Η εκτίμηση που είχε κάνει τότε η γερμανική κυβέρνηση ήταν ότι οι περισσότερες από αυτές τις χώρες, η Πολωνία, οι τρεις βαλτικές, η Τσεχία, η Ουγγαρία, βρίσκονται γεωγραφικά μέσα στον κύκλο των οικονομικών συμφερόντων του Βερολίνου και με την έννοια αυτή η όποια γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε να ασκήσει την επιρροή της επάνω τους. Επιπλέον, η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας σκέφτηκε ότι καλύτερα οι συγκεκριμένες χώρες να έμπαιναν στην Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης , παρά να έμεναν έξω από αυτήν γιατί έτσι θα μπορούσαν να επηρεασθούν πιο εύκολα.
Τουλάχιστον μέχρι τώρα, η πραγματικότητα δείχνει διαφορετική. Η Πολωνία έχει αναδειχθεί στην πιο προβληματική χώρα για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Εχει την πιο αντιδραστική, έως και αναχρονιστική, πολιτική ηγεσία στην Ευρώπη, δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι κολλημένη στο άρμα της Ουάσινγκτον και δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με την Ρωσία και φτάνει συχνά στο σημείο να τεντώνει το σκοινί και στις σχέσεις της με την Γερμανία. Ανάλογη, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό, είναι και η συμπεριφορά των υπολοίπων, όπως αποδεικνύεται από τις δυσκολίες που συναντά η προσπάθεια της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών για σύγκλιση με τη Ρωσία.
Τη σύγκλιση της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με τη Ρωσία δεν την θέλουν με κανένα τρόπο οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αν η Ευρώπη και η Ρωσία «τα βρουν» σε όλους τους τομείς και ειδικότερα στον οικονομικό και την ενέργεια, τότε οι ευρωπαϊκές χώρες θα ξεφύγουν από την ομπρέλα της Ουάσινγκτον και θα ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία ενός ισότιμου τουλάχιστον πανίσχυρου πόλου. Με αυτή την έννοια, οι ΗΠΑ θα παύσουν να αποτελούν την μοναδική υπερδύναμη στον πλανήτη. Γι αυτό και βλέπουμε την λυσσώδη αντίδραση της Ουάσινγκτον στις προσπάθειες διείσδυσης που κάνει η Ρωσία με την σύμπραξη της Γερμανίας τουλάχιστον στον τομέα της ενέργειας στην Ευρώπη.
Η αντιπαράθεση των ΗΠΑ με τη Ρωσία έχει κλιμακωθεί τελευταία με την μονομερή απόφαση της Ουάσινγκον να εγκαταστήσει πυραύλους στην Πολωνία και την Τσεχία για να προστατεύσει δήθεν την Ευρώπη από το Ιράν.Είναι γνωστό ότι έχει αντιδράσει έντονα ο κ. Πούτιν και γι αυτό πήγε στη Μόσχα η Κοντολίσα Ράϊς. Ωστόσο, μεγάλες είναι και οι αντιδράσεις που συναντούν η Γερμανία και άλλες χώρες για να υπάρξει ένα αποτέλεσμα στην επικείμενη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με τη Ρωσία. Πρόκειται να πραγματοποιηθεί στη Σαμάρα και ο στόχος ήταν η εμβάθυνση των σχέσεων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με την Μόσχα.
Οι αντιδράσεις προέρχονται από την Πολωνία, γιατί υποτίθεται ότι η Ρωσία έχει κάνει εμπάργκο στις εισαγωγές πολωνικού κρέατος, αλλά στην πραγματικότητα γιατί η Ρωσία και η Γερμανία συνδέονται με αγωγό φυσικού αερίου που δεν θα περνάει από πολωνικό έδαφος για να μην βρίσκονται στο έλεος των εκβιασμών της Βαρσοβίας. Για δικούς τους λόγους αντιδρούν επίσης η Εσθονία, που εμφορείται από αντιρωσικό πνεύμα και καταπιέζει την πολύ μεγάλη ρωσική μειονότητα που έχει, Λιθουανία και η Τσεχία. Για το λόγο αυτό πηγαίνει στη Μόσχα ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών η Γερμανία έχει την προεδρία στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση- κ. Σταϊνμέγιερ, μπας και περισώσει κάποια πράγματα εν όψει της συνόδου κορυφής.
Φυσικά, ούτε η Ρωσία είναι αγία, ούτε και η ηγεσία της. Από την άλλη πλευρά όμως, έχει κάνει τεράστια βήματα προς τον εκδημοκρατισμό και ειδικά η κυβέρνηση Πούτιν την ξανάκανε συγκροτημένο κράτος και ανόρθωσε την οικονομία με την βοήθεια βέβαια του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Το βασικότερο όμως είναι ότι το συμφέρον της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης επιβάλει την σύγκλιση με τη Ρωσία και το ίδιο ισχύει και για τη ρωσική πλευρά. Θα ήταν κρίμα να μεγαλώσει το ρήγμα που δημιουργούν τα τρία βαλτικά κρατίδια, η Πολωνία των απερίγραπτων δίδυμων αδελφών και το πρόβλημα του Κοσόβου.
Αγγελος Στάγκος