Ωστόσο, μέσα στο Δεκέμβριο και πριν από τη συνάντηση κορυφής, πρόθεση της Φινλανδικής προεδρίας είναι να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα στην ΄Αγκυρα, πιθανότατα με πάγωμα κάποιων κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, εφόσον όλα δείχνουν ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν πρόκειται ναανοίξειτα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
Αν η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ήθελε να δείξει αποφασιστικότητα και σοβαρότητα, θα έπρεπε να είχε ήδη διακόψει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Η άρνηση της Αγκυρας να ανοίξει τα αεροδρόμια και τα λιμάνια στα κυπριακά αεροπλάνα και πλοία ισοδυναμεί με άρνηση να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι άλλωστε που δεν το κρύβει. Από την άλλη πλευρά όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και η χώρα που επιθυμεί να ενταχθεί είναι υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την Ε.Ε. στην ολότητά της, καθώς και όλες τις χώρες που την συνιστούν. Τόσο απλά
Φυσικά, στην υπόθεση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας-Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης πρυτανεύουν οι πολιτικές διαστάσεις. Αν δεν υπήρχε ο πολιτικός παράγοντας, δεν θα είχαν καν αρχίσει, αφού η Τουρκία ελάχιστη σχέση έχει με την υπόλοιπη Ευρώπη, από πλευράς πολιτισμού, θρησκείας, δημοκρατικών θεσμών και οικονομίας.Υπάρχει όμως και παίζει τον σημαντικότερο ίσως ρόλο στη συγκεκριμένη ιστορία, τουλάχιστον προς το παρόν. Γιατί το μέλλον προοιωνίζεται εξαιρετικά δύσκολο.
Είναι φανερό ότι η Τουρκία δεν αντέχει την φιλελευθεροποίηση, γιατί φοβάται τον διαμελισμό της, ιδιαίτερα τώρα που αντιμετωπίζει και κίνδυνο επίσημης ίδρυσης κουρδικού κράτους στα ανατολικά σύνορά της. Και είναι επίσης φανερό ότι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, καθώς και πολλές κυβερνήσεις δεν μπορούν να φαντασθούν την Τουρκία ως την μεγαλύτερη χώρα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, με πληθυσμό που αυξάνεται ταχύτητα, με οικονομία εύθραυστη, με οικονομικό επίπεδο που θα απαιτεί τεράστιες οικονο0μικές ενισχύσεις, με εκατομμύρια τούρκους πολίτες να αλωνίζουν ελεύθερα την Ευρώπη όταν εξαντληθεί η όποια μεταβατική περίοδος που θα απαγορεύει την μετανάστευσή τους. Κυρίως, δεν αντέχουν το γεγονός ότι μία ισλαμική χώρα θα είναι το μεγαλύτερο κράτος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης!
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή κανείς στην Ευρώπη δεν τολμάει να πει στην τουρκική κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει ευρωπαϊκή προοπτική για την Τουρκία. Ούτε καν η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση, για να μην προκαλέσουν την οργή της ΄Αγκυρας και καλά κάνουν. Στην πραγματικότητα όμως ούτε ο τουρκικός λαός, ούτε και πολλοί από εκείνους που παίρνουν τις αποφάσεις στην Τουρκία θέλουν την ένταξη πλέον, αφού αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να κάνουν πάρα πολλές θεσμικές «θυσίες». Επομένως, τώρα και όχι αργότερα, είναι η κατάλληλα ώρα για να συμφωνήσουν Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και ΄Αγκυρα ότι είναι προτιμότερη η ειδική σχέση από την ένταξη και αυτήν να διαπραγματευθούν.
Αν κάτι τέτοιο δεν γίνει σύντομα, ο χρόνος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα αποτελεί όλο και πιο πιεστικό παράγοντα π[ρος την κατεύθυνση της ένταξης. Για φανταστείτε πόσο δύσκολο θα είναι ύστερα από 10-15 χρόνια διαπραγματεύσεων να αποφασίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στην Τουρκία να περάσει την πόρτα της ως πλήρες μέλος της. Με το δίκιο της θα θυμώσει τότε η ΄Αγκυρα.
Αγγελος Στάγκος