Είτε γιατί άρχισαν να αποπνέουν οσμές σκανδάλων, είτε γιατί πολύ γρήγορα αποδείχθηκαν κακοί “managers”, είτε γιατί κρίθηκαν ανεπαρκείς, είτε γιατί δεν ήταν «συνεργάσιμοι» με τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, ή και μέσα στην ίδια την επιχείρηση, είτε τέλος, γιατί οι ίδιοι «τα βρόντηξαν» μην αντέχοντας στις πολιτικές πιέσεις και το «αλαλούμ» των υπηρεσιών. ΄Όπως και να έχει το πράγμα, η κυβέρνηση δεν μπορεί να διεκδικεί εύσημα γι αυτή την κατάσταση. Τα περισσότερα μάλιστα από όσα ξεστομίζουν τα στελέχη της και οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές είναι ακατάσχετες μπούρδες, καθώς τα επιχειρήματά τους επικεντρώνονται στην προσπάθεια να δείξουν την ευαισθησία της κυβέρνησης για θέματα ηθικής. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση είναι πλέον όμηρος της προεκλογικής, αλλά και της μετεκλογικής της ρητορείας. ΄Όχι μόνο επειδή ο κύριος άξονας της αντιπολιτευτικής της τακτικής ήταν η ηθικολογία και οι καταγγελίες περί διαφθοράς και διαπλοκής, χωρίς στοιχεία τις περισσότερες φορές και με βασικό στόχο να δημιουργήσει το γνωστό κλίμα που δημιούργησε. Αλλά και διότι ως κυβέρνηση έσπευσε να ακυρώσει πολλά στελέχη της διοίκησης που δεν ήταν κομματικά του ΠΑΣΟΚ, ενώ ταυτόχρονα ενέδωσε σε κομματικές πιέσεις και χρησιμοποίησε άχρηστους πολλών διαστάσεων σε διάφορους τομείς. Το χειρότερο, η ΝΔ δεν αντελήφθη αρκετά έγκαιρα ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας διαφέρει πολύ και ουσιαστικά από την άσκηση ανέξοδης αντιπολίτευσης. Τώρα μάλιστα παρουσιάζεται το εξής επικίνδυνο φαινόμενο: εγκλωβισμένη στα δικά της λόγια, η κυβέρνηση σπεύδει να αντιδράσει σε κάθε καταγγελτικό ισχυρισμό του οποιουδήποτε επιχειρηματία, ή και συνδικαλιστή, ρίχνοντας στον Καιάδα στελέχη που κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να ενδίδουν σε πιέσεις, διακόπτοντας την συνέχεια της διοίκησης και δημιουργώντας κλίμα φοβίας για την ανάληψη οποιασδήποτε ευθύνης στη διοίκηση και τέλος, βάλλοντας εμμέσως κατά της επιχειρηματικότητας, αφού κάθε επιχειρηματίας που θέλει να κάνει δουλειά με το δημόσιο κινδυνεύει να γίνει βορά της λασπολογίας των αντιπάλων του. Η αποκατάσταση της ηρεμίας και της τάξης στη διοίκηση δεν είναι πλέον εύκολη. Ωστόσο, η κυβέρνηση οφείλει να κάνει κάθε προσπάθεια ώστε η χώρα να σταματήσει να διοικείται μέσω εισαγγελέων και δικαστηρίων. Είναι χρέος της φέρει την ηρεμία στη διοίκηση, για να γίνει και η ίδια πιο αποτελεσματική, προς όφελος της χώρας, όπως και προς όφελος του εαυτού της. Προέχει όμως το όφελος της χώρας, που δεν μπορεί να πορευθεί σε αρρωστημένο κλίμα. Είναι που είναι καχύποπτοι και συνωμοσιολόγοι οι έλληνες, έχουμε και σαν εθνικό σπορ την λασπολογία, δεν υπάρχει ανάγκη να τα ενισχύει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και η κυβέρνηση. Ας απελευθερωθεί λοιπόν από την ηθικολογία. Αγγελος Στάγκος