Με τις δηλώσεις των στελεχών του το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε ουσιαστικά αντίθετο με την πώληση της Εμπορικής στους γάλλους. Μπορεί να πρόβαλε το θέμα της τιμής, αλλά αυτό που έβγαινε ως συμπέρασμα ήταν ότι δεν ήθελε την ιδιωτικοποίηση της τράπεζας, παρά το γεγονός ότι επί κυβέρνησης Σημίτη είχε αρχίσει η διαδικασία της πώλησης στην CreditAgricole.Αλλωστε κανείς δεν αντελήφθη από τις δηλώσεις της κας Παπανδρέου, του κ. Ευθυμίου, ή της κας Δαμανάκη ποια θα ήταν η τιμή στην οποία θα έπρεπε να πουληθούν οι μετοχές της τράπεζας.
Και πολιτικά όμως είναι ακατανόητο γιατί το ΠΑΣΟΚ διάλεξε να δώσει μία μάχη και μάλιστα λυσσαλέα, που ήταν μαθηματικά βέβαιο από την αρχή ότι ήταν χαμένη. Ηταν ποτέ δυνατόν να πιστέψει κανείς με την ελάχιστη πολιτική πείρα ότι μία κυβέρνηση θα προχωρούσε σε τέτοιο εγχείρημα αν δεν είχε εξασφαλίσει την επιτυχία της. Επιτυχία που στην προκειμένη περίπτωση ήταν να κατορθώσει η Credit Agricole να πάρει στα χέρια της το 40% των μετοχών της Εμπορικής. Τελικά κατάφερε να αποκτήσει πάνω από το 70% και μόνο το γεγονός αυτό δίνει την αίσθηση μίας περήφανης νίκης της κυβέρνησης. Η όχι;
Το αποτέλεσμα της τακτικής που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ στο θέμα της Εμπορικής ήταν να δώσει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να επαίρεται για την επιτυχία της, ενώ την ίδια στιγμή αυτό εμφανίζεται διχασμένο. Απόδειξη, η θέση που πήρε ο πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Παπαντωνίου, υπέρ την πώλησης της Εμπορικής και η επίσημη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ που τον αποδοκίμασε. Το καίριο ερώτημα όμως που τίθεται είναι ποιος καθορίζει σήμερα τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ στην οικονομική πολιτική.
Εκ της θέσεώς τους λοιπόν στα διάφορα όργανα του κόμματος, εμφανίζονται να εκφράζουν το ΠΑΣΟΚ στα οικονομικά η κα Βάσω Παπανδρέου, η κα Δαμανάκη και ο κ. Ευθυμίου. Υποτίθεται ότι κάπου στο βάθος υπάρχει και ένας κ. Πολεμαρχάκης-φάντασμα, αλλά αυτόν τον ακούμε χωρίς να τον βλέπουμε και αναρωτιόμαστε αν στην πραγματικότητα υπάρχει Τέλος πάντων, από τους τρεις που προαναφέραμε, μόνον η κα Παπανδρέου έχει πείρα από το παρελθόν στα οικονομικά, ενώ από την άλλη πλευρά είναι βέβαιο ότι ασκεί πολιτική φροντίζοντας ιδιαίτερα το προσωπικό της προφίλ. Η κα Δαμανάκη και ο κ. Ευθυμίου δεν είχαν ποτέ την οποιαδήποτε ενασχόληση με τα οικονομικά και προφανώς μαθαίνουν τώρα!
Το περίεργο είναι ότι ο κ. Γιώργος Παπανδρέου έχει φροντίσει να μην έχει κανέναν στο περιβάλλον του από τους οικονομικούς επιτελείς των κυβερνήσεων Σημίτη που είχαν καταφέρει να βάλουν την χώρα στην ΟΝΕ, να επιβάλουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, να τα πάνε καλά στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, να περιορίσουν την φοροδιαφυγή και άλλα. Οι κ.κ Παπαντωνίου και Χριστοδουλάκης βρίσκονται εκτός περιβάλλοντος και το ίδιο συμβαίνει με τους κ.κ. Φλωρίδη, Στουρνάρα, Γιαννίτση, Ράπανο, Θέο, Ζανιά και τόσους άλλους, για να μην αναφερθούμε και στον κ. Πάχτα, στον αποκεφαλισμό του οποίου πρωτοστάτησε ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό δείχνει την αποστασιοποίηση του σημερινού ΠΑΣΟΚ από τις κυβερνήσεις του κ. Σημίτη και από το έργο τους, γεγονός που το πληρώνει πολιτικά αδρότατα. Δείχνει όμως και μία ασυναρτησία στις επιλογές προσώπων και στις τοποθετήσεις σε πόστα. Προσώπων που έχουν πείρα και σίγουρα διασυνδέσεις στα διάφορα οικονομικά υπουργεία, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τι γίνεται. Αντ΄ αυτών προτιμάται ο κ. Πολεμαρχάκης-φάντασμα και οι υπόλοιποι. Καλά να πάθουν λοιπόν!
Αγγελος Στάγκος