Είναι πραγματικά εξωπραγματική, έως και απολύτως ηλίθια, η τελευταία συζήτηση που έχει ανακύψει για το αν το σουηδικό, σκανδιναβικό, βόρειο, ή όπως αλλιώς το λένε, οικονομικό μοντέλο είναι καλύτερο για την Ελλάδα, ή το ιρλανδικό. Αποκλείεται σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της οικουμένης δύο κόμματα εξουσίας να μάλωναν για ένα θέμα που ανήκει στο χώρο της φαντασίας. Γιατί ακριβώς εκεί ανήκει, όσον αφορά στην Ελλάδα, τόσο το σουηδικό, όσο και το ιρλανδικό μοντέλο. Ποιος δηλαδή θα εφαρμόσει το πρώτο ή το δεύτερο; Το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία; Και άντε και έγινε το θαύμα, ποιοι θα δεχθούν το νέο και θαυματουργό μοντέλο της οικονομίας, οι ελληναράδες; Και με ποιον κρατικό μηχανισμό; Πιθανότερο είναι λοιπό να ξαναπάρει η εθνική Ελλάδος το Γιούροκαπ, παρά να εφαρμοστεί το σουηδικό ή το ιρλανδέζικο μοντέλο στην Ελλάδα, ακόμη και αν αναστηθεί ο ίδιος ο Βησσαρίωνας για να βοηθήσει. Το σουηδικό μοντέλο χρειάζεται σουηδούς και ένα κράτος με διοίκηση, πειθαρχία και γνώση, που να βλέπει μπροστά και να έχει το νου του στην ανάπτυξη, όχι στον διορισμό ημετέρων , την λούφα και τη διαφθορά. Και το ιρλανδικό μοντέλο χρειάζεται ιρλανδούς, μία σωστή διοίκηση, σταθερή νομοθεσία, συναίνεση για να μην υπάρχουν υπερβολικές και παράλογες απαιτήσεις, την αγγλική γλώσσα ως επίσημη για συναλλαγές και εταιρίες, ελάχιστη γραφειοκρατία και να βρίσκεται στη μέση της απόστασης Ευρώπης-ΗΠΑ, για να διευκολύνονται οι εταιρίες της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, όπου οι μισοί σχεδόν πολίτες είναι ιρλανδικής ή αγγλοσαξωνικής καταγωγής. Βοηθάνε πολύ ξέρετε και αυτά… Στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας" το μοναδικό μοντέλο που μπορεί να εφαρμοσθεί είναι το "αλά γκρέκα", γνωστό διεθνώς και ως μοντέλο της ακινησίας, που παράλληλα όμως επιτρέπει κινήσεις καμαρωτού σημειωτόν του τύπου "άρτζι, μπούρτζι και λουλάς". Το αποδεικνύει πλέον στην πράξη καθημερινά η κυβέρνηση και το απέδειξε τελευταία στη θεωρία και το ΠΑΣΟΚ, μην τυχόν και το παρεξηγήσει κανείς και το πάρει στα σοβαρά. Η αποκάλυψη έγινε με τον αποκεφαλισμό του κ. Φλωρίδη που νόμιζε ότι όλα εκείνα περί σουηδικού μοντέλου τα εννοούσαν στο κόμμα του! Αλλά και πώς να μην το νομίζει ο καϋμένος. Τον κ. Γ. Παπανδρέου τον υποδέχθηκε ως αρχηγό μετά βαϊων και κλάδων ένα μέρος του νοήμονος κοινού και ένα μέρος των μελών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, γιατί θεωρούσαν ότι είναι κατά κάποιο τρόπο ο εκπρόσωπος του σουηδικού ή σκανδιναβικού μοντέλου στην Ελλάδα, έστω και στα λόγια. Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου δεν έχανε ευκαιρία να εκθειάζει μέχρι σχετικά πρόσφατα αυτό το μοντέλο. ΄Εστειλε μάλιστα και μία κομματική αντιπροσωπεία στη Σουηδία για να μελετήσουν τα πράγματα και να του κάνουν εκθέσεις. Αλλά όλα αυτά, όπως είπαμε, "έπεα πτερόεντα", τουτέστιν λόγια του αέρα, γνωστά και ως "μπούρδες". Πριν τολμήσει ο κ. Φλωρίδης να ξεστομίσει μερικές λεπτομέρειες για το σουηδικό μοντέλο, πέφτοντας στην παγίδα που του είχαν στήσει δημοσιογράφοι στην υπηρεσία της κυβέρνησης, ο σύμβουλός του κ. Παπανδρέου περί την οικονομία, ο κ. Πολεμαρχάκης είχε τολμήσει σε συνέντευξή του να πει ότι πρέπει να δούμε το ενδεχόμενο όσοι θέλουν να δουλεύουν μέχρι τα 67 τους με αντίστοιχες αυξήσεις στην αμοιβή και τη σύνταξή τους. Ε, σας πληροφορώ ότι έγινε της μουρλής μέσα στο ΠΑΣΟΚ γι αυτό. Γιατί αν δεν το έχετε πάρει μυρουδιά, το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διολισθαίνει ταχέως σε θέσεις της δεκαετίας του ΄80. Το σπρώχνουν προς τα εκεί οι συνδικαλισταράδες, τα στελέχη του που έχουν γαλουχηθεί με εκείνες τις θέσεις και συμπεριφορές και φυσικά η επιθυμία του όλων μαζί να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ -με υποσχέσεις παντού, πουλώντας προστασία στα πάσης φύσεως κεκτημένα και χαϊδεύοντας αυτιά- τις επόμενες εκλογές. Προφανώς για να πέσει σε καλά και άξια χέρια η ακινησία της χώρας. Αν ο αποκεφαλισμός του κ. Φλωρίδη δεν πείθει ότι το ΠΑΣΟΚ διολισθαίνει προς το παρελθόν, μήπως θυμάστε πότε ο κ. Παπανδρέου μίλησε τελευταία εναντίον του κρατισμού και των συναφών λειτουργιών; Τώρα στο ΠΑΣΟΚ ξενυχτάνε για να βρουν τα τρωτά του ιρλανδικού μοντέλου, αρπάζοντας την ευκαιρία που έδωσε αμέριμνος και ξέγνοιαστος με την δική του "μπούρδα" ο κ. Αλογο