Αυτό που οπωσδήποτε όμως σημαίνει είναι ότι όλο το σύστημα της έκδοσης ομολόγων, της πώλησής τους, της στελέχωσης των ταμείων, της λειτουργίας τους και των αποφάσεών τους να αγοράζουν ομόλογα, πάσχει δραματικά. Είναι σοβαρά άρρωστο, καθώς δεν υπάρχει διαφάνεια, προτιμώνται πολύ συχνά τράπεζες με κριτήρια κομματικά ή προσωπικά, στις διοικήσεις των ταμείων τοποθετούνται άσχετοι πολιτευτές, οι γυιοί τους, ή κομματικά στελέχη από την πλευρά των διοικήσεων και αντίστοιχες επιλογές κάνουν και τα συνδικάτα. Και πολλές φορές, κανείς δεν γνωρίζει γιατί και πως παίρνουν συγκεκριμένες αποφάσεις, που βεβαίως έχουν να κάνουν με εκατομμύρια ευρώ.
Στην υπόθεση που απασχολεί το πανελλήνιο αυτές τις ημέρες, τα μυστήρια είναι πολλά και διάφορα. Μυστήριο είναι η διαδρομή που έκανε το ομόλογο πριν αγοραστεί από το ΤΕΑΔΥ. Μυστήριο είναι επίσης οι σχέσεις της χρηματιστηριακής εταιρίας «Ακρόπολις» με πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης και με δεδομένο το παρελθόν των ιδιοκτητών της. Μυστήριο το πολύ μεγάλο ποσό που φέρεται να πήρε «κας» ο ιδιοκτήτης της χρηματιστηριακής από τον λογαριασμό του στην τράπεζα, όπως μυστήριο είναι το που πήγαν αυτά τα λεφτά. Μυστήριο είναι και το πώς λειτουργούσε ουσιαστικά το ΔΣ του ΤΕΑΔΥ, με την έννοια αν τα μέλη του συμμετείχαν πραγματικά στις αποφάσεις, ή αν απλά έλεγαν «ναι» σε ό,τι έλεγε ο πρόεδρος. Μυστήριο είναιαν πραγματικά λειτουργούσαν και πως οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και στην Τράπεζα της Ελλάδος. Φυσικά, δεν είναι μυστήριο γιατί πρόεδρος του ΤΕΑΔΥ είχε διοριστεί ο γυιος του πρώην διευθυντή του κυβερνώντος κόμματος.
Με λίγα λόγια δεν ξέρουμε και δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ αν το «σκάνδαλο» οφείλεται στην άγνοια και στη βλακεία του προέδρου και του ΔΣ του ΤΑΕΔΥ, αν η υπερβολική προμήθεια της χρηματιστηριακής σήμαινε ότι κάποια από τα λεφτά επέστρεφαν σε τσέπες ή σε κομματικό ταμείο, αν και γιατί η συγκεκριμένη χρηματιστηριακή και κάποιες άλλες απολάμβαναν προνομιακής μεταχείρισης από την κυβέρνηση. Φυσικά, είτε καλόπιστα, είτε κακόπιστα, υπάρχει πολιτική ευθύνη για των υπουργό Απασχόλησης, κ. Τσιτουρίδη, ο οποίος έχει ιδιαίτερη έφεση φαίνεται, στο να εμπλέκεται σε υποθέσεις με πολλά ερωτηματικά και δυσάρεστη οσμή.
Οι πληροφορίες που υπάρχουνλένε ότι η υπόθεση βγήκε στην επιφάνεια επειδή κάποιοι τραπεζικοί κύκλοι , αλλά και χρηματιστηριακοί κύκλοι θεώρησαν ότι η κυβέρνηση τους έχει θέσει στο περιθώριο σε ό,τι αφορά την εμπορία των ομολόγων. Επομένως ήταν σίγουρο ότι το «σκάνδαλο» θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας, οπότε η κυβέρνηση έσπευσε να προλάβει. Κάποιοι κυνικοί λένε τώρα ότι δεν πρόκειται να εξυγιανθεί το σύστημα, ούτε να πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσειςη ιστορία, γιατί η κυβέρνηση θα σπεύσει αν δεν το έχει ήδη κάνει- να «αποκαταστήσει» τις αδικίες στο κύκλωμα των ομολόγων. Κάτι τέτοιο όμως θα είναι κρίμα, γιατί θα σημαίνει ότι δεν θα γίνει καμία ουσιαστική εξυγιαντική προσπάθεια. Και τα ταμεία θα συνεχίσουν να λειτουργούν με τον ίδιο , σκανδαλώδη τρόπο, διοικούμενα από άσχετους, ή και «λαμόγια» ακόμη.
Αγγελος Στάγκος