Αγνωστο αν ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΤΕ εκφράζει δικές του απόψεις, ή αν κάνει τον «λαγό» στην κυβέρνηση, η οποία έχει αποφασίσει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού. Το πιθανότερο είναι το πρώτο, χωρίς να αποκλείεται τελείως και το δεύτερο, να ερμηνεύουμε σωστά την παρουσία του κ. Καραμανλή χθες στη Βουλή, ιδίως κατά τη δευτερολογία του. Δίχως να το πει, ο πρωθυπουργός άφησε να διαφανεί με την εν γένει στάση του, ακόμη και με τη γλώσσα του σώματος, ότι θέλει να βγει από την περίοδο του τέλματος και της ασάφειας, αλλά φυσικά αυτό πρέπει να αποδειχθεί. Προς το παρόν, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η κυβέρνηση πέρασε ένα νόμο για τις ΔΕΚΟ και προσπαθεί να βρει έξοδο φυγής ώστε να μην εφαρμοστούν μερικά από τα άρθρα τους, κυρίως τα πραγματικά «μεταρρυθμιστικά». Στο συγκεκριμένο νόμο ας πούμε, προβλέπεται ότι στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ, η Διοίκηση και οι συνδικαλιστές πρέπει να διαπραγματευθούν νέους Γενικούς Κανονισμούς Προσωπικού ως το τέλος Απριλίου και αν δεν τα βρουν, τότε η κυβέρνηση θα τους επιβάλλει με νόμο. Τώρα, ο κ. Αλογοσκούφης τα μασάει. Πότε λέει ότι το βασικός στόχος του νόμου εξαντλείται με περιορισμό των αυξήσεων στο 3%, πότε ότι οι Γενικοί Κανονισμοί Προσωπικού θα αλλάξουν αν το εισηγηθούν οι Διοικήσεις και πότε ότι θα δοθεί παράταση για την αλλαγή των Γενικών Κανονισμών Προσωπικού…Και επιπλέον, υπάρχουν ΔΕΚΟ, που στην πραγματικότητα είναι ζημιογόνες , αλλά η κυβέρνηση δεν θέλει να διακινδυνεύσει κάποια σύγκρουση με τους εργαζόμενους σ΄ αυτές και κάνει το παπί. Αρα δεν τις περιλαμβάνει στον κατάλογο των ζημιογόνων. O OTE δεν θεωρείται ΔΕΚΟ, αλλά έχει πρόβλημα Γενικού Κανονισμού Προσωπικού κατά τον διευθύνοντα σύμβουλό του. Τι να πούμε και για τη ΔΕΗ που είδε τα κέρδη της να μειώνονται θεαματικά, τους αναλυτές να την γράφουν στα μαύρα τα κατάστιχα, τον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Μανιατάκη να λέει ότι θα πάει κατά διαβόλου η εταιρία, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Γι αυτό και σκέπτεται εθελουσία έξοδο για 4000 εργαζόμενους, μόνο που αντιδρούν οι συνδικαλιστές. Γιατί από εκεί και πέρα τι άλλο να συμβεί, αφού η αύξηση ή η μείωση -λέμε τώρα- των τιμολογίων εξαρτάται από την πολιτική βούληση της κυβέρνησης, δηλαδή από το πολιτικό κόστος. Κάποιοι θα παρατηρήσουν ότι τόσο ο ΟΤΕ, όσο και η ΔΕΗ είχαν βαρβάτα κέρδη μέχρι πριν από δύο-τρία χρόνια, αλλά δεν έχει νόημα να δούμε γιατί άλλαξε η πορεία τους και ποιος φταίει. Το ζητούμενο είναι να δούμε αν ο κ. Καραμανλής είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε κάποιες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε συγκεκριμένους τομείς και πότε. Η αν θα περιορισθεί στη διαχείριση της εξουσίας. Αγγελος Στάγκος