Ότι χρειάζεται παραγωγή εθνικού πλούτου, ότι το παλαιό κομματικό σύστημα έχει ξοφλήσει, ότι ο Τσίπρας μόναδικό στόχο έχει την παραμονή στην εξουσία, ότι ο Μητσοτάκης διολισθαίνει στον λαϊκισμό, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να συμβάλλει στην ενοποίηση του χώρου της Κεντροαριστεράς…

Ως προς το σε ποιους (θα) απευθύνεται το νέο κόμμα της Αννας Διαμαντοπούλου, του Γιάννη Ραγκούση και του Γιώργου Φλωρίδη, που θα δημιουργηθεί στο διάστημα μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου, η πρωτοτυπία ήταν περιορισμένη: 

«Στους “εκτός των τειχών” που αναίτια σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης, για να συντηρούνται παράλογα προνόμια των ευνοούμενων, στους ανθρώπους της εργασίας και της παραγωγής, από τον αγρότη μέχρι τον επιχειρηματία, που στενάζουν κάτω από τη βαριά φορολογία, στους άνεργους, σ’ αυτούς που έχασαν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, στις νέες και τους νέους που είναι εγκλωβισμένοι, παραγκωνισμένοι ή αποκλεισμένοι, στη νέα και παλιά δια-σπορά, σε όλους τους πολίτες που, απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι με την πολιτική και τους πολιτικούς, απέχουν», αναφερόταν στα ενημερωτικά σημειώματα που διακινήθηκαν.

Με λίγα λόγια, όπως όλοι και το νέο αυτό κόμμα θέλει να απευθύνεται σε όλους. 

Μόνο που στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί κανείς να απευθύνεται σε όλους. Το ρήγμα στην ελληνική κοινωνία είναι βαθύ, τείνει να γίνει βαθύτερο και οι πολιτικές επιλογές δεν είναι κοινές για όλους. 

Είτε είναι και δηλώνει κανείς πολιτικά και οικονομικά φιλελεύθερος, είτε είναι κρατιστής με διάφορες εκφάνσεις και αποχρώσεις. 

Τα πρώτα δείγματα του νέου αυτού σχηματισμού δεν περιέχουν κάτι που δείχνει ότι μπορεί να κάνει την διαφορά. Μοιάζει η Ωρα Αποφάσεων να είναι… αναποφάσιστη ή να φοβάται να συγκρουστεί με αυτά που καταγγέλλει. 

Εκτός αν δεν θέλουν να μας τα πουν, γιατί περιμένουν να δουν «πού θα κάτσει η μπίλια» στην περίοδο ρευστότητας που διανύουμε. Ή αν απλώς αναμένουν το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, για να υποδυθούν τον ρόλο των εκφραστών του «μακρονισμού» στην Ελλάδα…