Σωστά ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλος επισημαίνει σε δηλώσεις του στην «Ημερησία» του Σαββατοκύριακου ότι στην Ελλάδα ενοχοποιούμε την επιχειρηματικότητα, παραλείπει όμως να αναφέρει όλους τους λόγους, που δεν είναι και λίγοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι βιώνουμε και επηρεαζόμαστε από μία δήθεν πραγματικότητα, αιχμάλωτοι σε μεγάλο βαθμό της ιδεολογίας του ΚΚΕ που παρασύρει και «τρομοκρατεί» τους πάντες και τα πάντα. Η δήθεν αυτή πραγματικότητα υποθάλπεται εκουσίως ή ακουσίως, αλλά πάντως σε μεγάλο βαθμό από τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας.

Ενώ ζούμε σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας, ανήκουμε σε όλους τους σχεδόν του οργανισμούς, που λειτουργούν με αυτό το καθεστώς και παράλληλα το περιφρουρούν –από το ΝΑΤΟ ως την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και από τον ΟΟΣΑ ως το ΔΝΤ- την ίδια ώρα θεωρούμε το κέρδος ανάθεμα. Όχι βεβαίως το δικό μαςαλλά των άλλων, την ίδια στιγμή που όλοι αγωνίζονται να κερδίσουν. Και σίγουρα δεν είναι λίγοι οι ελληνάρες που δοκιμάζουν αθέμιτους τρόπους για να εξασφαλίσουν το κέρδος τους με αθέμιτους τρόπους, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον δημόσιο τομέα. Σ΄ αυτόν τον τόπο που ζούμε, λίγο-πολύ ξέρουμε όλοι τι γίνεται.

Μέσα σ' αυτό το πλέγμα των αντιφάσεων γύρω από την επιχειρηματικότητα και το κέρδος, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το κράτος. Αυτό το ίδιο κράτος πού δεν είναι κάτι το μεταφυσικό, αλλά είναι φτιαγμένο από έλληνες και λειτουργείται από έλληνες, που όλοι το βρίζουν όταν παρεμβαίνει και όλοι το ξαναβρίζουν όταν δεν παρεμβαίνει, που πάρα πολλοί προστρέχουν σ΄ αυτό για να γίνουν υπάλληλοί του και οι υπόλοιποι φθονούν αυτούς που τα κατάφεραν, που ένα μεγάλο μέρος των ιδιωτικών επιχειρήσεων ζει και βασιλεύει χάρις σ αυτό.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί μεγάλοι επιχειρηματίες είναι ουσιαστικά κρατικοδίαιτοι, όπως δεν υπάρχει αμφιβολία επίσης ότι από την άλλη πλευρά το περιβάλλον που δημιουργεί το κράτος δεν ευνοεί την επιχειρηματικότητα με την καλή της έννοια.

Τα γιατί τα γνωρίζουμε. Η εκτεταμένη διαφθορά, η τρομερή γραφειοκρατία, η απίστευτη ανεπάρκεια κα η λειτουργία με τον συνεχή φόβο της κριτικής από το ΚΚΕ απόσυνδικαλιστές, από αριστεριστές κα από τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας, είναι οι ιδιότητες τους ελληνικού κράτος ου δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Οι ίδιες αυτές ιδιότητες δικαιολογούν την πώληση των «ασημικών», των «χρυσαφικών» και των «διαμαντικών» , αφού το κράτος είναι ανίκανο, διεφθαρμένο , γραφειοκρατικό κ.λ.π. Αφήστε που η μεγάλη πλειοψηφία των υπουργών και βουλευτών αγνοεί τι σημαίνει αποδοτικότητα, μάνατζμεντ ή σχέσεη κόστους- αποτελέσματος και αυτό φαίνεται καθαρά στους νόμους που ψηφίζουν. Αυτό είναι το κύριο επιχείρημα όσων υποστηρίζουν ότι το κράτος πρέπει να εκποιήσει όλη του την περιουσία, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις οι υποψήφιοι αγοραστές είναι κρατικοί οργανισμοί άλλων χωρών.

Κάποιοι βαφτίζουν μεταρρύθμιση την συγκεκριμένη πολιτική, αλλά δεν είναι. Όχι σε όλες, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ακολουθείται από τις κυβερνήσεις για να καλύψει χρέη και ελλείμματα, καθώς το κομματικό-πολιτικό κόστος δεν τις αφήνει να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές και δομικές αλλαγές.Από την άλλη πλευρά ούτε οι ίδιοι οι επιχειρηματίες έχουν φροντίσει διαχρονικά με τη συμπεριφορά τουςνα περιβάλουν με κύρος την έννοια της επιχειρηματικότητας. Της επιχειρηματικότητας πού πολύ συχνά στην Ελλάδα παίρνει την μορφή της αρπαχτής ή της πειρατείας και ακόμη πιο συχνά εκλαμβάνεται ως τέτοια, χάρις στο ΚΚΕ, στα ΜΜΕ και στους συνδικαλιστές.

Ως έθνος ανάδελφον λοιπόν έχουμε ενοχοποιήσει και την επιχειρηματικότητα.Αρα, σωστά είμαστε τελευταίοι στην προσέλκυση επενδύσεων.

Αγγελος Στάγκος