Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και όπως φάνηκε στις συνάξεις του Φόρουμ των Δελφών, όπου συνυπήρξαν εγχώριοι και διεθνείς οικονομκοί, πολιτικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες, η εντύπωση παγιώνεται: η κυβέρνηση είναι μία πολιτκή ομάδα σε αποδρομή. Αναζητεί απλώς τρόπους διαχείρισης της φθοράς της και διατήρησης ενός ρόλου στο ευρύτερο πολιτικό περιβάλλον. 

Πώς ακριβώς θα το πετύχει αυτό μοιάζει να της είναι άγνωστο. 

Ανά τακτά διαστήματα πλέον, ένα ατύχημα ή ένα νέο κρούσμα εξωφρενικής ανεπάρκειας είναι στην ημερήσια διάταξη. Είτε αυτό εκδηλώνεται δια του Πολάκη, είτε δια της αδυναμίας αντιμετώπισης κάποιας ελάσσονος ή μείζονος κρίσης, είτε δια της αναχρονιστικής ρητορικής. 

Ακόμη και η έκδοση του δεκαετούς ομολόγου έπειτα από εννέα χρόνια αποκλεισμού από τις αγορές, είναι μεν απότοκο της ολοκλήρωσης του προγράμματος προσαρμογής, πλην όμως βασίζεται κυρίως σε κάτι διαφορετικό: στην προσδοκία ανάληψης της διακυβέρνησης από κάποιον άλλον. Η σχετική αναφορά του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στο πρόσφατο Φόρουμ των Δελφών δεν ήταν τυχαία. Ο πρώην πρόεδρος της Επιτροπής είναι σήμερα μη εκτελεστικός πρόεδρος της Goldman Sachs, η οποία συμπεριλαμβάνεται στους αναδόχους της έκδοσης. 

Η κυβέρνηση θα πανηγυρίσει την έκδοση αυτή κατά τα αναμενόμενα. Το θέμα είναι τι θα συμβεί με τα χρήματα που θα αντλήσει. Αλλωστε η έκδοση δεν γίνεται για να καλυφθούν άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η εκκρεμότητα παραμένει. Το ζήτημα είναι πότε θα γίνουν εκλογές. Υπό ποίες συνθήκες, με τι προοπτικές για μετεκλογική σταθερότητα και με τι πιθανότητες για τη  επόμενη κυβέρνηση να εφαρμόσει ένα δικό της σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση, στην οποία παραμένει, παρά το «τέλος των μνημονίων». 

Απάντηση στο ερώτημα δεν υπάρχει ακόμη. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία αγωνίας στο κυβερνητικό επιτελείο, τα οποία δεν έχουν αναδειχθεί και πιθανώς να παίξουν σημαντικό ρόλο στην λήψη της όποιας απόφασης για το πότε θα στηθούν οι εθνικές κάλπες. 

Με το πολιτικό ατύχημα να επαπειλείται καθημερινώς και τις μνήμες από τα πολιτικά ατυχήματα και δυστυχήματα των προηγούμενων ετών νωπές, πολλοί στο κομματικό και το κυβερνητικό εποτελείο αναρωτιούνται: θα άντεχε ο Αλέξης Τσίπρας άλλο ένα καλοκαίρι με ένα «νέο Μάτι»; Ή έστω μία καταστροφή, ακόμη και μικρότερης κλίμακας; Εως και τώρα άντεχε επειδή οι εκλογές ήταν μακριά. Τώρα πλησιάζουν. 

Αν όντως θέλει να στηθούν οι εθνικές κάλπες τον Οκτώβριο, μπορεί ο Πρωθυπουργός να είναι βέβαιος ότι δεν θα οδηγηθεί σε αυτές απολογούμενος για κάτι τέτοιο, έχοντας μάλιστα και μία καταγεγραμμένη ήττα, όπως όλα προμηνύουν, στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου; 

Η απόφαση είναι δική του. Είτε θα προχωρήσει τζογάροντας τα πάντα και προσευχόμενος να μην συμβεί κι άλλη «στραβή» στην βάρδιά του, είτε θα κοιτάξει να βει μία όσο το δυνατον ασφαλέστερη διέξοδο.