Κανονικά, το πόρισμα-ή τα αποσπάσματά του που είδαν το φως της δημοσιότητας- του κ. Ζορμπά δημιουργεί νέα δεδομένα στην προεκλογική μάχη. Και τα δημιουργεί για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Αλλωστε, είναι φανερό από τις αντιδράσεις των στελεχών του κυβερνητικού κόμματος, ακόμη και του επισήμου εκπροσώπου του, του κ. Αρβανιτόπουλου, ότι το περιεχόμενο του πορίσματος κάνει μεγάλη ζημιά στην αξιοπιστία της Ν.Δ. και της κυβέρνησης και δημιουργεί αμηχανία που προσπαθούν να την καλύψουν με επιχειρήματα σαθρά ως και αστεία.
Ο πρώτος λόγος για τον οποίον η ζημιά που κάνει το πόρισμα εκτιμάται ως μεγάλη είναι ότι ο κ. Ζορμπάς εθεωρείτο ταυτισμένος με τη Ν.Δ. Ως εισαγγελικός λειτουργός δεν έχανε την ευκαιρία να διατάσσει έρευνες επί κυβερνήσεων Σημίτη, κάθε φορά που ανέκυπτε μία θολή κατά τη γνώμη του υπόθεση, ακόμη και αν αυτή βασιζόταν σε δημοσιεύματα ή και ανώνυμες καταγγελίες.Όταν η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση τον τίμησε τοποθετώντας τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εθνικής ΄Αμυνας για να ψάξει τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ στις εξοπλιστικές προμήθειες.
Στη συνέχεια και αφού οι έρευνες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ο κ. Ζορμπάς ήλθε σε σύγκρουση με τον πολιτικό του προϊστάμενο, τον τότε υπουργό κ. Σπηλιωτόπουλο και έφυγε από το συγκεκριμένο υπουργείο για να του ανατεθεί αργότερα η δίωξη του μαύρου χρήματος ως επικεφαλής μίας αρχής-υπηρεσίας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Αρα μιλάμε για άνθρωπο που η Ν.Δ. τον «έτρεφε» στους κόλπους της γιατί τον θεωρούσε «δικό της» -η Πρόεδρος της Βουλής κα Μπενάκη είχε διορίσει ακόμη και την κόρη του στη Βουλή, μαζί με τις κόρες των κ.κ. Κολιοκώστα και Σανιδά- και επομένως τα συμπεράσματα του πορίσματος αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού ο κ. Ζορμπάς δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αντιπολιτευτική διάθεση.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το περιεχόμενο του πορίσματος και οι ημερομηνίες που αυτό παραδόθηκε στον κ. Κολιοκώστα, που εκείνος το επέστρεψε στον κ. Ζορμπά, αλλά και εκείνη κατά την οποίαν το παρέλαβε ο τελευταίος, δείχνουν μία μεθόδευση. Ότι δηλαδή η κυβέρνηση έμαθε για το περιεχόμενο, θορυβήθηκε και ο κ. Καραμανλής επίσπευσε τον χρόνο διενέργειας εκλογών, προκειμένου να κλείσει στη Βουλή και να μην προλάβει να καταθέσει ο κ. Ζορμπάς στην αρμόδια επιτροπή. Στηνίδια μεθόδευση περιλαμβάνεται μάλλον και η δήλωση του κ. Κολιοκώστα ότι το πόρισμα δεν αναφέρεται σε πολιτικές ευθύνες και η επιστροφή του στον κ. Ζορμπά, με το πρόσχημα ότι δεν περιλαμβάνει τις υπογραφές των υπολοίπων μελών της αρχής-υπηρεσίας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Αυτό βέβαια ήταν που εξόργισε τον κ. Ζορμπά και έτσι μάλλον έγιναν γνωστά τα αποσπάσματα του πορίσματος.
Ο τρίτος λόγος είναι φυσικά το περιεχόμενο αυτό καθ΄ εαυτό. Όταν λέει ότι τα κέρδη των μεσαζόντων και της JP Morgan στη διακίνηση του ομολόγου ήταν υπερβολικά, ή ότι οι όροι από τους οποίους προέκυπτε το κέρδος της τελευταίας ήταν σε γνώση και είχαν γίνει αποδεκτοί από τον γενικό γραμματέα κ. Κουρή, τίθεται θέμα πολιτικής ευθύνης για τον κ. Κουρή. Όταν επίσης λέει ότι η εμπορική διαδρομή και ο τελικός προορισμός του ομολόγου ήταν σε γνώση των παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών, τίθεται επίσης θέμα ευθύνης της πολιτικής ηγεσίας του συγκεκριμένου υπουργείου.
Όταν λέει ακόμη ότι οι μεσάζοντες της διακίνησης του ομολόγου λάδωσαν τρίτους και κυρίως ότι «πρέπει να θεωρηθεί ως προφανής η ύπαρξη ικανών ενδείξεων περί τελέσεως πράξεων δωροδοκίας περί της οποίας βεβαιότης εκφράζεται εκ σαφών μαρτυρικών εκτιμήσεων και υπονοιών κατευθυνόμενων προς συγκεκριμένο πολιτικό χώρο», είναι σαφές ότι εννοεί πολιτικό χρήμα που κατευθύνθηκε στα ταμεία του κυβερνώντος κόμματος. Η όχι
Στα παραπάνω θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και την εκτίμηση του κ. Ζορμπά ότι παράτυπα το συγκεκριμένο ομόλογο εκδόθηκε από τα υπουργεία Οικονομικών και Εθνικής Αμυνας, αφού υπάρχει ειδικός φορέας. Αλλά αυτό είναι ίσως παρωνυχίδα μπροστά στα παραπάνω Αρα το ερώτημα που μένει να απαντηθεί τώρα αφορά τις εκλογικέςσυνέπειες του δομημένου ομολόγου και του πορίσματος Ζορμπά. Αλλά αυτό θα το απαντήσει ο σοφός λαός και θα φανεί στις 16 Σεπτεμβρίου.
<