Τους λόγους για τα περισσότερα από αυτά τα φαινόμενα τους γνωρίζουμε και ιδιαίτερα εκείνα που αφορούν τα καθήκοντα της αστυνομίας. Είναι το παραδοσιακά χαμηλό επίπεδο της ηγεσίας της, η βροντώδης αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας να την εκσυγχρονίσει στοιχειωδώς, η πολύ κακή εκπαίδευση των αστυνομικών σε όλους τους τομείς, η συνεχής αμφισβήτηση της λειτουργίας της από τα Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας και η παράδοση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας και θέλει να βλέπει τον αστυνομικό εχθρό του πολίτη και όχι προστάτη της ασφάλειας του.
Οι ρίζες αυτής της παράδοσης ανάγονται στη σύσταση του ελληνικού κράτους και περνάνε από την περίοδο της λησταρχίας, φτάνουν στο κομματικό κράτος καιφυσικά στην εμπέδωσή της έπαιξε ρόλο και η άποψη της κατατρεγμένης Αριστεράς, η οποία και κυριάρχησε τελικά. Από την άλλη πλευρά, η αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών με δικές της θετικές ενέργειες γιατί αυτές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Βασικά είναι ανίκανη, είναι διαφθαρμένη και δεν έχει καμία σχέση με τις σύγχρονες αστυνομίες, αφ΄ ενός λόγω νοοτροπίας των στελεχών της και αφ΄ ετέρου λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας.
Παρ΄ όλ΄ αυτά, η Ελλάδα παραμένει σχετικά ασφαλής χώρα και αυτό είναι παράδοξο. Είναι ελάχιστες, αν υπάρχουν,οι περιοχές στις μεγαλουπόλεις Αθήνα και Θεσσαλονίκη βασικά- όπου κάποιος δεν μπορεί να κυκλοφορεί μόνος του με ασφάλεια τη νύχτα, ακόμη και όταν ο φωτισμός των δρόμων δεν είναι επαρκής. Και η βία, παρ όλο που έχει αυξηθεί, δεν είναι τόσο εκτεταμένη, όσο σε άλλες χώρες και σε άλλες μεγαλουπόλεις. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί αύριο, αλλά αυτό είναι που ισχύει σήμερα και φυσικά έχει σχέση και με τις κοινωνικές συνθήκες και τις παραδόσεις.
Και όμως, αν ακούσει κανείς τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, ή διαβάσει τις εφημερίδες, θα νομίσει ότι κάθε μέρα δολοφονούνται ή ληστεύονται πολλές δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, άνθρωποι. Θα νομίσει ότι το αίμα ρέει άφθονο στους δρόμους της Αθήνας μόλις πέσει το σκοτάδι, ότι οι συμμορίες εισβάλλουν στα σπίτια των φιλήσυχων πολιτών και είναι θέμα τύχης, ή μάλλον, χρόνου πότε θα την πάθει ο καθένας. Με λίγα λόγια, ένα πέπλο τρόμου σκεπάζει τηνχώρα απ άκρου εις άκρον
Και όμως δεν είναι έτσι, παρά την ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας και αυτό, όπως είπαμε, είναι το παράδοξο. Ετσι όμως νομίζουν ότι είναι πάρα πολλοί έλληνες που ζουν πλέον τη ζωή μέσα από την τηλεόραση και αυτό αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις και στις έρευνες. Ζουν μέσα στον φόβο, με συνεχές άγχος, καθώς βομβαρδίζονται από τα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών που σκαλίζουν το αστυνομικό δελτίο για να βγάλουν κάποια είδηση που δεν ξεφεύγει από το συνηθισμένο στις σημερινές κοινωνίες. Το τόσο γίνεται τόοοσο και το αποτέλεσμα είναι η κυριαρχία του αρρωστημένου τρόμου, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους.
Είπαμε, η αστυνομία είναι ανίκανη, η Ελλάδα όμως παραμένει ασφαλής σχετικά χώρα. Την τρομολαγνεία πάντως την πουλάνε τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι.
Αγγελος Στάγκος