Είναι φανερό ότι αυτή τη στιγμή οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την περιοχή, αλλά πιθανώς και για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Η Τεχεράνη εμφανίζεται απτόητη στις πιέσεις και τις απειλές να διακόψει το πυρηνικό πρόγραμμά της, ή να τον θέσει υπό τον έλεγχο της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ. Οι δυτικές κυβερνήσεις και το Ισραήλ φοβούνται –υποστηρίζουν ότι έχουν από ενδείξεις έως αποδείξεις- ότι στην πραγματικότητα το Ιράν θέλει να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο, αλλά η Ιρανική κυβέρνηση το αρνείται. Παράλληλα όμως η Τεχεράνη όχι μόνον αρνείται τον έλεγχο, αλλά δια στόματος του «σκληρού» Προέδρου Αχμαντινετζάντ απειλεί τους πάντες και τα πάντα, έτσι και απλώσουν χέρι στη χώρα του. Δεν διστάζει μάλιστα να ανακοινώσει την κατασκευή πυραύλων αρκετά μεγάλου βεληνεκούς, που βεβαίως οποιαδήποτε στιγμή μπορούν να αποκτήσουν πυρηνική γόμωση. Ισραηλινές πηγές μάλιστα υποστηρίζουν ότι οι πύραυλοι αυτοί έχουν ακτίνα δράσης τα 3500 χιλιόμετρα και μπορούν να πλήξουν το Ισραήλ, αλλά και πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ κλιμακώνουν και αυτές τις απειλές. Μετά τις σκληρές δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών Κας Ράις ήλθε χθες ο Πρόεδρος Μπους να προσθέσει ότι όλες οι επιλογές, συμπεριλαμβανομένης και της επίθεσης στο Ιράν με πυρηνικά, είναι στο τραπέζι, αλλά βεβαίως η Ουάσινγκτον προτιμά τη λύση της κρίσης με διαπραγματεύσεις. Απ΄ όσο μπορούμε να καταλάβουμε εμείς οι κοινοί θνητοί η κρίση έχει να κάνει με τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και φυσικά…το πετρέλαιο. Το μπλέξιμο όμως είναι απερίγραπτο. Το Ισραήλ και οι αμερικανοί φοβούνται ότι αν το αφήσουν το Ιράν να δυναμώσει θα καταστεί κυρίαρχος παράγων της περιοχής. Γνωρίζουν τώρα ότι η κατάσταση στο Ιράκ δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί στο προβλεπτό μέλλον και γνωρίζουν επίσης ότι η Τεχεράνη μπορεί να επηρεάζει τους Σιίτες και γενικά όλους τους Ισλαμιστές της ευρύτερης περιοχής και πέραν από αυτήν, αφού διαθέτει και πολλά χρήματα. Στην πραγματικότητα θεωρούν το Ιράν παγκόσμιο κέντρο ισλαμισμού, αντιεβραϊσμού και αντιαμερικανισμού. Πιθανότατα κρίνουν σωστά. Από την πλευρά τους οι Ιρανοί πιστεύουν ότι κάνουν έναν αγώνα δρόμου. Αντιλαμβάνονται ότι είναι θέμα χρόνου το πότε θα τους κτυπήσουν οι αμερικανοί και οί ισραηλινοί για να ακυρώσουν κάθε δυνατότητά του να παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή και στην αγορά πετρελαίου. Δεν αποκλείεται να πιστεύουν ακόμη ότι ο χρόνος θα επισπευσθεί γιατί οι αμερικανοί θέλουν τη δημιουργία κουρδικού κράτους στην περιοχή και θα τους βόλευε να αποσπάσουν ένα μεγάλο κομμάτι από το Ιράν, ένα κομμάτι από το Ιράκ και ένα κομμάτι από τη Συρία, για να μην αγγίξουν την Τουρκία. Ωστόσο, Ιράν, Τουρκία και Συρία που έχουν μεγάλους κουρδικούς πληθυσμούς δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Σ΄ αυτά να προσθέσουμε ότι στο Ιράν Ιράν θυμούνται ακόμη πως οι ΗΠΑ και άλλες χώρες της Δύσης εξόπλιζαν συνεχώς –και με χημικά- τον Σαντάμ Χουσείν κατά τον Ιρακινο-Ιρανικό πόλεμο της δεκαετίας του ΄80. Οπότε με αυτά τα δεδομένα και με άλλα που φυσικά δεν γνωρίζουμε, οι σκληροί του Ιράν, που φαίνεται να έχουν το πάνω χέρι στις εσωτερικές ισορροπίες, τρέχουν για να θωρακίσουν τη χώρα τους, ίσως και με πυρηνικά, για να δημιουργήσουν μια ισορροπία τρόμου, να παραμείνουν και να γίνουν ακόμη μεγαλύτερος παράγων στην ευρύτερη περιοχή και να αποφύγουν τα κτυπήματα, αφού θα μπορούν και να ανταποδώσουν. Για λόγους που δεν είναι απολύτως καθαροί, έχουν υιοθετήσει και την τακτική σκληρών δηλώσεων. Μάλλον για να υποδηλώσουν ότι έχουν ηγετικό ρόλο στο πλαίσιο του Ισλάμ και το εκπροσωπούν στην αντιπαράθεση με την Χριστιανοσύνη και τον Εβραϊσμό… Τα πράγματα είναι περισσότερο μπλεγμένα αν λάβει κανείς υπ΄ όψιν ότι σε όλα αυτά μπλέκεται και η Τουρκία με την κυβέρνηση ισλαμιστών του κ. Ερντογκάν να δέχεται πρώτη αυτή, αντιπροσωπεία της Χαμάς στην Αγκυρα και πάντα με την καχυποψία ότι η Ουάσινγκτον προσπαθεί να δημιουργήσει ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στην περιοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι η κα Ράϊς επισκέπτεται την ΄Αγκυρα πριν πάει στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία &#8211