Ξανατέθηκε λοιπόν το ερώτημα αν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έκρυβαν το πραγματικό έλλειμμα και παρουσίαζαν μία «τραβεστί οικονομία», όπως τις κατηγορούσε η Νέα Δημοκρατία, ή αν η απογραφή που έκανε η σημερινή κυβέρνηση ήταν ένα στρατήγημα, αφ΄ ενός για να κτυπήσει αποφασιστικά την αξιοπιστία της προκατόχου του, επομένως του ΠΑΣΟΚ, και αφ΄ ετέρου να αποδεσμευθεί από τις προεκλογικές υποσχέσεις της και να πορευθεί μέσα στην τετραετία. Η απάντηση προκύπτει από τα δεδομένα και δεν αλλοιώνεται από την ιερή αγανάκτηση που νοιώθει ο κ. Αλογοσκούφης, μετά την απόφαση της Γιούροστατ. Απόφαση , η οποία όμως θα αποδειχθεί και πάλι ωφέλιμη για την κυβέρνηση στο μέλλον. Το στρατήγημα Όταν ήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2004 γνώριζε ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα στην οικονομία λόγω των δαπανών για την Ολυμπιάδα. ΄Όχι μόνον αυτή, αλλά όποια κυβέρνηση και να ερχόταν στα πράγματα θα ήταν αναγκασμένη να επιβάλει πολιτική λιτότητας. Η σημερινή κυβέρνηση είχε ήδη επεξεργαστεί ένα σχέδιο, που περιελάμβανε τα εξής και το ακολουθεί πιστά ως σήμερα: Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη είχε παραγγείλει στρατιωτικό υλικό που η χώρα θα το παραλάμβανε την τριετία 2004-2006, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν σημαντικά οι προϋπολογισμοί των συγκεκριμένων ετών, αφού οι δαπάνες καταγράφονταν με την παραλαβή, σύμφωνα με τη μέθοδο που ακολουθείτο μέχρι τότε. Η νέα διακυβέρνηση λοιπόν κατήγγειλε την προηγούμενη ότι έκανε λογιστικές αλχημείες για να κρύψει την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και άλλαξε τη μέθοδο, καταγράφοντας τις δαπάνες στον προϋπολογισμό με την πληρωμή των παραγγελιών. Ετσι, αναδρομικά επιβαρύνθηκαν οι προϋπολογισμοί των προηγουμένων ετών και ελαφρύνθηκαν οι αντίστοιχοι του 2004-2006. Το αποτέλεσμα ήταν να διογκωθεί θεαματικά το έλλειμμα των ετών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και να εκμεταλλευθεί το γεγονός πολιτικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. ΄Εκανε την απογραφή και πέτυχε να εμφανίσει αναξιόπιστους τους αντιπάλους της, να θέσει υπό τον έλεγχο της Κομισιόν την οικονομία της χώρας, να επιβάλει πολιτική λιτότητας με εντολή των Βρυξελλών και επιρρίπτοντας την πολιτική ευθύνη στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να εμφανισθεί ότι χάρις στις προσπάθειές της το έλλειμμα μειώνεται θεαματικά και θα πέσει κάτω από το 3% του ΑΕΠ το 2006. Μεγάλο το κόλπο και πολύ πονηρό, γιατί έχει και συνέχεια. Η συνέχεια λέει ότι απαλλαγμένη πλέον από τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αφού το έλλειμμα θα είναι κάτω του 3% του ΑΕΠ, η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να προχωρήσει σε παροχές, να κατεβάσει συντελεστές φορολογίας και να υλοποιήσει ως κάποιο βαθμό τις προεκλογικές υποσχέσεις της. Αυτά πριν από τις εκλογές του Μαρτίου 2008. Οι συνέπειες Φυσικά, η εφαρμογή του στρατηγήματος είχε και άλλες συνέπειες, όπως ότι τραυματίστηκε πολύ και η αξιοπιστία της χώρας, γιατί αμφισβητήθηκε έντονα διεθνώς το κατά πόσον μπήκε στην ΟΝΕ «με την αξία της» , ή με λογιστικές αλχημείες. Αλλά αυτά στην πολιτική δεν πολυμετράνε και γι αυτό οι κ.κ. Αλογοσκούφης, Μειμαράκης και Δούκας βρήκαν τώρα άλλο επιχείρημα για να πείσουν ότι η κυβέρνηση Σημίτη έκανε αλχημείες. Λένε τώρα ότι δεν ακολουθούσε απλά λανθασμένη μέθοδο στην καταγραφή των εξοπλιστικών δαπανών -και πώς να το πουν μετά την απόφαση της Γιούροστατ- αλλά έκρυβε τελείως τις δαπάνες. Αυτό το βασίζουν στο γεγονός ότι βρήκαν ότι από ένα δάνειο 15 δις. ευρώ που είχαν πάρει και έβαλαν στο χρέος οι προηγούμενοι για να προχωρήσουν στην υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων, μόνον τα 7 καταγραφήκαν στις δαπάνες, ενώ τα υπόλοιπα 8 εξαφανίστηκαν. Το επιχείρημα της ΠΑΣΟΚικής πλευράς βέβαια είναι ότι αφού η δική τους κυβέρνηση ακολουθούσε την μέθοδο της καταγραφής στον προϋπολογισμό με την παραλαβή του υλικού, τα 8 δις. δεν καταγραφήκαν γιατί δεν είχε παραληφθεί ο εξοπλισμός ακόμη επί των ημερών τους. Η πλάκα είναι ότι αν και πολιτικά έπαθαν ζημιά η κυβέρνηση και ο κ. Αλογοσκούφης από την απόφαση της Γιούροστατ, επί της ουσίας θα βγουν κερδισμένοι. Γιατί στο μεταξύ και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκανε παραγγελίες όπλων και στρατιωτικού υλικού. Οι δαπάνες θα έπρεπε να καταγρα