Ως τώρα ο κ. Ερντογάν έλεγε ότι θα άνοιγε τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της Τουρκίας στα κυπριακά αεροπλάνα και πλοία μόνον αν η Λευκωσία σταματούσε τον αποκλεισμό των κατεχομένων και αναγνώριζε την τουρκοκρατούμενη Βόρεια Κύπρο. Ισως μάλιστα να συνιστά και υποχώρηση από τις προηγούμενες θέσεις, αφού η νέα πρόταση αφορά το άνοιγμα μόνον ενός λιμανιού και ενός αεροδρομίου, κατά παράβαση των σχετικών όρων του Πρωτοκόλλου της ΄Αγκυρας. Και πάνω στο Πρωτόκολλο της ΄Αγκυρας βασίζονται, ως γνωστόν, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Ευρωπαϊκής Ενωσης-Τουρκίας.
Είναι επίσης πολύ πιθανόν ότι τη νέα πρόταση-πυροτέχνημα της ΄Αγκυρας την ανέμεναν μερικοίαπό τους εταίρους αν κρίνουμε από την ανακούφιση και τα θετικά σχόλια με τα οποία την υποδέχθηκαν, Δεν αποκλείεται κάποιοι, όπως η Βρετανία, να συνέβαλαν στη σύλληψη και διατύπωσή της, ώστε να μην παγώσουν οι διαπραγματεύσεις στα οκτώ κεφάλαια που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και για να προκαταληφθούν οι υπουργοί ΄Εξωτερικών και οι ηγέτες των 25 πού θα συζητήσουν το θέμα. Κρίνοντας πάντως από την αμηχανία με την οποίαν αντιμετώπισαν την «είδηση» η Αθήνα και η Λευκωσία, η Ελλάδα μάλλον αιφνιδιάστηκαν από την τουρκική πρόταση.
Αναμφισβήτητα τέλος, αποδοχή της πρότασης αυτής σημαίνει ουσιαστικά «ντε φάκτο» αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους και πρέπει να απορριφθεί οπωσδήποτε. Αυτό το γνωρίζει η Αγκυρα, αλλά για μία ακόμη φορά θα έχει κατορθώσει να εκθέσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να την εμφανίσει ως αδιάλλακτη, ενώ η ίδια επιδεικνύει διάθεση για συμβιβασμό. Δεν είναι βέβαια έτσι, αλλά αυτή η εντύπωση θα σχηματισθεί και αυτή θα μείνει, καθώς έχει απορριφθεί στο παρελθόν και το σχέδιο Ανάν από την Λευκωσία.
Αυτό το κόλπο θα το επαναλαμβάνει η τουρκική πλευρά με κάθε ευκαιρία, εκμεταλλευόμενη την απουσία διπλωματικών πρωτοβουλιών, ιδεών και ενεργειών, τόσο από την Ελλάδα , όσο και από την Κύπρο. Η Αθήνα και η Λευκωσία θυμίζουν πεζικάριους του Παγκοσμίου Πολέμου που έχουν χωθεί στα χαρακώματα και δεν το κουνάνε ρούπι, υπακούοντας στις διαταγές του πολέμαρχου κ. Παπαδόπουλου και στα σχέδια του πρώην και υπερτιμημένου διπλωμάτη που ακούει στο όνομα Μολυβιάτης. Πρόκειται δηλαδή για διπλωματία της ακινησίας που όσο ασκείται, τόσο θα προσφέρει πόντους στην Τουρκία.
Το συμπέρασμα είναι λοιπόν ότι Λευκωσία και Αθήνα πρέπει να δραστηριοποιηθούν οπωσδήποτε και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Η Αθήνα παραιτήθηκε από το χρονοδιάγραμμα του Ελσίνκι και η Λευκωσία απέρριψε το σχέδιοΑνάν, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει χωρίς μοχλούς πίεσης κατά της ΄Αγκυρας, πέρα από εκείνους που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ενωση, όταν αυτό βολεύει και όπως βολεύει στους άλλους εταίρους. Επομένως η ελληνική και η κυπριακή πλευρά είναι αναγκασμένες πλέον να σκεφθούν και να κάνουν προτάσεις που από τη μία πλευρά θα στριμώχνουν την Τουρκία, από τηνάλλη πλευρά θα τις εμφανίζουν ως ευέλικτες και διαλλακτικές. Να υιοθετήσουν δηλαδή την τακτική τηςΑγκυρας και να επωφεληθούν οι ίδιες από αυτήν.
Αγγελος Στάγκος