Το Ισραήλ έχει ήδη εξαπολύσει επιθέσεις σημαντικής κλίμακας κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα και κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Στη Γάζα η επίθεση έγινε κυρίως από το έδαφος και στον Λίβανο από αέρος. Στόχος η συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων, προφανώς γιατί έξέλεξαν κυβέρνηση της Χαμάς, με συστηματική καταστροφή των υποδομών και το ίδιο επιχειρείται και στον Λίβανο. Για το τελικό στρατιωτικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει αμφιβολία και το μόνο ερώτημα είναι που θα θελήσει να σταματήσει το Ισραήλ, όχι επειδή θα πιεσθεί από τον ΟΗΕ, η το Συμβούλιο Ασφαλείας του, ούτε από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ή ακόμη και από τις ΗΠΑ, αλλά γιατί θα έχει πετύχει τους στόχους που έχει βάλει σ΄ αυτή τη φάση.

Φυσικά, η Ισραηλινή κυβέρνηση του κ. Ολμερτ και μαζί της η Ισραηλινή κοινωνία που στηρίζει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την σκληρή τακτική, θα πρέπει να ξέρει ότι το αβυσσαλέο μίσος θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο, αν αυτό είναι δυνατόν. Ενας από τους βασικούς λόγους του μιλιταρισμού που χαρακτηρίζει τον Παλαιστινιακό λαό είναι ότι ζει σε απερίγραπτες συνθήκες ανέχειας, με στοιχειώδη οικονομία που στηρίζεται στην ανα πάσα στιγμή βούληση του Ισραήλ. Οι νέοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά και η ένταξη στις στρατιωτικές οργανώσεις είναι ο μοναδικός σχεδόν τρόπος επιβίωσης. Η καταστροφή των υποδομών, καθώς μάλιστα έχει σταματήσει και η χρηματοδότηση από το εξωτερικό, επειδή κυβερνά η Χαμάς, θα επιδεινώσει τρομερά την κατάσταση.

Το Ισραήλ δεν δείχνει να ενδιαφέρεται γι αυτή την επιδείνωση ξέροντας ότι είναι ασφαλές λόγω της φοβερής στρατιωτικής δύναμής του και της υποστήριξης που έχει κυρίως από τις ΗΠΑ, αλλά και από μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Δεν ενδιαφέρεται επίσης αν γίνουν τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορα σημεία του κόσμου, ή αν θα διευρυνθεί το χάσμα μεταξύ Ισλαμικού κόσμου και Δύσης. Αντίθετα,προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τώρα την ευκαιρία για να προκληθεί κρίση με την Συρία και το Ιράν. Την Συρία και το Ιράν κατηγορεί ότι ενισχύουν την Χεζμπολά και την Χαμάς και προφανώς επιζητεί την τιμωρία τους.

Την Συρία την έχει του χεριού του και πιθανώς προτιμά να την διατηρεί αδύναμη και με κοσμική εξουσία, παρά να ξεπηδήσει εκεί κάποιο ισλαμικό καθεστώς στη θέση του σημερινού. Το Ιραν όμως είναι άλλη ιστορία. Το Ισραήλ επιθυμεί διακαώς να ξεδοντιαστεί το Ιράν και τελευταία έβλεπε να κερδίζει έδαφος η διπλωματική λύση, κάτι που δεν του άρεσε καθόλου. Θα προτιμούσε να ενεργήσουν στρατιωτικά οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες, με την κάλυψη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αν ήταν δυνατόν. Αλλά αυτό δεν έγινε και δεν είναι πολύ πιθανό να γίνει, δεν πρέπει να αποκλεισθεί μονομερής αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ. Και τότε θα ανοίξει πραγματικά ο ασκός του Αιόλου.

Αγγελος Στάγκος