Υποτίθεται ότι αυτή τη φορά Μόσχα, Σόφια και Αθήνα έχουν την πολιτική βούληση να προχωρήσουν στην κατασκευή. Η Μόσχα το θέλει πολύ, η Αθήνα το επιθυμεί επίσης και η Σόφια ισχυρίζεται τώρα ότι και εκείνη το θέλει. Η εξαγωγή ενέργειας, είτε με τη μορφή πετρελαίου, είτε με τη μορφή αερίου,στηρίζει οικονομικά τη Ρωσία και την βοηθάει να ανακάμψει στη διεθνή γαιοστρατηγική σκακέρα. Η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη θα βοηθήσει επίσης οικονομικά τόσο την Βουλγαρία, όσο και την Ελλάδα, η οποία έχει και άλλους λόγους να θέλει τον αγωγό, αφού θα παρακάμπτει την Τουρκία.
Με αυτή την έννοια λοιπόν, το συμπέρασμα είναι ότι αφού το θέλουν οι τρεις εμπλεκόμενοι, ο πετρελαιαγωγός θα κατασκευαστεί. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Υπάρχουν και οι ΗΠΑ που αντιτίθενται σε κάθε απόφαση ή συμφωνία η οποία θα ενισχύει την «εξάρτηση» των ευρωπαϊκών χωρών από ρωσικό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο. Η Ουάσινγκτον έχει ήδη επισημάνει στην ελληνική κυβέρνηση ότι θα προτιμούσε να βρεθούν εναλλακτικοί δρόμοι για να φθάνει το πετρέλαιο στην Ελλάδα και από εδώ να διοχετευθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Εννοεί βέβαια πετρέλαιο από το Αζερμπαϊτζάν που θα φθάνει μέσω Τουρκίας.
Επίσημα οι ΗΠΑ δεν θέλουν την εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία στον τομέα της ενέργειας, για να μην γίνει έρμαιο των διαθέσεων και των εκβιασμών της Μόσχας. Κατηγορούνκάθε τόσο την Μόσχα ότι χρησιμοποιεί την ενέργεια για να παίζει εκβιαστικά πολιτικά και γαιοστρατηγικά παιχνίδια και επισημαίνουν την κρίση που δημιουργήθηκε τον περασμένο χειμώνα με την Ουκρανία. Ειδικά ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τσέϊνι δεν έχασε την ευκαιρία να εξαπολύσει μύδρους κατά της Ρωσίας για την χρησιμοποίηση του «ενεργειακού όπλου» της. Κάτι που θα έκανε κάθε μεγάλη χώρα, αν και η Ρωσία επ΄ ουδενί λόγω το παράκανε.
Η αλήθεια είναι ότι οι εισαγωγές φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης από τη Ρωσία καλύπτουν κατά το ένα τρίτο περίπου τις ανάγκες της. Οι ΗΠΑ όμως δεν θέλουν την προσέγγιση της Ευρώπης με τη Ρωσία που την βλέπουν να παίρνει κάποιες διαστάσεις. Ανησυχούν σφόδρα βλέποντας τις ενεργειακές συμφωνίες που συνάπτουν το Βερολίνο και η Μόσχα, πολιτική που άρχισαν οι κ.κ. Σρέντερ και Πούτιν και συνεχίζει τώρα η Καγκελάριος κα Μέρκελ με τον Πρόεδρο της Ρωσίας. Γι αυτό και υπάρχει δυσαρέσκεια τελευταία στις ΗΠΑ για την κα Μέρκελ.
Με τα δεδομένα αυτά, δεν θα αποτελέσει έκπληξη μία νέα παρέμβαση της Ουάσινγκτον προς την βουλγαρική και ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να μην προχωρήσει η κατασκευή του πετρελαιγωγού Μποργκάς-Αλεξανδρουπολη. Πιο ευάλωτη είναι βέβαια η Βουλγαρία στις αμερικανικές πιέσεις, αλλά και η Ελλάδα δεν είναι από τις χώρες που συνηθίζουν να ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στις ΗΠΑ. Εξαρτάται βέβαια από την ένταση των πιέσεων. Γι΄ αυτό, ας είμαστε επιφυλακτικοί μέχρι να δούμε το αποτέλεσμα της τριπλής συνάντησης της Αθήνας και κυρίως μέχρι να δούμε τον αγωγό να κατασκευάζεται.
Αγγελος Σταγκος