Δεν έχει σημασία αν το έγραψε ο ίδιος, δεν έχει σημασία αν το διάβασε προσεκτικά πριν το στείλει στο γνωστό περιοδικό, φέρει την υπογραφή του κα πραγματικά αδικεί και τον εαυτό του και τη χώρα. Πρόκειται για«πόνημα»γραμμένο για εσωτερική, ίσως και για εσωκομματική κατανάλωση, που προδίδει επαρχιωτισμό και είναι αντάξιο δημοσίευσης σε ακραία φιλοκυβερνητική εφημερίδα και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο. Σίγουρα δεν ήταν για τον «Εκόνομιστ» και σίγουρα δεν περιποιεί τιμή στον πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Ο κ. Καραμανλής λοιπόν πληροφορεί και πάλι ότι όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, η Ελλάδα ήταν «εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια, καθηλωμένη στην εικονική πραγματικότητα, όμηρος αναχρονιστικών ιδεολογημάτων, αιχμάλωτη σε ένα πολιτικό κατασκεύασμα χωρίς βάσεις και όραμα». Φυσικά, εμείς όλοι γνωρίζουμε, ακόμη και αν δεν το παραδεχόμαστε, ότι η Ελλάδα ήταν πλήρως ταυτισμένη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, είχε μπει στην ΟΝΕ, έβαλε την Κύπρο στην Ευρώπη, οργάνωσε στο έδαφός της δύο συνόδους κορυφής, είχε την προεδρία όταν διευρύνθηκε η ΕΕ και όταν ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ και βέβαια οργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αντίθετα, όταν ήλθε στα πράγματα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πέρασε πολύς καιρός μέχρι να αντιληφθεί τι σημαίνει Ευρωπαϊκή Ενωση και τελικά προσαρμόστηκε σχεδόν με τη βία.
Σε κάθε περίπτωση όμως δεν είναι ο «Εκόνομιστ» το βήμα για όλα αυτά, που δεν είναι και αλήθεια ούτε η «εικονική πραγματικότητα», ούτε η ομηρία σε «αναχρονιστικά ιδεολογήματα». Όπως δεν διαφέρει από την σημερινή πραγματικότητα ότι «οι πολιτικές επιλογές μιας ολόκληρης εικοσαετίας είχαν ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση ενός μοντέλου με κύρια χαρακτηριστικά την ταύτιση κόμματο και κράτους, την ευνοιοκρατική ανάδειξη κρατικοδίαιτων συμφερόντων, τη διαπλοκή,την αδιαφάνεια», όπως υποστηρίζει ο πρωθυπουργός. Τίποτα δεν έχει αλλάξει και αν μην τι άλλο, τα τελευταία χρόνια, το κράτος έπαιρνε αποστάσεις από το κόμμα, ενώ τώρα παρατηρούμε επιστροφή στους παλιούς κακούς καιρούς, χάρις κυρίως στις προσπάθειες του κ. Παυλόπουλου.
Η συνέχεια του άρθρου είναι δυστυχώς στο ίδιομικροκομματικό μοτίβο αφού ο κ. Καραμανλής ισχυρίζεται ότι «η εφαρμογή «ψευδεπίγραφων» σοσιαλιστικών πολιτικών είχε σαν αποτέλεσμα την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την εκτίναξη του δημόσιου χρέους, τη διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, την γιγάντωση του δημόσιου τομέα, την ανεξέλεγκτη σπατάλη, την εκτεταμένη γραφειοκρατία».Θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς το ΠΑΣΟΚ ότι επέβαλε την ισοπέδωση και την θαλπωρή ακόμα και των ανικάνων, αλλά όχι ότι συνέβαλε στην διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων και μία ματιά του τι συμβαίνει γύρω μας αρκεί για να πείσει.Από την άλλη πλευρά, συνέβαλε στην διόγκωση του δημόσιου χρέους, αλλά το ίδιο γίνεται και τώρα, ενώ το έλλειμμα και η ανεργία είναι άλλου είδους ιστορίες. Η μία ιστορία έχει να κάνει με το μεγάλο κόλπο της απογραφής του κ. Αλογοσκούφη και η άλλη με τις ταχυδακτυλουργίες το κ. Κοντοπυράκη της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.
Ο πρωθυπουργός αναφέρεται βεβαίως και στα κατορθώματα της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας κυριολεκτικά μία εικονική πραγματικότητα σε χρόνους Ενεστώτα και Αόριστο. Οι μόνες αναφορές που έχουν σημασία είναι ότι επαναλαμβάνει πως οι εκλογές θα γίνουν το 2008 και ότι θα προχωρήσει σε αλλαγές στην Ανώτατη Παιδείακαι το Ασφαλιστικό. Ας ελπίσουμε ότι τις εννοεί κόλας.
Κρίμα όμως που έχασε την ευκαιρία για ένα πραγματικά πρωθυπουργικό άρθρο.
Αγγελος Στάγκος