ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Κάποια πράγματα ξεκαθαρίζουν στο Μακεδονικό-Σκοπιανό και «βοηθούν» να κάνουμε σαφή τη στάση μας

23:48 - 29 Φεβ 2008 | Από θέσεως...
Οι τελευταίες εξελίξεις στο Μακεδονικό-Σκοπιανό, μετά την παραλαβή και την γνωστοποίηση του κειμένου Νίμιτς, δεν δημιουργούν προσδοκίες επίλυσης του προβλήματος. Αντίθετα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά δύσκολη και μπλεγμένη, το ίδιο όπως και πριν, αν όχι χειρότερη, αφού και η νέα προσπάθεια φαίνεται να αποτυγχάνει. Όχι πάντως εξαιτίας της Ελλάδας, που έκανε σαφή βήματα συμβιβασμού εγκαταλείποντας την ανόητη στάση που είχε υιοθετηθεί στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Την στάση που έλεγε ότι η Ελλάδα δεν αποδέχεται να περιλαμβάνει η ονομασία της νεοσύστατης τότε πΓΔΜ τον όρο Μακεδονία ή κάποια παράγωγο αυτού.

Σήμερα η Ελλάδα δέχεται ονομασία των Σκοπίων που να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, αρκεί να υπάρχει και ένας προσδιορισμός, κατά προτίμηση γεωγραφικός, ώστε να παραπέμπει στο τμήμα εκείνο των Βαλκανίων που βρίσκεται στα όρια του γειτονικού κράτους. Πρόκειται για πρόταση λογική, η οποία να γινόταν αποδεκτή θα έλυνε το πρόβλημα στο παρόν, αποκλείοντας ταυτόχρονα και τις πιθανές εντάσεις στο μέλλον. Οπότε θα ησυχάζαμε όλοι. Και εμείς και αυτοί και όλοι οι υπόλοιποι που θέλουννα εντάξουν τα Σκόπια σήμερα στο ΝΑΤΟ και αύριο στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, για να μειώσουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η πολιτική της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου.

Ωστόσο, στο διάστημα των τελευταίων ημερών, κάποια πράγματα αρχίζουν να γίνονται ξεκάθαρα και το γεγονός αυτό ίσως βοηθάει για να πάρουμε και εμείς ως χώρα τις τελικές αποφάσεις μας. Το πρώτο που ξεκαθαρίζει είναι ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων εμμένει στην αδιάλλακτη στάση της και δεν δέχεται να κάνει κανένα συμβιβασμό. Θέλει η ονομασία της χώρας να είναι μία για όλο τον υπόλοιπο κόσμο και τους διεθνείς οργανισμούς, η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και άντε να υπάρχει και μία ονομασία κοινής αποδοχής που θα χρησιμοποιείται μόνο και αποκλειστικά από την Ελλάδα. Το δεύτερο που ξεκαθαρίζει και είναι σε άμεση συνάφεια με το προηγούμενο είναι ότι οι γείτονές μας παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μία «μεγάλη ιδέα» αλυτρωτισμού και επεκτατισμού σε βάρος μας.

Το τρίτο που ξεκαθαρίζει είναι ότι η στάση τους αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δημιουργία εντάσεων στο μέλλον γιατί βέβαια θα συνεχίσουν να καλλιεργούν τον αλυτρωτισμό και τον επεκτατισμό έστω και στα χαρτιά. Δεν είναι τυχαία η ονομασία του αεροδρομίου τους (Μέγας Αλέξανδρος) και δεν είναι τυχαία και η ονομασία της πλατείας (Πέλλας) όπου έγινε το προχθεσινό συλλαλητήριό τους. Οι άνθρωποι έχουν αυτοαναγορευθεί σε απευθείας απόγονους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και βαυκαλίζονται, αλλά στην ευαίσθητη περιοχή μας, αυτές οι ανοησίες μπορεί να γίνουν επικίνδυνες. Εκτός και αν προλάβουν να διαλυθούν εξαιτίας του Κοσόβου.

Με τα παραπάνω δεδομένα, το τέταρτο που ξεκαθαρίζει είναι ότι οι αμερικανοί δεν επιθυμούν την αναβολή της ένταξης της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Την θέλουν τώρα, αφού φρόντισαν να δημιουργήσουν και πάλι έκρυθμη κατάσταση στην περιοχή και έχουν αρχίσει πάλι να ασκούν πιέσεις προς την Αθήνα για να αποδεχθεί την διπλή ονομασία. Δεν ξέρουμε ακόμη αν παραμένουν στις προτάσεις Νίμιτς, που τα Σκόπια τις απορρίπτουν στην ολότητά τους, ή αν εννοούν πλέον μία ονομασία για όλο τον κόσμο και μία ονομασία αποκλειστικής χρήσης για την Ελλάδα ειδικά. Αυτό θα φανεί τις επόμενες ημέρες, αλλά προς το παρόν εμείς πιεζόμαστε να μην ασκήσουμε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποδεχθεί άλλο συμβιβασμό, όταν μάλιστα ο πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Καραμανλής εκλέγεται στη Θεσσαλονίκη και όλα σχεδόν τα κόμματα της αντιπολίτευσης τον στηρίζουν στην αποστασιοποίησή του από την ανένδοτη απόφαση των πολιτικών αρχηγών. Πρέπει όμως όλος ο πολιτικός κόσμος και η χώρα να αποφορτισθούν από το Μακεδονικό-Σκοπιανό. Θα πούμε πολύ ήρεμα και αποφασιστικά το «όχι» μας στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, ο κόσμος να χαλάσει. Και θα εξηγήσουμε επίσης στην Ουάσινγκτον ότι αν θέλει, ας φροντίσει μόνη της η μαζί με όποιον άλλον επιθυμεί,να στηρίξει την πΓΔΜ απέναντι στους κινδύνους που πηγάζουν από την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. Αν πάλι θέλουν τόσο πολύ την πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ας βάλουν οι αμερικανοί τα δυνατά τους για να πείσουν τους σκοπιανούς να συμβιβαστούν.

Οι παραπάνω εξηγήσεις πιθανώς να ακούγονται απλοϊκές, αλλά εκεί που έχουμε φτάσει –και λόγω δικών μας λαθών- είναι η μόνη διέξοδος. Απλά και πολιτισμένα θα ανακοινώσουμε τις αποφάσεις μας και θα πορευόμαστε με ηρεμία πλέον, τουλάχιστον όσον αφορά το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά πάντα με τεντωμένες κεραίες για να απαντάμε στις προκλήσεις αλυτρωτισμού και επεκτατισμού. Χωρίς υστερίες, αλλά με σοβαρότητα. Και αν κάποιοι έλληνες επιχειρηματίες χάσουν μερικά φράγκα, τι να κάνουμε; Επιχειρηματικό ρίσκο πήραν και δεν τους βγήκε…

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.