ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι σχέσεις των ελλήνων με το περιβάλλον και την άσκηση είναι άριστες, ...στα λόγια

17:55 - 14 Ιουν 2007 | Από θέσεως...
Ετσι και κατέβαινε κάποιος από τον πλανήτη Αρη τις πολύ τελευταίες ημέρες και προσγειωνόταν στην Ελλάδα, θα νόμιζε ότι η τύχη τον έφερε στον πιο ευαισθητοποιημένο περιβαλλοντικά λαό της Γης. Αυτή την ευαισθησία αποτύπωναν τα μήντια με αφορμή την επίσκεψη του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ, του κ. Αλ Γκορ, ανάλογο ενδιαφέρον έδειξαν οι πολιτικοί μας με πρώτους και καλύτερους τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς. Αφήστε δε τα λόγια, τα μεγάλα, τα παχιά, που ακούστηκαν και γράφτηκαν. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στο «δήθεν» είμαστε άφταστοι, να μην βασκαθούμε…

Στην πραγματικότητα βέβαια είμαστε πιθανότατα ο λαός που έχει τις χειρότερες σχέσεις με το περιβάλλον και την φυσική ζωή. Φοβόμαστε τον ήλιο, την βροχή, το χιόνι, τα ζώα, τα έντομα, την θάλασσα, τις λίμνες, τα ποτάμια, τα βουνά και τα λαγκάδια. Καταστρέφουμε ό,τι βρούμε και ό,τι υπάρχει γύρω μας, είτε αυτό βρίσκεται στη φύση, είτε το έφτιαξε κάποτε χέρι ανθρώπου με κάποιο μεράκι. Τρώμε ό,τι βρούμε και πολύ, καθόμαστε όπου βρούμε και πάρα πολύ, περπατάμε ελάχιστα, ασκούμαστε ακόμη λιγότερο,οδηγούμε περισσότερο, καπνίζουμε υπερβολικά και το ποτό κυριαρχεί στη ζωή μας. Γενικά συμπεριφερόμαστε σαν νεόπλουτοι με ελάχιστη παιδεία, που έτσι και αλλιώς είμαστε.

Οποιος καλόπιστος θεωρεί ότι όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν στον βαθμό που λέμε, ας κάνει τον κόπο να ρίξει μία ματιά γύρω του, ανοίγοντας ταυτόχρονα τα αυτιά του. Θα διαπιστώσει ότι η σχέση των ελλήνων με την φύση είναι πάρα πολύ κακή. Όταν βρέχει δυσανασχετούμε και κρυβόμαστε, όταν κάνει ζέστη, πάλι δυσανασχετούμε και αρνούμαστε να προσαρμοστούμε, όταν κάνει κρύο κουκουλωνόμαστε και δεν το αντέχουμε και όταν χιονίζει γκρινιάζουμε. Αρνούμαστε να δεχτούμε τις ευκαιρίες για επαφή με τη φύση που προσφέρει η κάθε εποχή, εκτός και αν συνδυάζεται με ανέσεις και κοσμική ζωή. Επόμενο είναι επομένως να μην σεβόμαστε τις θάλασσές μας, τα ποτάμια μας, τις λίμνες μας, τα δάση μας και τα βουνά μας. Τα βρωμίζουμε, τα μολύνουμε, τα καταπατούμε, τα τσιμεντοποιούμε, χωρίς σχέδιο, δίχως αισθητική, αλλά με άφθονη κακογουστιά.

 

Αφήστε που οι κυβερνήσεις μας, όχι μόνο δεν τολμούν να πατήσουν πόδι, να βάλουν όρια, να εμποδίσουν την καταστροφή της ελληνικής φύσης, αλλά συμβάλλουν όσο μπορούν στην εξουθένωσή της. Από τη μία το πολιτικό-κομματικό κόστος, από την άλλη η ψηφοθηρία δεν επιτρέπουν να δοθεί λύση στις χωματερές, δεν αφήνουν να ληφθούν μέτρα εναντίον όσων αυθαιρετούν και κατασπαταλούν τον φυσικό πλούτο και το χειρότερο, προσφέρουν κίνητρα για να συνεχισθεί ατιμώρητα η καταστροφή. Ακόμη πληρώνουμε πρόστιμα για τον Κουρουπητό στην Κρήτη, ακόμη ψάχνουμε τι θα κάνουμε με τα σκουπίδια, ακόμη επιτρέπουμε την κατασπατάληση του νερού από τους αγρότες και την μόλυνση του υπεδάφους από τα φυτοφάρμακα και ακόμη φέρνουμε στη Βουλή τροπολογίες για να συνεχιστεί η αυθαίρετη καταπάτηση και δόμηση στις δασικές εκτάσεις, ασχέτως αν οι αντιδράσεις μας αναγκάζουν, ως κυβέρνηση να τις αποσύρουμε. Αυτό έγινε με την κατάπτυστη σχετική τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Μπασιάκοςκαι στην οποία αντέδρασε ο κ. Σουφλιάς και κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές, μεταξύ άλλων.

 

Αλλά μήπως τα πάμε καλύτερα στα χωριά και στις πόλεις μας; Εχουμε ίσως τις πιο άσχημες και βρώμικες πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν έχουμε αφήσει σχεδόν τίποτα όρθιο στο κέντρο τους, θυσία στον βωμό της αντιπαροχής και το τσιμέντο χύθηκε χωρίς όραμα, αλλά ούτε και καλαισθησία. Κάτι ανάλογο έγινε στα χωριά και στα νησιά. Ελάχιστα είναι πλέον τα ελληνικά χωριά που διατηρούν ίχνη γραφικότητας.Ολη η Ελλάδα άλλωστε δομήθηκε νταλά-μπαλά, αλλά το χειρότερο είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων είναι ιδιαίτερα ευτυχισμένοι με αυτή την κατάσταση. Κατά τα άλλα όμως, είναι λάτρεις του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος. Το σέβονται πάρα πολύ στα λόγια…

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.