Το καινούργιο σενάριο που κυκλοφορεί και υιοθετείται από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ –που κι αυτά υποτίθεται ότι κόπτονται για την παιδεία, τρομάρα τους- είναι ότι η κυβέρνηση θέλει, όχι απλά να νικήσει, αλλά να ταπεινώσει τους δασκάλους για διάφορους λόγους. Για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι, για να αποθαρρύνει ενδεχόμενους μελλοντικούς απεργούς, για να μην σπεύσουν όλοι και ζητάνε, για να επιδείξει σύνεση προς τους απανταχού νοικοκυραίους, για να πείσει την Ευρωπαϊκή Ενωση και ειδικά τον κ. Αλμούνια ότι είναι σοβαρή. Ισως να ισχύουν όλα αυτά και μερικά ακόμη, αλλά εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθείείναι ότι τα παιδιά πληρώνουν το μάρμαρο. Οι ώρες διδασκαλίας που χάθηκαν και θα χαθούν ακόμη, δεν πρόκειται να αναπληρωθούν ουσιαστικά, γιατί σχολείο σημαίνει συνέχεια, σύστημα, ηρεμία, μεθοδικότητα, σχολικό πνεύμα. Αυτά όλα πάνε για φέτος…

Η αλήθεια είναι ότι οι δάσκαλοί και γενικά οι εκπαιδευτικοί είναι πάρα πολλοί. Ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος από αυτόν που χρειάζεται για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της παιδείας, άλλο αν δεν τους διαχειρίζεται σωστά το κράτος, ή αν οι κατεστημένες και συντεχνιακές νοοτροπίες δεν επιτρέπουν την καλύτερη διαχείρισή τους. Με αυτή την έννοια είναι φανερό ότι η παραμικρή αύξηση θα δημιουργούσε προβλήματα στον προϋπολογισμό, αν και η καταβολή του υπεσχημένου επιδόματος σε τρεις δόσεις, αντί σε έξη, βρίσκεται πιθανώς μέσα στις δυνατότητες της κυβέρνησης. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης αλήθεια ότι προεκλογικά η κυβέρνηση τους είχε τάξει λαγούς με πετραχήλια δια στόματος του κ. Καλού.

Υπάρχει όμως και μία άλλη εκδοχή ερμηνείας της ανυποχώρητης στάσης της κυβέρνησης. Σύμφωνα με αυτήν, η κυβέρνηση θέλει να επικρατήσει το απόλυτο μπάχαλο την παιδεία και να μην λειτουργούνούτε δημοτικά, ούτε λύκεια, ούτε πανεπιστήμια για ένα μεγάλο διάστημα, για να αγανακτήσει«σιωπηλή πλειοψηφία» και να περάσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει κατά νου σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, από τη βάση ως την κορυφή. Φυσικά κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι είναι έτοιμη και έχει ήδη έτοιμο το νέο σύστημα που θα αντικαταστήσει το παλιό.Ωστόσο, είναι πολύ αμφίβολο ότι είναι τόσο καλά προετοιμασμένη, όπως είναι πολύ αμφίβολο ότι μπορεί να πετύχει δίχως την συναίνεση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, που έχουν βρει το πεδίο τα παιδείας για να δοκιμάσουν αντιπολιτευτικές τακτικές και ναπροωθήσουν αντιπολιτευτικούς στόχους.

Στο μεταξύ όλοι περιμένουν να δουν ποια στάση θα κρατήσει ο κ. Παπανδρέου στη συζήτηση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και ούτε ψύλλος στον κόρφο του, του κακομοίρη!

Αγγελος Στάγκος