Πρόκειται για εφιαλτική κατάσταση, που πολύ δύσκολα θα βελτιωθεί γιατί ούτε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπάρχουν, αλλά ούτε και η ελληνική κοινωνία διαθέτει την απαραίτητη κουλτούρα. Ακόμη και αν δημιουργηθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, ώστε «ο ρυπαίνων» να πληρώνει, δεν σημαίνει ότι θα είναι και αξιόπιστοι. Αυτό το διαπιστώνουμε δυστυχώς συνεχώς και σε όλους τους τομείς, για αυτό και η Ελλάδα είναι η χώρα της ασυδοσίας, αφού ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, μέχρι του σημείου να τον σταματήσει κάποιος άλλος, ισχυρότερος, που θέλει επίσης να κάνει το δικό του.
Το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία δεν διαθέτει κουλτούρα προστασίας του περιβάλλοντος, επίσης το διαπιστώνουμε καθημερινά. Το βλέπουμε με τα τσιμεντένια τερατουργήματα που φτιάχνονται σε πόλεις και νησιά, με την μάχη που δίνουν σχεδόν οι πάντες κατά του πρασίνου, με τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται αφειδώς από τους αγρότες, με την υπερκατανάλωση του νερού σε αγροτικές και αστικές περιοχές, με τα ποτάμια που μπαζώθηκαν και χρησιμοποιούνται ως βόθροι, με το γεγονός ότι το κράτος δεν τολμά να φτιάξει χωματερές με προδιαγραφές λόγω τοπικών αντιδράσεων, με την παραγωγή και διαχείριση των σκουπιδιών από νοικοκυριά και μεγάλους δήμους, από τα παρατημένα προς απόσυρση αυτοκίνητα στους δρόμους. Ετσι, για να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά παραδείγματα συλλογικής αδιαφορίας.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι κάποια στιγμή - εννοείται εδώ και τώρα - δεν πρέπει να αρχίσει η προσπάθεια διάσωσης όσων ακόμη μπορούν να διασωθούν. Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν δεν θα είναι εύκολη προσπάθεια. Αντίθετα, θα είναι μακρόχρονη και πρέπει απαραιτήτως να στηρίζεται σε δρακόντειους νόμους, αν φυσικά το επιτρέψουν το κομματικό κόστος και τα φοβερά και τρομερά ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ευτυχώς που υπάρχει και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση που πιέζει γιαυτά τα μέτρα και βάζει και τα σχετικά πρόστιμα, αν και το καταπληκτικό ελληνικό κράτος προτιμάει σε πολλές περιπτώσεις να πληρώνει, παρά να συμμορφώνεται.
Εν πάση περιπτώσει, καλή μας τύχη στον δρόμο που λέει ότι ανοίγει ο κ. Σουφλιάς. Το σίγουρο είναι αρχίζουμε μία βασανιστική πορεία, με πολλά πισωγυρίσματα και πολλά «θύματα», αν εφαρμοσθούν οι νόμοι. Οι νόμοι που υπάρχουν στην Ελλάδα , αλλά δεν εφαρμόζονται και αυτός είναι ο μεγάλος φόβος. Πάντως έτσι όπως πάμε, δεν θα τη βγάλουμε καθαρή στο τέλος.
Αγγελος Στάγκος