Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ισως είναι έτσι και έτσι, αλλά καλόν είναι να δούμε την πραγματική εικόνα για να ξέρουμε τι μας γίνεται. Και κατ΄ αρχήν, ουδείς ψόγος για την πώληση της Εμπορικής. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πλέον "ντεμοντέ", έως και άχρηστο, να υπάρχουν τράπεζες κρατικής ιδιοκτησίας ή τράπεζες όπου το δημόσιο διατηρεί τον έλεγχο και τέτοιες στην Ελλάδα έχουμε ακόμη αρκετές. Είναι η Εθνική, η Emporiki, η Αγροτική, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κλπ. Δυστυχώς η λειτουργία των περισσοτέρων από αυτές θυμίζει έντονα δημόσιο και γιαυτό φωνάζουν και διαμαρτύρονται οι συνδικαλιστές όταν γίνονται κινήσεις ιδιωτικοποίησης.
Καλώς λοιπόν πωλείται η Emporiki και την διαδικασία την είχε αρχίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η CreditAgricole είχε αποκτήσει από τότε το 9% περίπου των μετοχών και άρα θεωρητικά πάει τώρα για το υπόλοιπο 91%, αφού η δημόσια προσφορά των 3,3 δισ. ευρώ αφορά το σύνολο της Emporiki. Ολοι όμως γνωρίζουν ότι η Credit Agricole δεν πρόκειται να επιδιώξει την αγορά όλων των μετοχών, γιατί δεν έχει κανένα λόγο. Θα αγοράσει από 40%, που είναι το ελάχιστο της υποχρέωσής της, μέχρι το 51%, για να ελέγχει πλήρως την Emporikiκαι τις υπόλοιπες μετοχές θα τις αφήσει να κινούνται στο Χρηματιστήριο.
Με αυτή την έννοια, η γαλλική τράπεζα θα αγοράσει το 11% των μετοχών της Emporiki από το ελληνικό κράτος, καταβάλλοντας περίπου 365 εκατομμύρια ευρώ. Και θα καταβάλλει και άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ περίπου για να αγοράσει το0 12% των μετοχών που κατέχουν τα διάφορα Ταμεία και ο ΟΑΕΔ. Αν πουλήσουν βέβαια όλα τα Ταμεία. Ετσι θα αποκτήσει το 32% των μετοχών της Εμπορικής και το υπόλοιπο 8-19% των μετοχών θα το πάρει από την αγορά. Θα αγοράσει δηλαδή από διάφορα Funds, του εξωτερικού κυρίως, αλλά και από ιδιώτες, αντικαθιστώντας τα δικά τους χρήματα με τα δικά της. Επομένως το καινούργια χρήμα που θα εισρεύσει δεν θα ξεπεράσει τα 765 εκατομμύρια ευρώ στην καλύτερη περίπτωση και περί αυτού πρόκειται και όχι για 3,3 δισ. ευρώ όπως αφήνεται να εννοηθεί.
Επαναλαμβάνοντας ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αντίρρηση για την πώληση της Emporiki, μπας και ξεπεράσει την λειτουργική της μιζέρια, θα πρέπει να επισημανθεί ακόμη ότι άλλο οι εξαγορές και τελείως διαφορετικό ζήτημα οι επενδύσεις. Εδώ τα έχουμε μπλέξει, μάλλον ηθελημένα, και τα βάζουμε εξαγορές και επενδύσεις στο ίδιο τσουβάλι, ενώ διαφέρουν. Στις εξαγορές έχουμε επιχειρήσεις και εταιρίες που ήδη λειτουργούν και πωλούνται σε νέα αφεντικά, οπότε δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, ούτε προστίθεται παραγωγικό κεφάλαιο στη χώρα. Αντίθετα, όταν γίνονται επενδύσεις για να δημιουργηθούν νέες επιχειρήσεις, ή να επεκταθούν ήδη υπάρχουσες, προστίθεται παραγωγικό κεφάλαιο και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Δυστυχώς στην Ελλάδα γίνονται εξαγορές και όχι επενδύσεις.
Από εκεί και πέρα, η εξαγορά της Emporiki από μία διεθνή τράπεζα μεγάλης εμβέλειας, αναμένεται να προκαλέσει μία κινητικότητα στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο. Ισως επιταχυνθεί η διαδικασία συγχωνεύσεων και να μείνουν 3-4 ισχυροί παίκτες στην αγορά και δεν αποκλείεται σε πρώτη φάση να ωφεληθούν και οι καταναλωτές, αν η Credit Agricole επιβάλλει ευρωπαϊκά πρότυπα και επιτόκια στις συναλλαγές της, οπότε αναγκαστικά θα ακολουθήσουν και οι άλλοι.
Τα χρήματα που θα εισπράξει το κράτος από την πώλησητων μετοχών του στην Emporiki. Δεν θα πάνε στην μείωση του ελλείμματος, αλλά στην μείωση του χρέους. Ωστόσο, από σπόντα θα συμβάλλουν και στη μείωση του ελλείμματος, αφού το κράτος θα πληρώσει λιγότερα για τόκους αν μειωθεί το χρέος. Και το έχει μεγάλη ανάγκη αυτό ο υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης γιατί όλα δείχνουν ότι δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός και ο ίδιος έχει δεσμευτεί ότι θα ρίξει το έλλειμμα. Ας μην ξεχνάμε ότι στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης είναι και η πιθανότατη διεξαγωγή εκλογών μέσα στο 2007.
Αγγελος Στάγκος