Θετικές και οι εντυπώσεις από την πρώτη επίσημη δημόσια εμφάνιση του κ. Ν. Κακλαμάνη ως υποψηφίου για την δημαρχία Αθηναίων. Φαίνεται ότι παίρνει στα σοβαρά την δημαρχία της Αθήνας και θέλει να προσφέρει. Ο μόνος σοβαρός αντίπαλός του θα ήταν ο κ. Μ. Παπαγιαννάκης με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ, αλλά ας όψεται ο Συνασπισμός και ο γκρουπουσκουλισμός του. Επίθεση του κ. Τσένι κατά της Ρωσίας Το μεγάλο θέμα όμως είναι ότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τσένι ουσιαστικά επιβεβαίωσε ότι η Ουάσινγκτον είναι έτοιμη να ξαναγυρίσει στο ψυχρό πόλεμο, αυτή τη φορά με τη Ρωσία, αφού δεν υπάρχει πια Σοβιετική ΄Ενωση. Οι ενδείξεις ήταν ήδη πολλές καθώς οι ΗΠΑ δεν έχαναν ευκαιρία για να περικυκλώσουν με βάσεις, είτε δικές τους, είτε του ΝΑΤΟ τη Ρωσία από όλες τις πλευρές. Από την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο, από τα Βαλκάνια, από τις βαλτικές χώρες, από τις πρώην ανατολικές χώρες της κεντρικής Ευρώπης και τώρα είναι έτοιμες να δημιουργήσουν βάσεις και στην Ουκρανία, μετά από πρόσκληση βέβαια της τελευταίας. Επανερχόμενος λοιπόν στο δόγμα της ανάσχεσης του σοβιετικού επεκτατισμού, που θεωρητικοποίησε το 1947 ο γκουρού της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, Τζώρτζ Κένναν και έτσι άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος, ο κ. Τσένι εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση κατά της Μόσχας και μάλιστα από την πρωτεύουσα της Λιθουανίας (στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο οι λιθουανοί συνεργάστηκαν πλήρως με τους Ναζί, εξολόθρευσαν όλους τους εβραίους και αναλογικά παρήγαγαν τους περισσότερους εγκληματίες πολέμου) , το Βίλνιους. Χρησιμοποίησε την δοκιμασμένη μέθοδο, κατηγορώντας την ρωσική κυβέρνηση ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, ότι επιδιώκει την υπονόμευση των γειτονικών της χωρών με όπλο την ενέργεια, την οποία χρησιμοποιεί για να απειλεί και να εκβιάζει. Και βεβαίως τόνισε ότι αυτές οι πρακτικές θα επηρεάσουν τις σχέσεις της Ρωσίας με άλλες χώρες , δηλαδή τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Ας μην ξεχνάμε ότι οι διάφορες πολύχρωμες επαναστάσεις που ξεσπούν σε χώρες της πρώην Σοβιετικής ΄Ενωσης εναντίον καθεστώτων φιλικών προς το Κρεμλίνο, υποθάλπονται και χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ δεν θέλουν νέα ευρωασιατική υπερδύναμη Η πρώτη ερμηνεία για την σκληρή αυτή επίθεση είναι ότι η Ουάσινγκτον είναι πολύ δυσαρεστημένη με τη Μόσχα επειδή η τελευταία δεν ευθυγραμμίζεται με την πολιτική της απέναντι στο Ιράν. Ωστόσο, τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα και σημαντικότερα. ΄Ένα από τα δόγματα της στρατηγικής των ΗΠΑ είναι να μην επιτρέψουν ποτέ να δημιουργηθεί και πάλι ευρωασιατική ηπειρωτική δύναμη, ανάλογη εκείνης της Σοβιετικής ΄Ενωσης. Ο επίσης γκουρού της νεότερης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ο κ. Ζμπ. Μπρεζίνσκι το έχει πει ευθέως. Αυτό άλλωστε εξηγεί και την περικύκλωση της Ρωσίας με βάσεις, παρά τις υποσχέσεις των ΗΠΑ όταν κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς ότι δεν θα προχωρούσε σε κάτι τέτοιο. Η πετρελαϊκή κυβέρνηση όμως των ΗΠΑ ανησυχεί καθώς παρατηρεί διάφορα φαινόμενα. Ανησυχεί γιατί μετά τον απερίγραπτο Μπόρις Γέλτσιν που άφησε την χώρα του στο έλεος μαφιόζων και κομπιναδόρων και επέτρεψε την λεηλασία της από «ντόπια και ξένα» συμφέροντα, ήλθε ο κ. Πούτιν και βάζει τάξη. ΄Όχι πάντα με τον ηπιότερο τρόπο, αλλά κατόρθωσε να επιβάλει τον έλεγχο της κυβέρνησης εξαγοράζοντας, εξαφανίζοντας, βάζοντας φυλακή διάφορους ζάπλουτους πειρατές που είχαν ξεφυτρώσει από το πουθενά. Κυρίως έλεγξε τον τομέα της ενέργειας καθιστώντας παράλληλα την Γκαζπρομ εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Ευνοήθηκε μάλιστα από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου γεγονός που έφερε πολλά χρήματα στη Ρωσία. Στο πλαίσιο της δικής τους στρατηγικής, οι ΗΠΑ δεν ήταν και δεν είναι διατεθειμένες να επιτρέψουν την προσέγγιση και ακόμη περισσότερο την όσμωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ρωσία, ακριβώς για να μην υπάρξουν οι προϋποθέσεις της δημιουργίας μίας νέας ευρωασιατικής ηπειρωτικής υπερδύναμης. Γι αυτό και κόπτονται ώστε η Ευρώπη να μην εξαρτάται από τις ρωσικές πηγές ενέργειας, αλλά από άλλες πηγές που ελέγχονται από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, μεταξύ των οποίων είναι και οι μεσανατολικές. Ανησυχεί η ενεργειακή προσέγγιση Γερμανία