Εντυπωσιακότερος από όλα είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Τσίπρας, με γλαφυρά παραδείγματα επιχειρεί να εξηγήσει τις πολιτικές του προτάσεις.
Επικαλείται την ορειβασία και αναφέρει: «Οι ορειβάτες που προχωρούν έχοντας ένα σχοινί να τους συνδέει, κινούνται με ενιαία ταχύτητα. Αν το καταργήσουν διαμορφώνεται ένα νέο πλαίσιο με δυνατότητα για πολλές ταχύτητες. Επαφίεται στη δύναμη και τις ικανότητες του καθένα το να παραμείνει σε επαφή με την ομάδα των πιο ισχυρών ή να βαδίσει μόνος του, προς όποια κατεύθυνση νομίζει. Αυτό δεν σημαίνει ελευθερία, σημαίνει κατάργηση της ευθύνης…». Με άλλα λόγια: Εμείς θέλουμε να μας τραβάνε μία ζωή οι ισχυροί και ικανότεροι.

Κοινώς, αποδεχόμαστε τον ρόλο του βαριδίου και κάνουμε και κηρύγματα. Το να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε και να ακολουθήσουμε τους ικανότερους, δεν συζητείται καν.

Εκτός από αυτήν την αντίληψη, στο άρθρο του Πρωθυπουργού αναδεικνύεται και μία άλλη, με αφορμή πάντοτε την προοπτική της Ευρώπης πολλών ταχυτήτων.

«Αν λοιπόν χρειαζόμαστε έναν επανακαθορισμό της σημερινής κατάστασης, είναι καλύτερα να μιλάμε όχι για "Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων", αλλά των "πολλαπλών επιλογών"», γράφει ο κ. Τσίπρας και συνεχίζει: «Αν η Ευρώπη της επόμενης ημέρας θέλει να δώσει τη δυνατότητα σε “αυτούς που θέλουν περισσότερα, να κάνουν περισσότερα” και να επιδιώξουν διαφορετικούς βαθμούς ολοκλήρωσης, αυτό πρέπει να καταστεί εφικτό μέσα από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που θα διασφαλίζουν τον ανοιχτό, δημοκρατικό και συνεκτικό χαρακτήρα της Ένωσης».
Πολύ απλά, αυτό σημαίνει περίπου: Να κάνει ο καθένας στην Ευρώπη ό,τι γουστάρει και λογαριασμό να μην δίνει. Αν αυτοί «θέλουν περισσότερα», πρόβλημά τους.

Είναι φανερό με αφορμή το άρθρο του κ. Τσίπρα, ότι η νοοτροπία του, όπως αυτή διαμορφώθηκε με το «κίνημα» των καταλήψεων του 1990, είναι βαθιά ριζωμένη.

Στην περιβόητη τηλεοπτική συνέντευξή του εκείνη την εποχή στην Αννα Παναγιωταρέα, είχε ρωτηθεί για τα αιτήματα του «κινήματος»:

-«Δεν θα θέλατε δηλαδή οι γονείς να ξέρουν αν πηγαίνετε ή όχι στο σχολείο;»...

Και είχε απαντήσει:

- «Όχι ακριβώς αυτό… Θα θέλαμε να είναι δικαίωμά μας, το να μπορούμε να κρίνουμε εμείς αν κάποια ώρα θα θελήσουμε να λείψουμε από το μάθημα».

Είναι αυτή η απάντηση που περιγράφει όλη την «φιλοσοφία» της σημερινής ομάδας που κυβερνά την χώρα.