Εχει επισημανθεί ότι τον τελευταίο καιρό οι δυνάμεις ασφαλείας και οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας, τα έχουν κάνει μαντάρα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… Τους αστυνομικούς που παραδίδουν το περιπολικό τους στους αναρχικούς για να το πυρπολήσουν, ή τους συναδέλφους τους πάνω στη μηχανή που τους πήραν τα πιστόλια μαζί με τα πορτοφόλια; Τους ανεγκέφαλους αξιωματικούς που έστειλαν "μυστικούς" να παρακολουθήσουν πρόσωπα και πράγματα σε συνδικαλιστικές διαδικασίες και τους εντόπισαν στο "πιτς φυτίλι", ή τα όργανα που δεν πήραν μυρωδιά πότε και πού θα έσκαγε η μπόμπα στο Σύνταγμα, παρά την προειδοποίηση; Και τόσα άλλα, μικρά και μεγάλα περιστατικά, που επιβεβαιώνουν ότι η αστυνομία μας από πλευράς νοητικών προσόντων και νοοτροπίας βρίσκεται ακόμη στην εποχή του…Μπαϊρακτάρη. Μετά είχαμε την μεγαλειώδη εκστρατεία κατά υπόπτων τρομοκρατίας πακιστανικής προέλευσης, αλλά εκεί μεγαλούργησε η πολιτική εξουσία με τον απίστευτο χειρισμό του θέματος όταν αποκαλύφθηκε από τα "θύματα" η επιχείρηση. ΄Όχι ότι η αγγλική κυβέρνηση τα πήγε πολύ καλύτερα για να είμαστε δίκαιοι και γι αυτό το "ξεβράκωμα" συνεχίζεται στα αγγλικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Αλλά στην Ελλάδα υπήρξε και μία ακόμη διάσταση, χαρακτηριστική της ασυδοσίας που επικρατεί. Αποκαλύφθηκαν ονόματα στελεχών της ΕΥΠ και βεβαίως δεν μπορεί να ζητήσει κανείς ευθύνη από τους δημοσιογράφους, όταν αυτό έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, στο πλαίσιο ξεκαθαρίσματος πολιτικών και άλλων λογαριασμών στη συγκεκριμένη υπηρεσία, όταν η ανάμειξή της στην υπόθεση Βαβύλη (και στελεχών της αστυνομίας) είχε περίτρανα αποδειχθεί και όταν οι υπάλληλοί της το γλεντούν κάθε χρόνο σε "επίσημη" μπουζουκοσυνεστίαση! Οι παραπάνω επισημάνσεις δεν έχουν την έννοια της αντίρρησης στις έρευνες και την αστυνόμευση, με στόχο την προστασία της χώρας απέναντι στην τρομοκρατική δραστηριότητα. Το αντίθετο μάλιστα. Αστυνομία και μυστικές υπηρεσίες έχουν υποχρέωση να προστατεύουν τη χώρα και τους πολίτες από τρομοκρατικές ενέργειες, αλλά πρέπει να το κάνουν με επάρκεια, αποτελεσματικότητα και χωρίς να παραβιάζουν τα δικαιώματα των πολιτών, γιατί η ισορροπία είναι πολύ λεπτή στους καιρούς που ζούμε. Οι δικοί μας όμως έχουν καταφέρει να είναι χειρότεροι του Κλουζό και του Λουί ντε Φινές, παρ΄όλο που η πατρίδα έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια ευρώ πριν στη διάρκεια και μετά τους Ολυμπιακούς για να τους εφοδιάσει με όλη την υλικοτεχνική υποδομή. Η τραγωδία με τον ρώσο δολοφόνο και τους νεκρούς αστυνομικούς αντανακλά δυστυχώς την κατάσταση που επικρατεί στην ΕΛΑΣ. Φαίνεται ότι η σύλληψη των μελών της 17 Νοέμβρη οφειλόταν μόνο στον τυχαίο τραυματισμό του Ξηρού και το αίσθημα της ασφάλειας που νοιώσαμε στη διάρκεια της Ολυμπιάδας οφειλόταν στο ότι κανείς δεν προσπάθησε να καταφύγει σε τρομοκρατική ενέργεια στην Ελλάδα το συγκεκριμένο διάστημα. Γιατί αυτό που διαπιστώσαμε αυτές τις τελευταίες ημέρες ήταν ότι η κατάσταση στα αστυνομικά τμήματα εξακολουθεί να είναι καφενειακή, τα στελέχη και τα όργανα να μην έχουν ίχνος επαγγελματισμού, το επίπεδό τους να είναι εξαιρετικά χαμηλό, η εκπαίδευσή τους ανύπαρκτη, η φυσική κατάστασή τους οικτρή και οι διαδικασίες να μην τηρούνται στο όνομα της ελληνικής λεβεντιάς, του ωχαδερφισμού και της πλήρους έλλειψης πειθαρχίας. Ευτυχώς που και οι περισσότεροι κακοποιοί είναι του ιδίου βεληνεκούς. Αν σ΄αυτά προσθέσουμε ότι στα αστυνομικά τμήματα οι αξιωματικοί ασχολούνται και με αλλότριες εργασίες, όπως να παίρνουν καταθέσεις από μάρτυρες και κατηγορούμενους σε ποινικές υποθέσεις που βρίσκονται στο στάδιο της προανάκρισης, η εικόνα συμπληρώνεται. Για την δημοσιογραφική κάλυψη, κυρίως από την τηλεόραση, τι να πούμε πέρα από το ότι είναι σε απόλυτη αντιστοιχία με τις επιδόσεις της αστυνομίας. Να μιλήσουμε για την υστερία με την οποία αντιμετωπίζουν τέτοια γεγονότα, να αναφερθούμε στον βαθμό της κινδυνολογίας που αναπτύσσουν, να πούμε για τα αβάσιμα συμπεράσματα στα οποία φθάνουν, να μετρήσουμε τις μπούρδες που αραδιάζουν σε πολύ κακά ελληνικά, ή να παρατηρήσουμε τα στοιχεία που τους διαφεύγουν μέσα στην απέραντη ανοησία τους; Αφήστε που από τη μία πλευρά αποδέχονται πλήρως ό