Ακούστηκαν πολλά και διάφορα, ο Καμμένος από την Αθήνα αναφερόταν ευθέως σε χρηματισμούς, ο Τσίπρας συνέχαιρε τον Ζάεφ και εν τέλει οι «οκτώ», έχουν καταλήξει σήμερα να κυκλοφορούν (όσο κυκλοφορούν) με αστυνομική προστασία. Τόσο καλά.
Εφόσον ψηφίσουν και στην Τρίτη ψηφοφορία κατά τον ίδιο τρόπο και η κυβέρνηση Ζάεφ εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της όπως αυτές προκύπτουν από την Συμφωνία των Πρεσπών, έρχεται η ώρα του Αλέξη Τσίπρα.
Και του Πάνου Καμμένου.
Και των Ελλήνων βουλευτών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι θα πρέπει ή θα θελήσουν να δώσουν την ψήφο τους ώστε να περάσει και από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η Συμφωνία.
Κατά την τρέχουσα φημολογία και βάσει δηλώσεων κάποιων από τους βουλευτές εκτός ΣΥΡΙΖΑ, έξι από αυτούς είναι έτοιμοι να πουν το μεγάλο «ναι».
Τι θα λέει ο Καμμένος στο διάστημα που θα μεσολαβήσει;
Εως τώρα έχει περιοριστεί και έχει χαρακτηρίσει «μακεδονοκλάστη» τον Τέρενς Κουίκ. Ο οποίος δεν είναι βουλευτής.
Θα εφαρμοστεί ο κώδικας Καμμένου και για τους υπόλοιπους που θα ψηφίσουν; Θα τους κατηγορεί και αυτούς για χρηματισμούς και ύποπτες συναλλαγές; Θα τεθούν και αυτοί σε καθεστώς αστυνομικής προστασίας;
Και τι θα κάνει ο Πρωθυπουργός όσο κατά πάσα βεβαιότητα ο κυβερνητικός του εταίρος θα δίνει το τελευταίο του (;) ρεσιτάλ;
Αν κρίνουμε από τα όσα έως τώρα έχουν καταγραφεί, δεν θα κάνει τίποτε. Μπορεί και να πανηγυρίσει και αυτός, που θα δέχεται τα ανταποδοτικά συγχαρητήρια του Ζάεφ.
Σύμφωνα με τα όσα παρακολουθούμε, η επίδραση του Σκοπιανού είναι όντως καταλυτική στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Όμως αν φύγει κάποιος από το μικρόκοσμο των προσώπων και των κινήτρων τους κατά την λήψη αποφάσεων, η μεγαλύτερη επίπτωση του ζητήματος έχει πλήξει την ίδια την κυβέρνηση περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.
Αυτό που έχει κατορθώσει ο κ. Τσίπρας έχει πραγματικά ιστορικές διαστάσεις. Πίστευε ότι με το Σκοπιανό θα δίχαζε την ΝΔ και την αντιπολίτευση εν γένει. Και το μόνο που έχει καταφέρει είναι να ακυρώσει τον εαυτό του και να φέρει την κυβέρνηση του στο τέλος του δρόμου μία ώρα αρχύτερα.
Πλέον, είναι ένας πρωθυπουργός υπό την πολιτική επιτροπεία του εταίρου του, η κυβέρνησή του έχει ένα και μόνο θέμα να διαχειριστεί (το Σκοπιανό) και με νύχια και δόντια θα προσπαθήσει να φτάσει ως τον Μάιο του 2019.
Με τον καταιγιστικό ρυθμό των εξελίξεων όμως, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει μάλλον να ευγνωμονεί την τύχη του, αν καταφέρει να φτάσει έως εκεί.