Σαν να μην φτάνουν τα παραπάνω και μαζί τους οι μάχες που γίνονται κάθε τόσο στο κέντρο της Αθήνας, ακούγονται τώρα θρήνοι και κοπετοί για τους υποψήφιους που δεν έπιασαν την βάση στις εισαγωγικές εξετάσειςπολύ σωστάθα μείνουν εκτόςΑΕΙ και ΤΕΙ. Θρήνοι επίσης ακούγονται γιατί τώρα κινδυνεύουν να κλείσουν άχρηστα ΤΕΙ που είναι κατεσπαρμένα σε όλη την χώρα και φυτοζωούσαν άνευ λόγου με φοιτητές που οι περισσότεροι είχαν μπει στο παρελθόν με εξαιρετικά χαμηλές βαθμολογίες, κάτω από τη βάση.
Φυσικά, πέρα από όλα αυτά, η μπουρδολογία παίρνει και δίνει, οι απειλές για απεργίες και κινητοποιήσεις με την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς είναι δεδομένες, οι καταλήψεις και οι καταστροφές στις σχολές αποτελούν πραγματικότητα, αλλά κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Ούτε και αυτών των πανεπιστημιακών που ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι η σημερινή κατάσταση δεν πάει άλλο και ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο «δεν λειτουργεί» η Ανώτατη Παιδεία στην Ελλάδα αποτελεί ελληνική εφεύρεση. Που γνωρίζουνεπίσης ότι περιθωριοποιούνται ταχύτατα οι ίδιοι, τα πτυχία που δίδουν και τα ελληνικά πανεπιστήμια στο σύνολό τους.
Γιατί λοιπόν δεν ενεργοποιούνται οι αξιοσέβαστοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, πολλοί-αν όχι οι περισσότεροι- από τους οποίους έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό και γνωρίζουν πως λειτουργούν τα σοβαρά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Γιατί δεν ενώνουν τις φωνές τους για να ακουστούν και να υποδείξουν τον δρόμο; Γιατί δεν υπογράφουν ένα μανιφέστο, ας πούμε, και δέχονται τον επιστημονικό και διδασκαλικό τους εξευτελισμό;
Η μισή απάντηση στα ερωτήματα είναι ότι έχουν βολευτεί μέσα στο τέλμα και η άλλη μισήότι ζουν υπό καθεστώς τρομοκρατίας και δεν τολμούν να αντιδράσουν. Το ακόλουθο γεγονός που δεν σηκώνει αμφισβήτηση- είναι χαρακτηριστικό:
Σε πανεπιστήμιο αποφασίστηκε να συνεδριάσει η Σύγκλητος με αποκλειστικό θέμα την διάσωση της εξεταστικής περιόδου. Οι καταληψίες φοιτητές δέχτηκαν με τα πολλά να επιτρέψουν να ανοίξει η αίθουσα των συνεδριάσεων της Συγκλήτου για να συζητηθεί το πρόβλημα. Στη συνεδρίασή τους πήραν μέρος φυσικά και οι εκπρόσωποί τους που «κατέβασαν» την θέση να είναι διπλή η επόμενη εξεταστική περίοδος τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, άποψη που σημαίνει επίσης ότι η διάρκειά της θα φτάσει τις δέκα περίπου εβδομάδες και στο διάστημα αυτό δεν θα γίνονται μαθήματα. ΄Αρα νέο χάσιμο χρόνου.
Οι περισσότεροι από τους καθηγητές υποστήριξαν ότι αφού η ακαδημαϊκή χρονιά λήγει τυπικά στις 25 Ιουλίου, να γίνει μία προσπάθεια μήπως και ολοκληρωθούν οι εξετάσεις μέχρι τότε και σωθεί η περίοδος. Εκεί πάνω, κάποιος ή κάποιοι από τους νεολαίους είπαν κοφτά ότι αυτά που ήξεραν οι καθηγητέςνα τα ξεχάσουν, ότι δημοκρατία είναι το δίκιο του ισχυροτέρου και θα κάνουν ότι τους πουν για να μην τους πάρει ο διάολος. Ταυτόχρονα σφύριξαν στους απ΄ έξω και μπούκαραν καμιά 50ριά παλληκάρια σε μία επίδειξη ισχύος.
΄Εγινε λοιπόν η ψηφοφορία με τις συγκεκριμένες ανοιχτές διαδικασίες και τρομοκρατημένοι οι καθηγητές ψήφισαν στην πλειοψηφία τους υπέρ της πρότασης των φοιτητών διευκρινίζοντας οι περισσότεροι για να περάσει στα πρακτικά- ότι το κάνουν υπό πίεση. Δύο από τους καθηγητές τόλμησαν να καταψηφίσουν επιμένοντας στη δική τους άποψη. Ε, από εκείνη τη στιγμή οι άνθρωποι ζουν σχεδόν κυνηγημένοι. Τα γραφεία τους καταστράφηκαν , τα βιβλία τους σκίστηκαν και πετάχθηκαν στο πάτωμα, στους τοίχους γράφτηκαν απειλές εναντίον τους και στην ιστοσελίδα τους στέλνονται συνεχώς υβριστικά ραβασάκια!
Είναι σαφές λοιπόν ότι πέρα από τα άλλα προβλήματα, στα ελληνικά πανεπιστήμια επικρατεί καθεστώς τρομοκρατίας που το επιβάλλουν οι κομματικές νεολαίες και οι διάφοροι αναρχοαυτόνομοι. Είναι επίσης σαφές ότι σε περιόδους έντασης το καθεστώς της τρομοκρατίας γίνεται ακόμη σκληρότερο. Είναι ακόμησαφέστερο ότι αν δεν σπάσει αυτό το καθεστώς, δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από τους καθηγητές των πανεπιστημίων να γίνουν ήρωες, τους θέλουμε όμως να είναι ταγοί. Και στη σημερινή κατάσταση θα γίνουν ταγοί αν συσπειρωθούν και εκφραστούν με μία φωνή, με θέσεις που θα ακουστούν δημόσια και τ