Παράλληλα, με το άγγιγμα ενός ραβδιού από τον κ. Κοντοπυράκη, τον «Δία» της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν αυξάνεται κατά 25% και άνουν την λαλιά τους οι επίτροποι και τεχνοκράτες της Κομισιόν. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί της κυβέρνησης συνεχίζουν να τονίζουν με έμφαση ότι η ελληνική οικονομία δεν έχει συνέλθει ακόμη πλήρως και επομένως πρέπει να περιορισθούν οι προσδοκίες και οι διεκδικήσεις για αυξήσεις.
Ταυτόχρονα ωστόσο, κάποιο άλλοι υπουργοί, όπως ο κ. Πολύδωρας, απειλούν με παραίτηση αν δεν δοθούν αυξήσεις στους υφισταμένους τους, θεωρώντας προφανώς ότι το κράτος δεν βρίσκεται και σε τόσο άσχημη κατάσταση ώστε να παρατείνεται η λιτότητα. Η λιτότητα, η οποία όμως και αυτή δεν πολυφαίνεται, καθώς εξ όσων είναι γνωστά, δεν ήταν και ιδιαίτερα μειωμένες οι αυξήσεις στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αφήστε που επικρατεί χάος και κανείς δεν ξέρει πραγματικά ποιες είναι οι συνολικές αποδοχές των υπαλλήλων του δημοσίου, εκτός βέβαια από τους ίδιους. Αστυνομικός, ας πούμε, βγαίνει τώρα στη σύνταξη σε ηλικία 45 χρονών, με 25 χρόνια υπηρεσία μόνο και θα πάρει ένα εφ΄ άπαξ 50000 ευρώ.Οσο για τη σύνταξή του, αυτή θα είναι 1500 ευρώ τον μήνα καθαρά. ΄Όχι και άσχημα δηλαδή.
Η ανεργία βρίσκεται στο 10% περίπου, αλλά και αυτή δεν είναι τόσο ορατή, αφού ακόμη φροντίζει η οικογένεια και υπάρχει τέτοια εκτεταμένη παραοικονομία. Αυτή η εκτεταμένη παραοικονομία, μαζί με τη διαφθορά,«ευθύνονται» προφανώς για την υπερκατανάλωση, αλλά και τον πλούτο που διαπιστώνουμε να υπάρχει γύρω μας με την μορφή τεράστιων τζιπ και της υπερπληθώρας των αυτοκινήτων, των εκατοντάδων χιλιάδων σπιτιών ή διαμερισμάτων σε περιοχές μεγάλης αντικειμενικής αξίας, των πολλών χιλιάδων σκαφών στις μαρίνες και τις παραλίες, του απίστευτου αριθμού των εξοχικών, του γεγονότος ότι το 80% των ελλήνων ζούν σε ιδιόκτητα σπίτια και άλλων πολλών ενδείξεων. Μία τέτοια ένδειξη είναι τα απίστευτα ποσά που ξοδεύονται στην παραπαιδεία.
Από την άλλη πλευρά μαθαίνουμε ότι οι έλληνες είναι ήδη υπερχρεωμένοι και υπερχρεώνονται όλο και περισσότερο. Υποτίθεται για να τα βγάλουν πέρα, αλλά κατά ένα μεγάλό ποσοστό για να καταναλώνουν. Να παίρνουν δηλαδή αυτοκίνητο, ή δεύτερο αυτοκίνητο, μηχανή, ρούχα, ή δεύτερο σπίτι, να πηγαίνουν διακοπές , να ικανοποιούν ανάγκες που έχουν να κάνουν με το ευ ζην και όχι με το ζην. Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί που έχουν πραγματικές ανάγκες και ζουν με ελάχιστα. Αυτοί όμως κατά κανόνα δεν είναι απασχολούμενοι του δημοσίου, που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των συνδικαλιστών, της κυβέρνησης, των κομμάτων και των ΜΜΕ.Αυτοί είναι οι χαμηλόμισθοι του ιδιωτικού τομέα και οιχαμηλοσυνταξιούχοι που είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν μεταξύ άλλων την ακρίβεια που δημιουργούν όλοι οι υπόλοιποι, που είναι και οι περισσότεροι.Αλλά είπαμε, η ελληνική οικονομία είναι γεμάτη μυστήρια, όπως και οι στατιστικές που αναφέρονται σ΄αυτήν.
Αγγελος Στάγκος