Αυτή τη φορά τα γεγονότα που εγκυμονούν εξελίξεις έρχονται από τα ανατολικά και αφορούν την Κύπρο, την Τουρκία, την Μέση Ανατολή και το Ιράν, άρα άμεσα ή έμμεσα και εμάς, είτε γιατί συνδεόμαστε με τα προβλήματα, όπως το Κυπριακό, είτε επειδή βρισκόμαστε στην ίδια γειτονιά και πολύ μπλεγμένοι με την Τουρκία. Την Τουρκία που κινείται συνεχώς και μας προκαλεί πονοκεφάλους. Η Τουρκία λοιπόν πήρε πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων και προωθεί νέες προτάσεις στο Κυπριακό με δύο βασικούς στόχους, αφ΄ ενός να αναβαθμίσει πολιτικά την κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο και να την βγάλει από τον εμπορικό αποκλεισμό και αφ΄ ετέρου να ξεφύγει με κέρδος από την υποχρέωση που έχει λόγω των ενταξιακών διαπραγματεύσεων να ανοίξει τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της στα κυπριακά αεροπλάνα και πλοία. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κ. Ερντογάν έχει βάλει πλώρη για το προεδρικό αξίωμα τον Μαϊο του 2007 και δίνει εξετέσεις απέναντι στους στρατηγούς, για να αποδεχθούν έναν ισλαμιστή επικεφαλής του Κεμαλικού κράτους. Εκεί που είναι σήμερα τα πράγματα, σωστά η Λευκωσία ανοιχτά και ή Αθήνα έμμεσα, αντιδρούν αρνητικά, αφού δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα, καθώς η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση να ανοίξει τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της σε όλες τις χώρες-μέλη. Το κακό όμως είναι ότι τις κινήσεις της Τουρκίας υποστηρίζουν η Βρετανία, αλλά και οι ΗΠΑ, παρόλο που η Ουάσινγκτον δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη. Το βάρος το σηκώνει ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας κ. Στρο, που έκανε και τον γύρο Κύπρο-Τουρκία- Ελλάδα, ώστε να είναι τυπικά εντάξει, φροντίζοντας μάλιστα να φωτογραφηθεί με τον τουρκοκύπριο ηγέτη κ. Τααλάτ χωρίς να φαίνονται τα σύμβολα του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους. Ωστόσο, είναι φανερό ότι Αθήνα και Λευκωσία δεν μπορούν να περιοριστούν στην άρνησή τους. Για λόγους επικοινωνιακούς θα πρέπει να δείξουν κινητικότητα, εξηγώντας τη θέση τους όχι τόσο στο εσωτερικό, αλλά κυρίως στο εξωτερικό και να κάνουν αντιπροτάσεις, έστω και μη αποδεκτές από την ΄Αγκυρα. Ας μην ξεχνούν ότι οι βρετανοί είναι εξαιρετικά σκληροί και επίμονοι και θα πρέπει να είναι έτοιμες (η Ελλάδα και η Κύπρος) να αντιμετωπίσουν νέες πιέσεις και προτάσεις στο μέλλον, ακόμη χειρότερες από τις σημερινές. Λίγο παραπέρα και συγκεκριμένα στα παλαιστινιακά εδάφη, ήλθαν τα πάνω κάτω με τη νίκη της σκληροπυρηνικής ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς στις εκλογές. Κανείς στη Δύση δεν το περίμενε, το CNN και τα διεθνή πρακτορεία μιλούσαν χθες για νίκη της Φατάχ, βασισμένα σε exit polls και αυτό γράφουν σήμερα οι εφημερίδες. Τους ήλθε ο ουρανός σφοντύλι και από σήμερα τρέχουν όλοι, ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, Ρωσία και κυρίως το Ισραήλ όπου συγκαλείται το Συμβούλιο Ασφαλείας. Όπως είναι γνωστό, η Χαμάς είναι ένοπλη οργάνωση, υπέρ της σύγκρουσης με το Ισραήλ και κατηγορείται ότι βρίσκεται πίσω από βομβιστικές και τρομοκρατικές επιθέσεις. Οι πάντες ζητούν τώρα από τη Χαμάς να αποκηρύξει τις θέσεις της και να επιδιώξει με ειρηνικά μέσα την επίλυση του Παλαιστινιακού. Εκείνη προς το παρόν ζήτησε από τη Φατάχ να συμμετάσχει στη νέα κυβέρνηση , αλλά συνάντησε άρνηση, όποτε το άμεσο μέλλον στην περιοχή διαφαίνεται μαύρο και άραχνο. Είναι όμως έτσι; Γιατί όπως Ο Σαρόν ξεκίνησε από ακραίες θέσεις και κατέληξε σε σημαντικές κινήσεις συμβιβασμού εγκαταλείποντας οικισμούς στα κατεχόμενα και παραδίδοντας εδάφη στην Παλαιστινιακή Αρχή, δεν αποκλείεται να δούμε προσεκτικές συμβιβαστικές κινήσεις και από τη Χαμάς σε βάθος του χρόνου. ΄Άλλο να κάνεις αντιπολίτευση και μάλιστα ως ένοπλη οργάνωση και άλλο να είσαι υπεύθυνη κυβέρνηση και μάλιστα με Πρόεδρο της Ανεξάρτητης Παλαιστινιακής Αρχής τον κ. Αμπάς που έχει την στήριξη των ΗΠΑ. Θα προηγηθεί πάντως ένταση. Προς το παρόν η ένταση δείχνει να εκτονώνεται στις σχέσεις του Ιράν με τη Δύση, μετά την πρόταση-ελιγμό της Μόσχας να εμπλουτίζεται σε ρωσικό έδαφος το ουράνιο που θέλουν να χρησιμοποιούν οι ιρανοί για ειρηνικούς σκοπούς, όπως δηλώνουν. Η πρόταση υποστηρίζεται και από την Κίνα και η Τεχεράνη δεν την απορρίπτει, αν και λέει ότι την αποδέχεται προσωρινά. Απομένει να δούμε τι θα πουν οι ΗΠΑ, η Βρεταν