Οσοι καλόπιστοι και με κοινό μυαλό άνθρωποι έχουν ζήσει τα πράγματα από μέσα γνωρίζουν πολύ καλά ότι χωρίς τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ ο ελληνικός δημόσιος τομέας θα έμοιαζε κυριολεκτικά με ζούγκλα. Η μάχη για την «επιβίωση», δηλαδή για μία θέση στο δημόσιο, δεν θα είχε όρια. Κόμματα, συνδικαλιστές, συγγενείς, γνωστοί, συγχωριανοί, κοντοχωριανοί, φίλοι φίλων, γείτονες, ακόμη και απατεώνες, θα διαγκωνίζονταν καθημερινά για να εξασφαλίσουν θέση στους «δικούς» τους, ό,τι και να σημαίνει ο όρος. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, οι δωροδοκίες θα ήταν ο μοναδικός τρόπος συναλλαγής και η κατάσταση στο ελληνικό δημόσιο θα ήταν πολύ χειρότερη από την σημερινή. Μερικοί πιθανώς να νομίζουν ότι ο γράφων υπερβάλλει, αλλά δεν είναι έτσι. Γνωρίζει περιπτώσεις όπου σε συγγενή διευθύνοντος συμβούλου ΔΕΚΟ τάξανε 24.000 ευρώ για να τον επηρεάσει για μία πρόσληψη. Σε άλλον, ο σπιτονοικοκύρης του δεν του ανανέωνε το συμβόλαιο στο σπίτι αν δεν φρόντιζε να διορισθεί ο γιος του σε συγκεκριμένη ΔΕΚΟ. Και πάει λέγοντας. Ο ουρανός είναι το μοναδικό όριο στη φαντασία του έλληνα και στις μεθόδους που θα χρησιμοποιήσει για να πετύχει τον διορισμό στον δημόσιο τομέα. Στο παρελθόν, πριν ανακαλυφθεί το ΑΣΕΠ, πολιτικοί και συνδικαλιστές είχαν διορίσει ολόκληρα κεφαλοχώρια από την περιοχή τους, πέρα από τους άλλους προσωπικούς και κομματικούς διορισμούς. Το ΑΣΕΠ βεβαίως έχει τις ατέλειες του. Οι διαδικασίες είναι αργές και μετράει μόνο τα τυπικά προσόντα, γιατί αυτά είναι μετρήσιμα και επομένως αντικειμενικά. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς σε μία χώρα όπου βασιλεύουν η καχυποψία και η πονηριά. Μπορεί λοιπόν να αδικεί ταλαντούχους ή και εξειδικευμένους χωρίς τυπικά, αλλά με ουσιαστικά προσόντα. Όπως μπορεί και να αργές οι διαδικασίες του, ενώ η διοίκηση μιας ΔΕΚΟ επείγεται. Ωστόσο, τα θετικά του είναι πολύ περισσότερα από τα αρνητικά του. Υπάρχει και το επιχείρημα ότι παρά την λειτουργία του ΑΣΕΠ, το ΠΑΣΟΚ είχε αλώσει πλήρως τον δημόσιο τομέα διορίζοντας τα «δικά του» παιδιά. Αυτό ισχύει για τις προσλήψεις που έγιναν προ ΑΣΕΠ, οι οποίες βέβαια ήταν άφθονες. Και μάλλον ισχύει για τις προσλήψεις συμβασιούχων παντός τύπου, που δεν γίνονταν μέσω ΑΣΕΠ. Γιατί οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ είναι υποχρεωτικές μόνο για τις προσλήψεις μονίμων ή αορίστου χρόνου υπαλλήλων. Από την άλλη πλευρά, ακόμη φτάνει στα αυτιά μας ο απόηχος των φωνών των ακραίων μαμελούκων που ήθελαν την κατάργηση του ΑΣΕΠ επί κυβέρνησης Σημίτη για να γίνουν διορισμοί και να μην χαθούν οι εκλογές. Ευτυχώς και πολύ σωστά δεν εισακούσθηκαν. Τώρα, στο πλαίσιο της λεγόμενης «επανίδρυσης του κράτους» και καθώς πλησιάζουν εκλογές, φαίνεται ότι επικρατούν σκέψεις στην κυβέρνηση για έμμεση ή άμεση κατάργηση του ΑΣΕΠ. Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αποφάσεις της κυβέρνησης για τις αρμοδιότητες των τριμελών επιτροπών προσλήψεων στις ΔΕΚΟ, λειτουργούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αν δηλαδή καταρτίζουν τους πίνακες προσλήψεων στη βάση τυπικών προσόντων ή όχι. Αν πάντως λειτουργούν προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή αδιαφορούν για τα τυπικά προσόντα και ενδιαφέρονται για τα κομματικά -υπό τον μανδύα των "ουσιαστικών"-, επιστρέφουμε στη δεκαετία του ΄80. Αγγελος Στάγκος