το Ασφαλιστικό, τον Δημόσιο Τομέα και όπου αλλού είναι απαραίτητες. Ξέρει ότι δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, ξέρει όμως επίσης ότι οι μονοκομματικές κυβερνήσεις αδυνατούν να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι καιροί. Τέλος, γνωρίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε τέλμα και περιθωριοποιείται ταχύτατα!
Αγγελος Στάγκος