Ο ρυθμός ανάπτυξης της δυναμικής οικονομίας του Τσίπρα και του Τσακαλώτου δεν πιάνει ούτε το 2%, τα χρήματα που μας χρωστούν οι κεντρικές τράπεζες δεν μας τα δίνουν, το «διπλωματικό αριστούργημα» των Πρεσπών δεν το εκτιμά κανείς…
Και κυρίως, το Μάτι και οι νεκροί του περασμένου καλοκαιριού δεν λένε να ξεχαστούν και η έρημη η Ρένα Δούρου δέχεται επιθέσεις επειδή είναι γυναίκα.
Όλα αυτά συμβαίνουν λίγους μήνες πριν από τις εκλογές. Και σε αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι θα πάει με ένα παραμύθι, που ούτε στο νηπιαγωγείο δεν θα έπιανε. Σε αυτό το παραμύθι το πριγκιπόπουλο, αφού προστάτευσε τους φτωχούς και τους καταφρονεμένους, θα δώσει την μάχη κατά του φασισμού και της ακροδεξιάς. Κι όποιος τσιμπήσει, τσίμπησε.
Το κακό για τον Πρωθυπουργό είναι ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτά. Και ότι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που αποδίδεται στον Αλέξη Τσίπρα από τους πολίτες είναι αυτό του ψεύτη.
Κατά πληροφορίες, αυτό δεν χωράει στο μυαλό του. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι οι πολίτες τον θεωρούν ψεύτη. Νομίζει ότι όλοι «ψήθηκαν» με την κατασκευή της αυταπάτης και ότι έτσι καθάρισε. Και μετά από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ψάχνει να δει αν και πώς αναστρέφεται η κατάσταση.
Φαίνεται όμως ότι όχι απλώς δεν καθάρισε, αλλά ότι, αντιθέτως, έχει μπλέξει άσχημα.
Για τα ψεύδη του υπάρχουν πειστήρια που θα τον ακολουθούν για πάντα.
Για κάθε ένα από αυτά και κυρίως για εκείνο το μεγάλο του προηγούμενου καλοκαιριού. Για την περιφρόνηση στην νοημοσύνη των πολιτών και στους νεκρούς, όσο στηνόταν η περιβόητη εκείνη παράσταση με τίτλο «πότε θα πετάξουν τα Καναντέρ;», ενώ η φωτιά είχε περάσει και οι άνθρωποι είχαν καεί στο Μάτι.
Όσο κι αν ο Πρωθυπουργός και η ομάδα του επιχειρούν να ανοίξουν μία πολιτική συζήτηση με ιδεολογικές αναζητήσεις και φιοριτούρες, στην μνήμη θα έρχεται πάντα η εικόνα της 23ης Ιουλίου. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, στην κακοστημένη εκείνη παράσταση συμμετείχαν όλοι οι αστέρες της διακυβέρνησης: και ο Τσίπρας και ο Πολάκης και η Δούρου και ο Σπίρτζης και ο Τζανακόπουλος…
Η φωτογραφία από εκείνο το βράδυ θα αρκεί για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης της πρώτης φοράς Αριστερά και το μέγεθος της συμφοράς που έφερε στην χώρα.
Καποιες φορές τα πράγματα είναι απλούστερα από ό,τι κάποιοι θέλουν να φαντάζονται και η κατάρρευση των μύθων πολύ πιο επώδυνη.
Όσο θα αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν οι πρωταγωνιστές του δράματος, ο χαρακτηρισμός του ψεύτη θα μοιάζει ανεπαρκής. Δεν θα αργήσει να συνδυαστεί με άλλους, χειρότερους.