Αυτά για την ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Τα οποία σημαίνουν και πολλά στο πεδίο των εξοπλισμών και της στρατιωτικής συνεργασίας.

Με το ταξίδι του στις ΗΠΑ ο Πρωθυπουργός φαίνεται πως γυρνάει την πλάτη στην Ευρώπη και παίζει ένα πολύ επικίνδυνο και για μία ακόμη φορά πρόχειρο και ευκαιριακό παιχνίδι. 

Επιστρέφοντας από την Ουάσιγκτον ο κ. Τσίπρας έχει μάλλον υπογράψει ένα τσεκ τουλάχιστον 2,4 δισ. για αναβάθμιση του στόλου των αμερικανικών μαχητικών της ελληνικής αεροπορίας και πιθανώς έχει συζητήσει και για προμήθεια καινούργιων. Αν αυτό γίνεται με δικαιολογία την τουρκική επιθετκότητα, η επιλογή είναι προβληματική. Ούτως ή άλλως, η διαδικασία της αναβάθμισης θα πάρει χρόνια. 

Ευεργετικά είναι όλα αυτά, πάντως. Για τις ΗΠΑ. Όπως άλλωστε είπε και ο ίδιος ο Τραμπ, η συμφωνία αυτή θα δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας. Αμερικανικές. 

Το χειρότερο με αυτήν την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Ουάσιγκτον είναι ότι με την παρουσία του και την συμπεριφορά του εκεί, έρχεται σε απόλυτη ανακολουθία με τους Ευρωπαίους εταίρους. 

Σε μία περίοδο κατά την οποία οι σχέσεις ΗΠΑ - Ευρώπης είναι χειρότερες από ποτέ και όπου ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται ότι δεν διαθέτει κάποια διάθεση συνομιλίας και συνεννόησης  με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ο Ελληνας Πρωθυπουργός αναδεικνύεται στον πιο ένθερμο θαυμαστή του. 

Οι επιπτώσεις αυτής της επιλογής πιθανώς να είναι ολέθριες και πάντως, αν ο Τσίπρας έχει λάβει τέτοιες στρατηγικού τύπου αποφάσεις, οι περιπλοκές θα είναι μεγάλες. 

Ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται αυτή η κυβέρνηση δεν δικαιολογεί αισιοδοξία για την ύπαρξη επεξεργασμένης και ολοκληρωμένης στρατηγικής. 

Υπό το πρίσμα αυτό και όσο η κρίση είναι ακόμη εδώ, η χώρα σε καθεστώς διαρκούς πτώχευσης και με το χρέος της υπό ευρωπαϊκό έλεγχο, η προσφυγή στον αμερικανικό παράγοντα με τρόπο τόσο απροκάλυπτο, γεννά μόνο ερωτηματικά και ανησυχίες.