Και για να ξεκινήσουμε από το τελευταίο, είναι πολύ πιθανό πλέον το ενδεχόμενο ο κ. Καραμανλής να προτιμήσει να μην πάει για εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, αλλά να εξαντλήσει την θητεία της κυβέρνηση. Δηλαδή, παρά τους ισχυρισμούς και τις πιέσεις του «πάνσοφου» κ. Μητσοτάκη, του πολιτικού που έχει πέσει παταγωδώς έξω στους σχεδιασμούς του εδώ και 60 χρόνια, αναστατώνοντας πάντως κάθε φορά τον δημόσιο βίο, ο πρωθυπουργός ίσως εκτιμήσει ότι οι καιροί δεν ευνοούν μία καθαρή νίκη της Νέας Δημοκρατίας και επομένως θα περιμένει ως τον Μάρτιο του 2008, μήπως και ευνοηθεί από την συγκυρία. Με λίγα λόγια, ο κ. Καραμανλής ανάλογα με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων τον Αύγουστο και τις αρχές Σεπτεμβρίου, θα πάρει την τελική απόφαση.
Εκείνο που φαίνεται αυτή τη στιγμή είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να απεμπλακεί από την υπόθεση-σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, αλλά παρασύρεται συνεχώς και βαθύτερα σε μία δίνη ψεμάτων και αντιφάσεων στην προσπάθειά της να αποφύγει την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την ζημιά η οποία τείνει να εμπεδωθεί, εκεί που κάποια στιγμή πιστέψαμε ότι ό,τι ήταν να πάθει, το έπαθε. Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι παράλληλα η κυβέρνηση πέφτει από «γκάφα» σε «γκάφα» και απόδειξη είναι η απόσυρση της τροπολογίας για τα αυθαίρετα στις δασικές εκτάσεις.
Ταυτόχρονα πληθαίνουν τα αδιέξοδα της ελληνικής κοινωνίας, κάτι που θα γινόταν με οποιαδήποτε κυβέρνηση και βεβαίως αναδεικνύεται περίτρανα η ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης που δεν μπορεί να δώσει λύσεις, ακόμη και στα πιο απλά προβλήματα. Αν σ΄ αυτά προσθέσουμε το γεγονός ότι το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση έχουν καταφέρει να γίνουν όμηροι, όχι των μεγάλων συμφερόντων όπως λέγεται, αλλά των χιλιάδων συντεχνιών και το απίθανου πλέγματος χιλιάδων μικροσυμφερόντων, τότε αντιλαμβανόμαστε την σοβαρότητα της κατάστασης. Κατάστασης που η σημερινή κυβέρνηση δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να βελτιώσει για πολλούς και διάφορους λόγους.
Η εικόνα που δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις προδικάζει «ντέρμπυ» στις εκλογές, αν και η ισοπαλία ευνοεί την κυβέρνηση γιατί έχει περισσότερα όπλα στηδιάθεσή της για να προσελκύσει τους ψηφοφόρους. Αυτό όμως θα κριθεί από τη συνέχεια και θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των δύο μεγάλων κομμάτων να επιβάλει την ατζέντα του.Η Ν.Δ. να επιβάλει τον κ. Καραμανλή ως ελκυστική ηγετική προσωπικότητα και το ΠΑΣΟΚ να επιβάλει τα θέματα, τα προβλήματα και τις λύσεις που προτείνει, τουτέστιν το πρόγραμμά του. Το πρόβλημα για τη Ν.Δ. είναι ότι αμφιταλαντεύεται ως προς την τακτική που θέλει να ακολουθήσει. Από τη μία πλευρά θέλει την όξυνση και την πόλωση, προκειμένου να περιφρουρηθεί απέναντι στον ΛΑ.Ο.Σ. , από την άλλη πλευρά πρέπει να σκέπτεται την εικόνα της στον λεγόμενο κεντρώο χώρο. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται βέβαια και αυτό να περιφρουρήσει τα νώτα απέναντι στο ΚΚΕ και στον Συνασπισμό.
Στα προβλήματα αυτά και τα άλλα, προστίθεται και η σοβαρότατη ασθένεια του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου, καθώς η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί πλέον την κατάσταση που προκύπτει. Και όλα μαζί δημιουργούν πια αμφιβολίες, καθώς οι πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο δεν είναι σίγουρο ότι εξασφαλίζουν την άνετη νίκη, ή ακόμη και την απλή νίκη στην κυβέρνηση. Αφήστε τα μετά, αφού υπάρχει και ο συγκεκριμένος εκλογικός νόμος.
Αγγελος Στάγκος