Στις παραδόσεις λοιπόν που διατηρούν τα φοβερά και τρομερά μας μέσα μαζικής επικοινωνίας, που κατ΄ ευφημισμόν λέγονται και μέσα πληροφόρησης, είναι η ενασχόληση με τις θέσεις των εισαγομένων στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, τις βάσεις, τα ποσοστά εκείνων που θα μπουν σε σχολές σε σχέση με τον αριθμό των παιδιών που δίνουν εξετάσεις και άλλα τέτοια. Και μάλιστα τα ΜΜΕ μας πληροφορούν πάντα με διάθεση αρνητική, έτσι και γίνει κάποια απόπειρα από το κράτος να τεθούν όρια στις θέσεις των εισακτέων και ένα πάτωμα στις βάσεις. Επί της ουσίας δηλαδή, μηδέν εις το πηλίκον, σε ένα τομέα, την παιδεία, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την ανάπτυξη και την ευημερία μας κοινωνίας. Το πόσο υστερεί η παιδεία στην Ελλάδα και πόσο υστερούν τα ελληνόπουλα σε γνώσεις που απαιτεί η σημερινή εποχή, για να μπορούν να ανταπεξέλθουν, φαίνεται από τις συγκρίσεις που κάνουν κάθε τόσο ο ΟΟΣΑ, ο ΟΗΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί. Μαθαίνουμε στα αρπαχτά, αλλά στη συνέχεια περνάει στο ντούκου, ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των σχολείων δεν μπορούν να διδάξουν στοιχειωδώς την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και ακόμη περισσότερο του internet, γιατί απλούστατα δεν έχουν οι ίδιοι ιδέα. Ωστόσο, για κάτι τέτοια πολύ λίγων ιδρώνει το αυτί. Εκείνοι δε που αδιαφορούν πλήρως είναι οι συνδικαλιστές των δασκάλων και των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης που ενδιαφέρονται μόνο για θέσεις εργασίας, προσλήψεις χωρίς αξιοκρατία και απολαβές. Γι αυτό και κατάφεραν να έχουν μεγάλη ζήτηση οι παιδαγωγικές ακαδημίες. Δυστυχώς για την κατάσταση που επικρατεί αδιαφορούν λόγω άγνοιας και πάρα πολλοί γονείς, ενώ οι λιγότεροι που γνωρίζουν και αγωνιούν, σπάνε συνεχώς τα μούτρα τους πάνω στη συντήρηση, την γραφειοκρατία και την ευθυνοφοβία. Οι δυνάμεις της συντήρησης μάλιστα είναι ισχυρότατες στην ελληνική κοινωνία και ειδικά στην παιδεία. Γι αυτό και τα παιδιά μας αναγκάζονται να μάθουν σαν παπαγάλοι άχρηστες γνώσεις και όχι αυτές που πρέπει, χρησιμοποιώντας δημιουργικά το μυαλό τους. Στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ η κατάσταση είναι επίσης απερίγραπτη από κάθε πλευρά, ασχέτως του τι λένε οι πανεπιστημιακοί και οι άλλοι φορείς. Πρόκειται για ξέφραγα αμπέλια από πλευράς ασφάλειας, πρόκειται για μπ… από πλευράς παραδόσεων μαθημάτων και πειθαρχίας, πρόκειται για χώρους που θυμίζουν ουρητήρια, πρόκειται για οίκους συναλλαγής φοιτητών και καθηγητών, πρόκειται για πεδία εφαρμογής συντεχνιακών πρακτικών. ¨Οσο για τα ΤΕΙ, αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει τα γνωστικά τους αντικείμενα, θα καταλάβει αμέσως και χωρίς να είναι Αϊνστάϊν ότι τα παιδιά που εισάγονται κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους, κοροϊδεύουν τους δικούς τους και δεν πρόκειται να βρουν δουλειά στον αιώνα τον άπαντα. Τα περισσότερα από τα μισά ΤΕΙ είναι παντελώς άχρηστα. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην ελληνική παιδεία, ή μάλλον αυτή είναι η μισή πραγματικότητα. Η άλλη μισή είναι ακόμη χειρότερη! Αγγελος Στάγκος