Από τις ημέρες της επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα, αυτό που θα μείνει θα είναι ασφαλώς η δυσεξήγητη αλλά πάντως ατυχής στάση του σώματος του Πρωθυπουργού κατά την διάρκεια της συνάντησής τους στο Μέγαρο Μαξίμου, ενώ την Παρασκευή ο κ. Τσίπρας προσέθεσε άλλο ένα στιγμιότυπο αμετροεπούς εκδήλωσης στο «ενεργητικό» του. 

Στο περιθώριο της άτυπης συνόδου κορυφής της Ενωσης που πραγματοποιήθηκε στην Μάλτα, ο κ. Τσιπρας περιχαρής και εντυπωσιακά εκδηλωτικός, κάποια στιγμή πλησίασε με ορμητικότητα τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ξαβιέ Μπέτελ, ο οποίος συζητούσε με την ομόλογό του της Βρετανίας Τερέσα Μέι. Τους διέκοψε και του έριξε μία σφαλιάρα. Μπορεί κανείς να δει το στιγμιότυπο εδώ.

Ο Μπέτελ αιφνιδιάστηκε, η Μέι επίσης, ο Τσίπρας χαιρέτισε περίπου σε στιλ Βουτσά και Τζανετάκου στις ελληνικές ταινίες και αποχώρησε χαρούμενος. 

Συμπεριφορά γυμνιασιακής αισθητικής και πνεύματος, από τον Πρωθυπουργό μίας χώρας - επαίτη… Υπό κανονικές συνθήκες η κατάσταση αν μη τι άλλο θα επέβαλε σοβαρότητα και συναίσθηση των όσων επιβάλλει ο ρόλος και η θέση. 

Θα πει κάποιος «μα τα ίδια κάνει και ο Γιούνκερ, έτσι συμπεριφέρεται». Η απάντηση είναι απλή: ο Τσίπρας δεν είναι Γιούνκερ.

Και ίσως θα πρέπει οι σύμβουλοι του κ. Τσίπρα να αναλογιστούν κάτι ακόμη πιο απλό: πώς θα αισθάνονταν αυτοί και προϊστάμενός τους αν δεχόταν ο ηγέτης της υπερήφανης ελληνικής Αριστεράς μία ανάλογη σφαλιάρα, έστω στο χαλαρό, από τον Πρωθυπουργό φερ’ επείν της Τσεχίας ή της Εσθονίας;